Mysteries van Elements Academy #netties2016 (voltooid)

12. De laatste rustige avond samen

Eindelijk, zondagavond. Het begon morgen. Al die vreselijke opwinding om een dom wedstrijdje. Nu heb ik alle kansen om iedereen te bekijken op vreemde verschijnselen. Ik weet zeker dat die Queen iets verbergt. Ik bedoel maar... Ze ziet doden! Maar eerst ga ik kijken wat er mis is met die Cindy Coverton. Volgens mij is zij nog raarder dan de rest van de school. Ze kleedt zich als een spook en draagt alleen maar handschoenen. Het moet iets met aanraking zijn. Misschien een afstammeling van de Foxianen... Of van iets anders. We gaan het zien...

Met een hongerige lege maag valt iedereen aan op het diner waar de hele school bij was. Zoals gewoonlijk at Nadia het meeste en Nephthys het minste. Maar deze keer kon Alyssa Nadia aardig bijhouden met haar vreetbui. 'Eten jullie niet te veel?' vraagt Aisha verbaasd. Alyssa haalt haar wenkbrauwen op en Nadia kijkt haar met volle mond aan. 'Waarom fenk ie da?' zegt met haar volle mond. 'Jullie eten alsof jullie nog nooit zoveel eten hebben gezien. Is dat niet slecht voor je?' vraagt Juanita. 'Met een volle maag kan je goed slapen.' oordeelt Alyssa en eet rustig verder tot Esmeralda ziet. Ze keek dromerig voor zich uit. Alyssa volgt haar blik en ziet een knappe jongen lachen met zijn vrienden. Hij had donkerbruin haar en diepe donkerblauwe ogen. 'Esmay, wie is dat?' vraagt ze. 'Te mooi om waar te zijn...' mompelt ze. Aurora kijkt ook om. 'Dat is toch die Italiaan Francesco?' vraagt ze. Esmay knikt dromerig en speelt met haar bruine haar. 'Hij zit bij mij bij Stijldansen. Het is gewoon te mooi om waar te zijn.' zucht ze. Alyssa duwt plagend tegen haar schouder. 'Je bent verliefd!' lacht ze. Esmay wordt wakker uit haar droom. 'Dat ben ik niet!' roept ze. 'Ik ben net zo min verliefd als jij op Evan!' Alyssa wordt gelijk rood en de groep barst in een uitlokkend gejoel uit. 'Gedist!' roept Nadia. Esmeralda wordt rood als ineens Francesco naar haar zwaait. Ze zwaait giechelend terug. 'Hij is zo lekker normaal...' zwijmelt Esmeralda. De rest van de avond vergat ze te eten en keek dromerig naar haar crush. Als uiteindelijk het toetje ook komt, hoort Alyssa gefladder achter haar. Als ze zich wil omdraaien gaat er een blauwe flits langs haar heen dat landde op haar lege bord. Het was Flits, het blauwe vogeltje van Chin. 'Wat is dat?' vraagt Nadia verbijsterd. Juanita buigt zich echter over het kleine beestje heen, dat uitgebreid zijn veren zat te poetsen. 'Dit heb ik nog nooit gezien. Het is zo'n mooi beestje. Die veren en die kleur!' zegt ze opgewonden. Flits tettert zijn hoge gefluit en maakt een kleine salto. 'Wat is het eigenlijk?' vraagt Nephthys. 'Het is De Blauwe IJsvogel. Hij is van Chin, die leraar Culturele Godsdiensten.' weet Alyssa. 'Hoe kan je dat weten terwijl jij niet eens Culturele Godsdiensten hebt?' vraagt Angelica. 'Hij heeft me soort van les gegeven.' Angelica rolt met haar ogen en pakt een stroopwafel. 'Wat nou?' vraagt Alyssa verontwaardigd. 'Dat je weer wordt voorgetrokken. Je bent de enige van de hele bovenbouw die sinds de derde van een Culturele Godsdiensten leraar les krijgt. Het is weer eens een geld kwestie of niet soms?' Alyssa legt verontwaardigd haar lepel neer en slaat haar armen over elkaar. 'Dat is niet waar. Ik ben uitgenodigd.' sneert ze. 'Ja. Omdat je geld hebt en stinkend rijk bent.' Bij die pijnlijke opmerking weigert Alyssa nog iets te eten en vindt ze de grond ineens heel interessant. 'Kom, Alys. Je weet dat Angelica het niet meent.' probeert Esmeralda. Alyssa blijft stijfkoppig naar de grond kijken. 'Ze plaagt je alleen maar.' zegt Aurora en duwt tegen haar arm. Ze zegt nog steeds niks. De rest van het diner blijft ze naar de grond kijken en zegt ze geen woord. Als iedereen is uitgegeten en ze worden naar bed gestuurd, loopt Alyssa op hoge poten naar Fenica. 'Ze weet toch wel dat jullie huis wordt hersteld?' vraagt Evan als hij naast Angelica gaat staan. 