Alaz ağa karşısındaki güzel kadına bakarak iç çekti.
"Sonunda bedewiya min.. " Dedi kimsenin duymayacağı bir fısıltıyla.
"Sonunda, delalemin.. sonunda kavuştuk. Sen bana geldin."
~•••
ılık bir duş alırken içeriye o girdi. üstündekileri yavaşça çı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asmin Arslan Bars..
Hayatım da hiç bu korkmamıştım..
Ambulansla hızla hastaneye giderken Alaz'ın elini asla bırakmıyordum. Gözümden damlalar elime düşerken Allah'a dualar ediyordum.
Onu benden alma..
Tek mutluluk sebebimi benden alma..
Onu benden alırsan ben yaşayamam..
Sonunda hastaneye geldiğimizde hemşireler hızla sedyeyi ambulanstan çıkartarak hastaneye götürdüler. Bende hızla peşlerinden koşuyordum. Hemşire bilgilerini yanımıza gelen doktora sayarken, ameliyathane'ye yaklaşmıştık.
"Sevgilim, dayan." Dedim hıçkırıklarımın arasında. Alaz'ın gözleri kapalıydı ama beni duyduğunu hissedebiliyordum. Ameliyathane'ye girdiklerinde, Zümra hanım ağlayarak yanıma gelmişti. Ben ise sadece Alaz'ın girdiği kapıya bakıyordum. Arkasından diğerleri de geldiğinde Asel 'abim' diye ağlıyordu.
Her taraftan bir hıçkırık sesi gelirken kafayı yemiş gibi hissediyordum. Alaz beni bırakmazdı. Neden ağlıyorlardı ki?
Omuzuma biri dokununca kafamı ona çevirdim. Adar abim..
"Sen ne hakla burdasın ya!" Dedim göğsüne vurarak. Alaz onun yüzünden bu haldeydi. "Seni vurmayacaktı! Benim için seni vurmayacaktı! Sırf erkekliğini göstermek için böyle yaptığına değdi mi!? Konuşsana değdi mi!?" Dedim ağlayarak hâlâ ona vuruyordum. Abim ise mahçup bir yüz ifadesi ile kafasını eğmiş hiçbir şey söylemiyordu.
"Defol!" Dedim abime. Kafasını kaldırıp bana şaşkın gözlerle bakmış sonra başını iki yana sallamıştı.
"Asmin, ben düşünemedim böyle olacağını.."
"Sana defol dedim!" Bir adım geri gitmişti. Sonra arkasını dönerek hızla uzaklaştı. Yere çöktüm yorulmuştum, hemde çok yorulmuştum. Beni birinin kucağına aldığını hissettiğimde, kafamı kaldırdım. Azad abimdi. Gülümsedim.
"Geçecek güzelim," dedi saçlarımı severken. "Biri buraya baksın!" Dedi gözlerimin kapandığını görünce. Bir kaç hemşire etrafımı sararken ben gözlerimi çoktan kapatmıştım. Çok yorgundum..
***
Gözlerimi açtığımda başımda bekleyen annemi gördüm. Hızla doğrulacağım sırada kolumun acısı ile yüzümü buruşturdum. Kolumda serum vardı. Babam ve azad abim de koltukta oturmuş endişeyle bana bakıyorlardı. Ne kadar uyumuştum? Alaz, o nasıldı?
