Peter Parker jest najlepszym przyjacielem Odette, superbohaterem i miłośnikiem cytatów motywacyjnych... Ale wystarczyła jedna porywcza decyzja, żeby wszystko się zjebało. Jakby bycie szesnastolatkiem ze specjalnymi umiejętnościami nie było wystarcza...
Odette daje Peterowi perfumy, które są dość często wspominane w książce!
– Tony, mam problem. – Westchnęła, opadając na krzesło w laboratorium i krzyżując ramiona na piersi. – Potrzebuję pomocy.
Mężczyzna podniósł wzrok znad kasku Iron Mana, nad którym akurat pracował, jednocześnie unosząc brew.
– Jaki problem?
– Parę tygodni temu do zamówienia z Sephory dostałam próbkę jakichś perfum, więc dałam ją Peterowi, co nie? – zaczęła zirytowana. – Pachniała cudownie i chciałabym kupić mu buteleczkę na święta, ale nie wiem, jak się nazywają.
– I prosisz mnie o pomoc, bo...?
– Bo... – Odette pociągnęła nosem. – Były z Toma Forda, a ty zawsze nosisz jego garnitury. Pomyślałam, że będziesz wiedział, które to są albo pomożesz mi je znaleźć.
Tony podniósł głowę przez nazwę tej firmy.
– Faktycznie uwielbiam Toma Forda... Pamiętasz, jak pachniały?
– Um... Chyba cytrusowo? – Wzruszyła ramionami, nie będąc w stanie przypomnieć sobie konkretnego zapachu. – Nie wiem. Ale pachniały... Naprawdę świetnie.
Uśmiechnęła się pod nosem, kiedy myślała o tym zapachu zamiast jego dawnego Old Spice.
– Chcesz? – zapytała, siadając na łóżku Petera i jednocześnie otwierając karton z produktami. – Wysłali mi jakieś męskie perfumy, zamiast damskich.
– Męskie perfumy? W sensie wodę kolońską? – Zaśmiał się. W międzyczasie majstrował przy wyrzutniach sieci.
– Przymknij się. – Odette rzuciła mu niewielką fiolkę, a on ją złapał, nawet nie odwracając głowy. – Mądrala.
Powąchał rozpylacz i odwrócił krzesło w jej stronę, unosząc przy tym brwi.
– Pachnie drogo – skomentował, zerkając na buteleczkę. – Tom Ford? Tony lubi rzeczy od niego. – Podniósł wzrok ze zmarszczonymi brwiami. – Sklep z kosmetykami tak po prostu rozdaje takie drogie próbki?
– No tak. A jak inaczej mają zachęcić ludzi do zakupu? – Blondynka z prychnięciem oparła się o poduszki. – Ich kosmetyki już i tak są drogie. Jeśli nie chcę próbek, to wolę robić zakupy w Ulcie.
– Nie mam pojęcia, o czym mówisz, wiesz?
– To inny sklep kosmetyczny. – Przewróciła oczami. – Jeśli dadzą mi jeszcze jakieś męskie próbki, to ci je oddam.
– Próbujesz powiedzieć, że śmierdzę?
– Zamknij się, Parker.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
