multifandom- sevilen karakterler

-Peter Hale-

Peter Hale ile bölüm yazmayalı uzun zaman oldu...

Peter aşktır...

Yaş farkı olacak, rahatsız olanlar okumasın 💕

***

İlahi bakış açısı;

Genç kız karşısındaki çocuğa yumruk attı. Çocuk dediğime bakmayın oldukça iri yarı bir betaydı. İri kıyım çocuk cüssesine rağmen aldığı darbeyle iki metre kadar geriye uçtu.
Kız yerden zıplayarak üzerine atladı ve pençeleriyle boğazını kesti.

"Daha ne kadar kaldı? Saatlerdir öldüreceğim birilerini getiriyorsun."

Rahat tavırlı adam ceset yığınına baktı ve gururla gülümsedi, "Aslında bu kadarı yeter ama yorulma süreni ölçüyorum." Kız göz devirdi ve önüne gelen saçlarını arkasında sıkı bir at kuyruğu yaptı, "Neden yorulma süremi belirlemek için daha kıdemli kurtlar getirmiyorsun? Ayrıca bu salakları ölmeye nasıl ikna ettin çok merak ediyorum." Adam oturduğu tekli koltuktan kalktı ve kollarını birleştirip hala enerjik görünen kızın yanına yürüdü.

"Kazananın büyük ödül alacağını söyledim. Onların hepsi başka yerlerden geldi. Fransa, New Orleans, Dallas..." kız bıkkınlıkla nefes verdi, "Belliydi zaten. Neden onları öldürmem için kendi ayaklarıyla tıpış tıpış gelsinlerdi ki zaten? Kesin sen onlara İblis kurt olduğumu da söylememişsindir." Peter omuzlarını silkti, "Benim tüm betalarımın alfa çıktığı yayılırsa beni yaşatmazlar. Deucalion'ın seni duyması riskini de alamam."

Kız gözlerini devirdi. Kollarını birleştirip adamın karşısında durdu, "Resmen bölüm sonu canavarıymış gibi hissediyorum senin yüzünden." Peter sırıttı, "Birilerini öldürmeden durabilseydin Scott gibi olurdun." Kız suratını buruşturdu, "Aman bırak. Böyle daha iyiyim."

Kız bir koltuğa attı kendini. Cidden Peter'ın ısırıklarında bir keramet vardı. Kate'in ölmediğini bir tek o biliyordu ve bu konuda bilerek sessiz kalıyordu. O cadı bile sıradan değildi. İçinden bir ses onların arasında beta bağı tarzında birşey olduğunu söylüyordu. O aptal kediyle arasında bir bağ olması onun midesini bulandırıyordu ama Peter ile bile aralarında bir bağ olduğundan dolayı birşey diyemiyordu. Artık alfa olsa dahi Peter da onun alfasıydı ve ona içinden saygı duyuyordu. Scott bu bağı nasıl koparmıştı çok merak ediyordu açıkçası.

"Neyse. Boşver, Scott'ın alfalığını almak istediğini söylüyorsun ama bunu bana da yapabilirsin. Her sormamda bunu asla yapmayacağını söylüyorsun. Sebebini sorunca da söylemiyorsun. Cidden Peter, neden ben değilde Scott? Rahatsız değilim yanlış anlama." Peter kahkaha attı.

"Scott aramızdaki bağı kopardı ama sen benim eski betamsın. Hala seninde hissettiğin üzere aramızda bir bağ var ve bu sana zarar vermemi engelliyor." Kız bir an düşündü. Belki doğruyu söylüyor olabilirdi ama elinde iki seçenek daha vardı. Ya Peter ona aşık olmuş ve zarar vermek istemiyordu ya da o da Deucalion gibi kurtların kraliçesiydi. Bu yüzden de ona zarar veremiyordu. Ona bu seçenek daha mantıklı geliyordu.

Gerçi birincisi olsa dahi Peter ona bunu asla söylemeyecek kadar gururluydu. Omuz silkti ve kendisini koltuğa attı, "Neyse ne, hala onlardan biriymiş gibi davranmak çok sıkıcı. Scott alfalığını kullanana kadar yaşlanmak istemiyorum. O sevimli 'Hep birlikte daha güçlüyüz' zırvalığı midemi bulandırıyor." Peter göz devirdi. Bu kızın dönüştükten sonra bir hayli kendisine benzemesi kesinlikle gurur duyacağı bir şey değildi.

Öncelikle, sürekli birşeylerden şikayet ediyordu. Üstelik o asla şikayet etmezdi! Kendisine benzemeyen tek özelliği buydu. Ona göre tabii.

"Mızmızlanma lütfen. Beni sinir ediyorsun." Kız sırıttı ve ayağa kalkıp kapıya ilerledi, "Kapa çeneni ve teşekkür et. Nankörlük sana hiç (!) yakışmıyor Peter."

YN kapıyı ardından kapattığında Peter nefesini bıraktı ve gülümsedi. Bu kızın her şeye rağmen ona bağlı olması hoşuna gidiyordu.

***

Bu hikaye uzun zamandır taslakta duruyormuş ve ben bunu yeni farkediyorum hehehe.

Mantık hatası var, Deucalion ve Scott aynı olamaz galiba, neyse bilmiyorum ya. İblis kurt ve kötü gerçek alfa başka şeyler ama o zaman bilmiyordum gerçi hala bilmiyorum. Şimdi bir Peter Hale bölümü daha yazacağım bunun devamı yok. Başka hikaye olacak...