Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mikaelson kardeşler Katherina Petrova'yı ararken, aynı zamanda Mikael'dan kaçarken Salvatore Malikanesinde konuk olarak ağırlanıyordu. YN Salvatore, kardeşlerinin en küçüğüydü. İhtişam ve zerafete bürünmüş bu kız Klaus Mikaelson'un kalbine yerini kazımıştı.
Kesinlikle güzeldi, çok fazla. Çok nadiren gülerdi ve güldüğü zamanlar mücevherlerden daha değerli görünürdü. Klaus ne ara kapıldığını bilmiyordu. Sadece güldüğünde gözlerinin parıldayışı kalbini hoplatıyordu. Tamamen aynısını yapabilecek kadar yetenekli olduğunu düşünmese de kızın gözlerini resmetmişti.
Portre çizmek yasak ve günah olarak bilindiği için bulunma ihtimaline karşın çizmedi. Büyük kaçma ve kovalamacanın içinde olduğu için tabloyu yanında bile götüremeyebilirdi belki ama kız onun yanında değilken bile onu hatırlatacak bir şey olsun istiyordu.
Bir keresinde bahçede onu dolaşırken görmüştü. Çiçek toplayan kızın, saçlarının arasına yerleştirdiği zambak gür siyahların arasında taç gibi oturuyordu. Kendine engel olamadı ve kıza yaklaştı. Onun dudaklarının tadına bakmak istedi. Kız ona büyük parlak gözleriyle bakarken aklına başka bir şey gelmiyordu ki.
Yaklaştı ve onu öptü. Ama beklediği gibi kız ona karşılık vermemişti. YN şok olmuştu. Klaus ondan ayrıldıktan sonra hafızasını sildi. Şokta olduğu için karşılık vermediğini biliyordu ama hafızasını silmek zorundaydı. Mikael onun duygusal bağ kurduğu herşeyi yok etmek için büyük bir istek duyuyordu.
Onu kaybetmeye dayanamazdı. Günler sonra Mikael'ın Mystic Falls'da olduğu haberini almış ve alelacele Salvatore Malikanesini terk etmişlerdi. Giderken tüm aile üyelerinin hafızalarından kendilerini silmişlerdi. Sadece Giuseppe Salvatore ve babası gibi vampirlerden en başından beri haberi olan YN'nin hafızasını silememişlerdi.
YN herşeyi hatırlıyordu. Klaus'un onu öptüğünü, ardından hafızasını silmeye çalıştığını...
Yinede babasına söylememişti onların vampir olduğunu. Giderken herkesin hafızasını silmeye çalıştıkları için Giuseppe oldukça öfkelenmişti. Aptal yerine konulduğu için bir hayli kızgındı. YN ise Klaus'u tekrar görüp göremeyeceğini merak ediyordu. Neden gittiklerini bilmiyordu ama oldukça aceleleri varmış gibi görünüyorlardı.
Belki mektup bulma umuduyla Klaus'un odasına girdi. Mektup görmedi ama daha değerli bir şey buldu. Kendi gözlerini tablonun üzerinde elbette tanımıştı. Bu mektuptan kesinlikle daha değerliydi...
***
300 kelimelik kısa bir bölüm oldu...
Daha uzun olarak belki başka Klaus atarım hihihi...