'Ja. Maar ik heb een soort van beledigd door te zeggen dat ze wordt voorgetrokken doordat ze rijk is.' bekent Angelica sip. Evan zegt geen woord en gaat achter Alyssa aan. Als hij de grote deuren van het hoofdgebouw uit gaat, ziet hij Alyssa met gebogen hoofd op het bankje bij het plein zitten. Rustig loopt hij op haar af. 'Hey.' zegt hij zachtjes. Alyssa zegt niks en veegt haar tranen weg als Evan naast haar gaat zitten. 'Angelica vertelde me wat ze zei.' 'Ik word echt niet voor getrokken...' snikt ze. 'Ik krijg juist alle straf in de hele wereld.' 'Dat snap ik wel maar heb je dan een beetje te overdreven gereageerd? Ik bedoel maar... Wat maakt jou het uit wat andere mensen over je denken?' vraagt hij. Alyssa verbergt een kleine glimlach om snel weg te kijken. 'Zie je wel! Je lacht er zelfs om. Wat maakt het ook uit, meid? Je bent toch gelukkig?' Haar kleine glimlach verdwijnt. 'Ben je niet gelukkig?' vraagt Evan verbaasd. Alyssa pakt plotseling het fotolijstje uit haar zak en geeft het kleine ding aan Evan. 'Wie zijn dit eigenlijk?' vraagt hij. 'Dat zijn mijn ouders op Curaçao.' verklaart Alyssa en ze wijst naar de man op de foto. 'Dat is mijn vader, zestien jaar geleden. Hij werkte daar op een of andere reden.' 'Hij is best wel jong.' merkt Evan op. '22 om precies te zijn.' Haar vinger verschuift naar de vrouw met het witte haar en de zwarte lok. 'Dat is mijn moeder.' 'Ze is wel mooi. Dan heb je dat niet van een vreemde.' lacht Evan. Alyssa bloost verlegen maar gaat verder. 'Mijn ouders ontmoette elkaar tijdens een vakantie op Curaçao. Ze werden verliefd en kregen mij.' vertelt ze. Ze slaat haar ogen neer. 'Maar mijn vader moest abrupt weg voor zijn werk en kwam een hele lange tijd niet terug. Ruim drie jaar. Dus hij gaf mijn moeder een flinke som geld om mij op te voeden.' 'En toen?' Alyssa veegt haar tranen weg. 'Toen mijn vader thuis aan het inpakken was voor zijn reis vond hij mij voor de deur. Mijn moeder heeft me daar neergelegd met een briefje waarop stond dat ze niet voor mij kon zorgen en dat hij het maar moest doen.' snikt ze zielig. Evan slaat voorzichtig zijn arm om haar heen om haar te troosten. Alyssa laat zichzelf tegen hem aan vallen en huilt harder. 'H-het is gewoon niet eerlijk. I-iedereen denkt dat ik een perfect leven heb maar alles zo anders in vergeleken met iemand anders.' Evan pakt haar hand en legt er een opgevouwen papiertje in. 'Mijn leven is anders ook niet zo geweldig.' mompelt hij. Alyssa vouwt het papiertje open en kijkt tegen een oude familie foto aan. Evans ouders stonden lachend op de achtergrond terwijl drie kinderen speelde in het zand. Evan was duidelijk de oudste en zat erbij terwijl een jonger jongetje en meisje speelde met blokken. 'Wie zijn dit?' vraagt Alyssa verbaasd. 'Mijn ouders staan op de achtergrond. Mijn vader is een marinier en is vaak op zee. Mijn moeder is een top chirurg maar is ook niet vaak thuis omdat ze onregelmatige diensten heeft.' Alyssa bijt op haar lip. 'Dan zitten we in het zelfde schuitje.' zegt ze voorzichtig. 'Niet helemaal.' en hij wijst op de twee spelende kinderen. 'Dat is mijn zusje Diana, ze is nu dertien. En mijn kleine broertje Thomas van 10.' 'Ze zijn echt schattig.' zegt Alyssa glimlachend. Plotseling ziet ze dat Evan tegen zijn tranen vecht. 'Wat is er? Zei ik iets verkeerds?' vraagt ze bezorgd. 'Mijn broertje is omgekomen bij een auto ongeluk. En ik mocht mijn zusje gaan vertellen dat hij overleden was.' zegt hij met een dikke stem. Alyssa slaat geschrokken haar handen voor haar mond. 'Evan, het spijt me. Ik wist het niet.' stamelt ze. 'Ons gezin is best wel ontwricht sinds dat ongeluk. Diana verwerkt het nog steeds en mijn ouders hebben er nog steeds ruzie over.' verklaart hij. 'En ik zorg alleen maar voor problemen.' 'Dat is niet waar!' roept Alyssa verdedigend. 'Je hebt mij zelfs uit de put getrokken toen ik net in de HPC zat.' 'Dat zit je nu toch nog steeds?' vraagt Evan. 'Nee, Bell heeft me eruit gehaald.' Alyssa pakt zijn hand en geeft de foto terug. 'Ik ben ook niet de beste in de familie. Ik ben zelfs een keer opgepakt.' lacht ze ondeugend. Evan staart haar aan. 'Ik ook.' bekent hij. 'Waarvoor jij?' 'Het ingooien van een raam van een restaurant. 20 uur werkstraf.' lacht Alyssa. 'Ze waren zo tevreden met me dat ze hebben gehouden. Ik werk er nu ruim een jaar.' 'Ik had een cd gejat voor mijn zusje. Ze wou hem dolgraag hebben maar mijn ouders wouden hem niet kopen en zelf had ze geen geld.' lacht Evan. '50 uur taakstraf.' Lachend horen ze elkaar uit over hun problemen. Uiteindelijk, pas om halftien, als het te koud wordt. 'Zullen we maar naar binnen gaan?' vraagt Evan. Alyssa knikt en stopt het fotolijstje weer in haar zak. Als ze samen naar binnen willen gaan horen ze ineens iets omvallen in Fenica. Het geluid schalt hard over het terrein gevolgd door gevloek van een man. Nieuwsgierig gaan Alyssa en Evan naar Fenica, waar de deur half open staat. Als ze zachtjes het huis binnen gaan horen ze twee mannen praten. 'Godver, die stomme stenen ook...' vloekt de eerste man. 'Kijk dan ook uit, idioot! Je weet dat we ons moeten verbergen voordat die meiden terug komen. Ik kan er niks aan doen dat het hoofdkwartier er zoveel druk achter zet.' zeurt de tweede. Evan trekt Alyssa snel achter de muur als een van hun omdraait. 'Net op tijd, bedankt.' fluistert Alyssa. 'Zag jij dat ook?' vraagt de tweede man aan zijn partner. 'Ja dat zag ik ook.' zegt de eerste snel. Alyssa hoort dat hij iets pakt en houdt zich stil. De voetstappen kwamen hun kant op. Evan pakt ineens haar hand en knijpt zachtjes. Het gaf haar een fijn gevoel en kneep terug. Als plotseling een fel licht in hun ogen schijnt wist ze gelijk dat er problemen waren.

Evan houdt zich rustig stil als de voetstappen hun kant op kwamen. Voorzichtig pakt hij Alyssa's hand en knijpt even om haar gerust te stellen. Alyssa knijpt zachtjes terug als een fel licht van een zaklamp in hun ogen schijnt. 'Oh kut, leerlingen!' roept hij. 'Ren!' roept Evan snel maar als hij bij de deur staat heeft een van de mannen Alyssa aan haar arm vastgepakt. 'Net goed. Kom jij maar mee.' sneert de man. De andere man pakt haar andere arm vast en trekt haar naar de woonkamer. 'Laat los!' gilt ze en ze probeert te vechten. De mannen houden haar stevig vast werken haar tegen de muur aan. 'Geef dat spul, snel!' roept een van hen en strijkt haar lange haar uit haar nek. Een andere man trekt spuit en zet hem in haar nek. Maar voordat hij het blauwe spul in haar bloed spuit, geeft hij haar een kus op haar hoofd. 'Als je straks weer wakker wordt, ben je van mij, schoonheid.' fluistert hij. Als hij het spul wil toedienen, schiet een blauwe pijl door zijn hand. Evan glimlacht bij zijn geschreeuw en trekt Alyssa bij de muur weg. Met een onhandige ruk trekt hij de naald uit haar nek. Alyssa wankelt en valt tegen hem aan. 'Ik ben zo duizelig...' mompelt ze en kijkt omhoog naar Evan. Zijn blauwe ogen leken nog killer en zijn handen waren ijskoud. 'Wat deed je?' vraagt ze met een trillende stem. Ze leek wel bang... 'Ik leg het je later uit. Kom op.' fluistert hij en laat haar op zijn rug zitten. Hij loopt het huis uit als de bewakers het huis binnenstormen. De naald werd in beslag genomen en de mannen gearresteerd. Glimlachend brengt hij Alyssa eerst naar de ziekenzaal en gaat dan terug naar zijn vrienden. Als hij de foto weer pakt, heeft hij plotseling een tweede briefje in zijn zak. 'Ik ga jou zo verslaan. De verliezer trakteert op smoothies bij The Groove.' stond er. Het was Alyssa's handschrift. Als hij terug komt bij zijn lokaal zijn de jongens al weer aan het bier. 'Zo. Hoe was het met Alyssa?' vraagt Milan gelijk. Evan glimlacht en maakt een flesje bier open. 'Het was alles behalve een rustige avond.' zegt hij glimlachend.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Nu alweer een nieuw hst? ja nu al. Ik heb een nieuw speeltje, een logitech k480 bluetooth toetsenbord voor mijn iPad. Dus ik typ twee keer zo snel. Jippie, dat betekent sneller typen = sneller updaten.
xxx Charissa
Comment, Vote en Share