Mysteries van Elements Academy #netties2016 (voltooid)

7. Inbraak in de nacht...

Alyssa

Gierend van het lachen lopen we terug naar Fenica. Nadat ik mijn blunder op mijn werk had verteld kwam niemand meer bij van het lachen. 'Ik kan niet geloven dat een man een smoothie over je hoofd heeft gegoten!' giert Esmeralda en ze veegt haar tranen weg. Ik vis de huissleutel uit mijn broekzak. 'Hou op! Ik krijg buikpijn van je!' lach ik. 'Ik heb er drie weken over gedaan om de stukjes chocolade uit mijn haar te halen.' Bijna struikelend gaat iedereen naar binnen. Ze laten zich vallen op de bank en een verademde zucht klinkt. 'Dat was nou echt heerlijk.' zucht Nadia. Ze lag inmiddels achterstevoren op de bank met haar benen over de rugleuning. 'Ik lust eigenlijk wel wat.' zegt Aisha ineens. Iederen was het met haar eens. 'Zeg eens Alyssa... Kan jij die lekkere smoothies maken waarover je vertelde?' vraagt Nephthys. 'Wil je ze met of zonder stukjes chocola?' vraag ik plagerig. Gelijk krijg ik een kussen naar mijn hoofd die ik incasseer. 'We hebben hier maar weinig. Ik heb niet genoeg voor acht mensen.' 'Dan gaan we wat halen, toch?' oppert Juanita. Aurora was ineens keihard in de lach geschoten. Nadia was van de bank gevallen en zat met haar armen over elkaar op de grond. Ze trok zo'n komisch gezicht dat iedereen weer in de lach schiet. 'Maar waar wil je dan wat halen?' vraag ik giechelend en onderdruk nog een lachbui als ik Nadia nog kwader ziet worden. 'Gewoon. In de keuken. Daar is genoeg.' Aurora rent ineens naar boven en komt terug met haar laptop. 'Vorige week heb ik "per ongeluk" de bouwtekeningen van de school gedownload. Wisten jullie dat onze school dateert uit 1517?' vertelt ze. Haar vingers vlogen over het toetsenbord. 'Kom tot je punt alsjeblieft.' zegt Esmeralda. 'Ik bedoel dat ik hier alle details van de school heb. We kunnen via de linkergang in de keuken komen voor de ingrediënten.' Nadia's grijns werd breder. 'Bedoel je nou dat je wil gaan inbreken?' Aurora wordt rood. 'Nou ja... Een soort van misschien. Het is maar een idee...' Ik dacht even na. Hiermee kon ik aan het schoolhoofd bewijzen dat ik niet zomaar iemand was... 'We doen het.' Zeg ik gelijk. 'Sorry hoor, maar dat bepaal jij niet.' zegt Angelica gelijk en zet haar handen op haar zij. 'Wil jij het doen dan? Ik het plan, jij het management?' stel ik voor. Angelica glimlacht. 'Prima.' We staken de koppen bij elkaar en al snel hadden we een plan. Een vrij gewaagd plan... Angelica overlegde alles met Aurora die voor de camera's en de route zorgde. Nephthys was bezig met de make-up van Esmeralda. Ze moest voor afleiding zorgen. Aisha hield de beveiligers in de gaten en Juanita keek op de mensen neer vanaf de grote dwarsbalken aan het plafond terwijl Nadia de spullen pakte wat ze nodig had. 'Waarom zetten Juanita daar eigenlijk op?' had Angelica gevraagd. 'Ik heb een genetische afwijking in mijn DNA zitten waardoor ik honderden keren scherper zie dan jullie.' lacht Juanita. 'We hebben een Hawkeye hier.' Zeg ik serieus terwijl ik nog eens over de tekeningen heen keek. Juanita giechelde opgewonden. Aurora deelde oor microfoontjes uit zodat we in contact bleven. 'Dit is zo spannend! Ik heb dit nog nooit gedaan.' giechelt Aisha. 'Aurora, zit je in het systeem?' klinkt er van Angelica. Het duurde eventjes voor ze antwoordde. 'Ja, ik zit erin. We kunnen beginnen.' Een voor een gaan ze naar buiten en nemen hun positie in.

Professor Bell

'Ik ben het er niet mee eens!' roept de leraar kwaad. Hij stond voor mijn bureau en maakte een hoop stennis. 'Meneer Perrifo, wilt u alstublieft even gaan zitten. Zo kan ik toch geen gesprek voeren?' zeg ik met een lach. Die man krijgt nog een keer een hartaanval van al die lawaai die hij maakte. De man gaat pisnijdig zitten. 'U laat een hele muziekvleugel aanbouwen door die Queen familie en wij van scheikunde kunnen niet eens nieuwe branders krijgen!?' 'De muziekvleugel was een cadeau van de Queen familie omdat de moeder hier heeft lesgegeven. Het was zestien jaar geleden dat de moeder onverwacht ontslag nam en verdween van de aardbodem. Daar kan ik niks aan doen.' vertel ik. 'U besteedt het gehele schoolbudget aan de sport en de kunst maar de exacte vakken krijgen niks. Onze spullen zijn zo verouderd dat er niks meer te gebruiken is.' moppert Perrifo. Vanuit mijn ooghoek ziet ik het stille alarm van het systeem knipperen. Iemand zat in het systeem te neuzen. 'Ik ga kijken wat ik ervoor kan doen. Nu de muziek en theater afdeling zoveel voorrang heeft gekregen, zijn de andere vakken aan de beurt.' Tevreden gesteld loopt de leraar het kantoor uit. 'Marina, kan jij Anthony even laten komen?' roep ik naar mijn secretaresse terwijl ik mijn Tablet pakt. 'Natuurlijk, mevrouw.' Ik start het beveiligingssysteem op en kijk via de camera's wie er bezig is. 'Wat krijgen we nou?' zegt ze hardop. Juanita zat gehurkt op de spijlen te loeren naar de bewakers. De mannen stoer te liepen doen tegenover Esmeralda die lieflijk door de gangen paradeerde. Vanaf het kleine scherm zie ik dat Juanita een microfoontje in haar oor heeft. Wat waren ze in godsnaam aan het doen? Ik zoek het hackers signaal op en komt tot een grote ontdekking. Ik sla geschokt mijn handen voor mijn mond als ik Aurora, Alyssa en Angelica bij elkaar zien staan met de bouwtekeningen van school. Walker kwam binnen. 'Het moet wel heel belangrijk zijn als je me midden in een training uit de les haalt.' moppert hij. 'Wat weet jij over Alyssa?' 'Queen? Niet veel. Ze is vrij koppig en doet wat ze wil. Hoezo?' Ik wenk hem. 'Moet je eens zien.' Walker komt naast me staan en kijkt met grote verbazing naar het scherm. 'Wat doen ze?' 'Blijkbaar inbreken in de keuken.' En inderdaad! Esmeralda zakt plotseling in elkaar en de bewakers snellen toe. Nadia snelt toe vanaf de gang en breekt het slot van de keuken open. Als er plotseling gesproken wordt luisteren we gespannen toe. 'Viper, dit is Hawkeye. Red Eye heeft de spullen.' zegt Juanita en Nadia snelt de keuken weer uit naar buiten. Esmeralda kwam weer "bij" en vertrok weer. 'Copy that, Hawkeye. Keer terug naar de basis.' klinkt er. Juanita sprong van de spijlen af en liep rustig het gebouw uit. Walker gaat stomverbaasd zitten. 'Dat was Alyssa... Ik kan het niet geloven. Ze heeft net een complete inbraak uitgewerkt.' 'Het klonk alsof ik haar vader hoorde tijdens de HTEA. Ze is een geboren leidster.' mompel ik. 'We gaan haar halen. En al die meiden erbij. Ik wil haar nu in het gebouw hebben.'

Alyssa

'Proost!' en de lange glazen tikken tegen elkaar. Lachend om onze eigen succes drinken we van hun net klaargemaakte buit. 'Dit was echt geweldig. Goed gedaan, Viper.' lacht Nadia en ze proeft haar mango perzik smoothie. 'Dit is echt heerlijk!' 'Ja, Alyssa. Hoe heb je dit ook kunnen maken?' vraagt Nephthys. 'Oefening baart kunst. Heb ik wel moeten leren op mijn werk. Sommige klanten komen zelfs alleen voor die smoothie.' lach ik. Plotseling ging de bel. 'Ik ga wel.' zegt Aisha en ze loopt met haar chocolade smoothie naar de deur. 'Maar zeg nou zelf. Het ging echt goed. We zijn een echt heel goed team.' zegt Aurora trots. Aisha kwam terug. Ze keek niet meer zo vrolijk als eerst. 'Ik denk dat we een probleem hebben...' fluistert ze zachtjes. Ik krijg een hoofd als een boei en een zwaar gevoel in mijn maag als Walker ineens binnenkomt. Ik was het helemaal vergeten. Vandaag werd ik overgeplaatst... 'Jullie komen allemaal nu mee. Meteen.' zei hij pissig. Iedereen wist het gelijk. Ze waren erbij... Redenerend over hun straf liepen ze met Walker mee naar buiten. Ik probeer alles gelijk een beetje te sussen. 'Coach, alstublieft. Ze stonden onder mijn bevel. Zij hebben niks gedaan. Het is mijn schuld, ik heb ze hier tot aan gezet.' zeg ik. Hij wil niet luisteren. We gingen naar het kantoor van het schoolhoofd waar Bell al bijna stond te trappelen om ons straf te geven. We werden naar een afgelegen lokaal geleidt en daar neergezet. Iedereen moest gaan zitten. 'Ik ben heel erg teleurgesteld in jullie.' zegt Bell boos. 'Inbreken in de keuken en het beveiligingssysteem hacken. Hoe kunnen jullie dat doen?' De meiden lieten hun hoofden hangen. Ik had geen spijt. Ik had iets geweldigs ondernomen. Gedwongen keken we naar het opgenomen deel van de camera's. 'Maar toch...' We keken hoopvol op. Walker dacht na. 'Schoolhoofd, als ik mag. Hun optreden was toch...' begint hij. 'Maar toch wat, Anthony?' 'Bewonderenswaardig.' Een slaak van opluchting gaat door het lokaal heen. 'Alyssa heeft ervaring met Operational Militairy Management, Aurora is praktisch een hacker en u zag Juanita. Ze kan van 20 meter hoogte mensen observeren! Zonder verrekijker! Dat is uiterst zeldzaam. U kunt hier echt wat mee.' Verontwaardigd kijkt Bell hem aan. 'Ik ga mijn studenten niet in gevaar brengen. Geen denken aan.' Bell kwam op me af. 'En als ik me niet vergis... moet jij je spullen pakken.' Ik liet mijn hoofd hangen. Dat is waar... Ik moest nog pakken... 'Spullen pakken? Hoezo?' vraagt Esmeralda. 'Dankzij de vriendelijke vechtpartij die zij en juffrouw Miyu hier hadden, wordt Alyssa per direct overgeplaatst naar een slaapplaats hier in het gebouw.' vertelt Bell maar schrikt als er fel wordt geprotesteerd. 'Dat kunt u niet doen!' gilt Juanita. 'Het is oneerlijk!' roept Nephthys. 'Laat haar toch! Ze is hartstikke aardig!' roept Aurora. 'Professor, het spijt me maar ik moet deze groep gelijk geven. Er zijn al tientallen leraren die het er niet mee eens zijn. Waaronder mij.' zegt Walker vastbesloten. De protesten gingen maar door en door. Ik bleef naar de tafel kijken en wilde geen emotie tonen. Dat was zwak. Maar mijn tranen drupten toch op de tafel. Nadia legde haar hand op mijn schouder en Angelica omhelst me. Ik was blij met zulke vriendinnen. Ik wilde niet weg... Zielig leg ik mijn hoofd tegen Angelica aan. Plotseling staat Aisha op. 'Als u haar overplaatst naar het hoofdgebouw moet u maar een extra bed neerzetten. Dan ga ik ook.' zegt ze vastbesloten. Ik kijk haar verbijsterd aan. Zei ze dat echt? 'Ja, ik ook!' roept Aurora. 'Ik ook!' roept Juanita. 'Wij ook!' roepen Nadia en Angelica tegelijk. Bell zucht. Tegen zulke kracht kon ze toch niet op. We waren samen één. Ze zucht diep. 'Goed dan. Ze mag blijven.' zucht ze. Een luid gejuich barst los. 'Groepsknuffel!' roept Nadia en knuffelt Alyssa. De rest volgt om elkaar heen. 'Volgens mij moeten we je nu Teddybeer gaan noemen in plaats van Red Eye.' lach ik. De meiden schieten in de lach. 'Wacht maar ik pak je wel!' lacht Nadia met een zuur gezicht.

's Avonds was er een klein feestje. Ook al mocht niemand naar het Blauwe Maanfestival dit weekend, toch hadden we lol. Als iedereen om twee uur kapot neer valt op hun kamer en gaat slapen, gaat voorin het huis de deur open. Ik sla op mijn telefoon. Dat stomme ding wilde het niet doen... Ik toets papa's nummer in en kijk of hij opneemt. Niks. Weer voicemail... Plotseling hoor ik de trap kraken. Niemand kon nog wakker zijn op dit uur! Iedereen was gaan slapen! De voetstappen kwamen richting haar kamer. Paniekerig open ik WhatsApp en stuur een bericht in de groepsapp van haar vriendinnen. "Is iemand in huis en komt richting mij! Help!" typ ik snel en leg mijn mobiel dan weg. Mijn hartslag gaat omhoog als de deurklink naar beneden gaat.