Delalamın 28. Bölüm

23.6K 1.2K 338
                                    

Helloo!

Bölüme başlamadan söylemek istiyorum; bana çok kızmayın olur muu?

Bölüme başlamadan söylemek istiyorum; bana çok kızmayın olur muu?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Alaz Bars..

İyi okumalar..

Öyle korkuyordum ki..

Kendim için değil.

Bebeğim için.

Allah'ım, dedim içimden. Benim canımı al, onun canını alma.

Annelik öyle bir duyguydu ki, açlıktan ölseniz bile onun bir gülüşü ile her şey unutulurdu.

Ona birşey olma düşüncesi bile kafayı yedirtiyordu insana.

Tam yataktan ayağa kalkacağım sırada bıçaklı adam üzerime atlaması ile yastığı kendime siper etmiştim. Bu kez de yastığı yüzüme bastırarak boğmaya çalışmıştı. Elimi yandaki komodin'e atarak elime gelen abajur'u adamın kafasına geçirmiştim. Tekme atarak üzerimden attığımda hızla ayağa kalktım.

Hayır bu bir adam değildi, bu bir kadındı.

Bu, Cansuydu.

İnsanlara gerçekten iyilik yaramıyordu. İki ay önce onu yanıma almasam muhtemelen sokakta ölecekti ve şimdi beni öldürmeye çalışıyordu. Arkamı dönerek kendimi dışarı atmak için koştum. Ama daha kapıdan çıkamadan saçımdan tutulup yere atılmam ile acıyla inlemiştim. Cansu üzerime doğru gelirken, ayak bileğinde sertçe vurarak düşmesini sağladım. Yeniden kalacağım sırada ayağımdan tutup yere çekmişti.

Üzerime otururken tek düşündüğüm bebeğimdi..

"Alaz benim olacak anladın mı!? Sen öleceksin ve o benim olacak!" Diyerek vurmak için elini kaldırmıştı ki, elini tutarak ters çevirdim. Cansu acıyla inlerken hızla bu kez de ben onun üzerine çıkmıştım.

Neden Alaz'ın takıntılı aşıkları beni buluyordu!?

Küçük sehpanın üzerinde bulunan vazoyu can havliyle Cansu'nun kafasına geçirdim. Beni tutan elleri yana düşerken hiç bir tepki vermiyordu. Ölmemişti, değil mi?

Hızla üzerinden kalktım. Başından hafif bir kan akıyordu. Telefonumu bulmak için zorlukla ayağa kalkarak yatağa ilerledim. Elimi yastığın altına sokarak telefonu elime aldım.

"Hadii, aç Alaz" dedim telefonu kulağıma koyarken. Bir kaç saniye sonra açmıştı.

"Sevgilim, şarjım bitiyor arabadaydım geliyorum eve." Dedi hızlı hızlı konuşarak.

D E L A L E M İ N Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin