Wrong Number

(26)

Gdy Peter był na miejscu zobaczył Barton'a na stole.

-Wujku Clint? Co się stało?

-Peter... b-bo na podłodze pod stołem jest... pAjĄk!

-Hmm

Nastolatek podszedł bliżej stołu I ukucnął, następnie włożył swoją rękę pod stół i poczuł jak coś po nim pełza. Po chwili wyciągnął rękę i zobaczył że ma na ręku małego czarnego pajączka.

-PeTeR jak ty możesz trzymać tego PoTwOrA????

-Wujku, to nie potwór tylko zwykły mały Pająk

-Nie dobrze mi... Peter zadaję się z pająkami! Co jeszcze! Może znasz Spider-mana osobiście co???

-Myślałem że Tata już wszystkim powiedział, to ja jestem Spider-manem

Clint otworzył szeroko oczy i spojrzał się na Bruneta.

-Co? cO CO?! Nie wierzę ci!

Nastolatek przewrócił oczami I wskoczył na sufit.

-A teraz?

-Tak wszyscy umi- Co kurwa- JaK tY tO zRoBiŁeŚ???

-Mówiłem Ci, jestem Spider-manem

-W takim bądź razie wystrzel gdzieś tym białym czymś

-Nie mogę, zostawiłem w pokoju wyrzutnie sieci

-Wyrzu- co?? Czyli nie strzelasz tym z rąk??

-Nie, sieć robię chemicznie a wyrzutnie sam zrobiłem, zresztą jak wszystko

-Młody gdzie ten pOtWóR???

-Oooh znikł

Mężczyzna zemdlał spadając na podłogę ale brunet szybko do niego podbiegł i go złapał. Następnie podszedł z nim do kanapy I położył go na niej.

-Jak dziecko

Po chwili do salonu weszła Natasha.

-Pete? Widziałeś gdzieś Clint'a?

-Tak, Śpi na kanapie

-Eh? Na kanapie?

-Zemdlał z powodu Pająka więc go położyłem na kanapie

-Zemdlał?? Nic mu nie jest??

-Nie, spokojnie, złapałem go w ostatniej chwili

-Uff, dzięki młody

-Nie ma za co

Kobieta podeszła do leżącego mężczyzny I wyjęła z kieszeni marker i zaczęła malować mu wąsy.

Brunet się zaśmiał I wyjął telefon, Peter postanowił napisać do Herley'a, miał nadzieję że mu odpiszę.

Peter:

Hejjj

Harley:

Cześć Pete

Co tam?

Peter:

A nic, nic się nie zmieniło jak narazie

A u ciebie?

Harley:

Jestem właśnie po kłótni z matką

Cieszę się że napisałeś, tego potrzebowałem

Peter:

Ojj, to coś poważnego?

Ja również się cieszę