Alaz ağa karşısındaki güzel kadına bakarak iç çekti.
"Sonunda bedewiya min.. " Dedi kimsenin duymayacağı bir fısıltıyla.
"Sonunda, delalemin.. sonunda kavuştuk. Sen bana geldin."
~•••
ılık bir duş alırken içeriye o girdi. üstündekileri yavaşça çı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asmin Arslan Bars..
İyi okumalar..
Arabada eve giderken ikimiz de sessizdik. Mezarlıktan çıkalı yarım saat oluyordu. Bu sürede annemler aramış ve nasıl olduğumu sormuşlardı. İyi olduğumu söyleyip çok uzatmamıştım. Alaz güven verircesine elini, açıkta kalan dizimin üzerindeki elime koymuş ve yavaşça okşamıştı. Ona dönerek gülümsediğimde bir süre dudaklarıma bakmış sonra kendine gelir gibi önüne dönmüştü.
"Yine dün kaldığımız eve mi gidiyoruz?" Diye sordu araba kullanmaya devam ederek.
"Evet, diğer eve gitmek istemiyorum." Dedim bende dışarıyı izlerken.
"Yeni bir ev alabiliriz."
"Neden ki ? Benim kaldığım ev güzel." Diyerek ona döndüm. Kaşlarını çatıp başını iki yana salladı.
"Apartmanda kalmak istemiyorum. Yarın bir ev buluruz, olmaz mı? Ama çok istiyorsan orada da kalabiliriz." Emrivaki yapmıyordu en azından, soruyordu. Yavaşça başımı salladım.
"Tamam yarın yeni bir ev bakarız o zaman," dediğimde gülümsemişti. Eve kadar sessizlik devam etmişti. Eve geldiğimizde arabadan inmiş ve apartmana girmiştik.
"Aaa Aysel bak, kapının önünde bekleyen adam bu kız için bekliyormuş demek. Pekte yakışıyorlar." Dedi dün konuşmalarına şahit olduğum kadınlardan birisi.
"Evet, evet. Baya yakışıyorlar, Allah nazarlardan saklasın. Belli ki çok seviyorlar birbirini baksana." Dediğinde dudağımda ki gülümsemeyi gizlemedim. Alaz'a döndüğümde dudakları hafif aralanmış şaşkınca kadınları dinliyordu.
Onun bu haline gülerek elinden tuttum ve eve yönlendirdim. Ben kapıyı açarken Alaz dudaklarındaki muhteşem gülümsemesi ile bana döndü.
"Görüyor musun? Kadınlar bile anlamış seni nasıl sevdiğimi." Dedi böbürlenerek. Gülerek göz devirdiğimde kapıyı açıp içeri girmiştim. Ama girmem ile kapıya sırtımın değmesi bir olmuştu. Daha doğrusu Alaz'ın eline çarpmıştım çünkü kapıyı kapatarak, canımın acımaması için elini koymuş beni kapıya yaslamıştı.
Ona şaşkın gözlerle bakarken Alaz'ın gözü dudaklarımdaydı. "Şu göz devirmelerine bayılıyorum." Dedi elini kapının iki yanına koyarak.
"Gerçi, senin herşeyimi bayılıyorum ben."
"Hmm, öyle mi?" Diye sordum bende ona yaklaşarak. Sonra burnuma gelen ağır parfüm kokusu ile yüzümü buruşturup geri çekildim.
