Mysteries van Elements Academy #netties2016 (voltooid)

6. Vrede

Alyssa

De dagen gingen voorbij en alles bleef hetzelfde me. Angelica maakte stennis 's ochtends aan tafel, ik volgde mijn oersaaie dag in de HPC vleugel en telde de minuten af tot Evan me weer uit huis smokkelde om naar onze geheime Toneel lessen te gaan. Als er weer een nieuwe dag aanbreekt kom ik eindelijk goed uit bed. Het leek wel een mooie droom. En dan die kus! Het was nu vrijdag maar de kus van maandag kreeg ik maar niet uit mijn hoofd... Mijn lippen tintelde nog steeds. Zachtjes zingend doucht ik me en kleedt me aan voor mijn training. Iedereen was natuurlijk al weg. Mijn training begon pas om tien uur. Dus ik had alle tijd. Ik knoop mijn stoere topje dicht en pak mijn schoenen. Ik had vandaag voor het eerst sinds vier jaar een module Tai Chi. Ze hadden zelfs kleding daarvoor gekregen. Een driekwart blauwe broek met een soort band om mijn middel, een zwarte. Het "stoere topje" had geen mouwen, had een donkerblauwe kleur met een witte draak. Ik trek mijn zwarte ballerina's aan en loopt relaxed naar beneden. Mijn mooie gevoel verdwijnt als ik Angelica tussen mijn spullen ziet snuffelen. 'Wat ben jij aan het doen?' vraag ik verbaasd. Angelica schiet met een rood gezicht omhoog en laat haar eigen tas vallen. 'Oh... Ehm... Dat is eigenlijk heel stom...' stamelt ze. Ze doet een paar stappen terug als ik de laatste treden van de trap afloop en naar mijn tas loop. 'Wat zocht jij?' vraag ik serieus. 'Niks.' Ik kijk Angelica nog doordringend aan, pak mijn tas en een appel en vertrek naar mijn les. Als ik de deur achter me sluit ren ik naar achteren. Ik zet mijn voet tegen de planten en klim omhoog. Die is wat van plan. Ik maak mijn raam open en stap naar binnen. Ik wil mijn slaapkamer deur van het slot halen als het slot al open klikt. De deur zwaait open en ik kijk nijdig naar Angelica. 'Waarom breek jij in?' vraag ik en ik loop mijn kamer uit. 'Dat is echt heel ingewikkeld.' lacht Angelica nerveus. Wat een verschrikkelijke bemoeial. Wat moet ze eigenlijk van me? 'Maar als ik even mag...' Ze wil zich langs me heen frummelen maar ik hou haar tegen. 'Wegwezen.' zeg ik dreigend. Angelica wordt bang en vlucht de trap af, weg van mijn dreigementen. Wat was er mis met dat mens?

Met grote passen loop ik naar de grote open plek in de tropische tuin. Het was bedrukt warm en de warme zon schroeide op mijn huid. Soms was op school zitten in India niet een pretje. Sultan en Tara, het tamme tijgerkoppel, lagen rustig bij elkaar van de warme zon te genieten. Tara was net een maand zwanger van Sultan. Over drie maanden werden er welpjes geboren en als ze oud genoeg waren werden ze tijdelijk verdeeld onder de oudste studenten. Meestal meisjes. Om het moeder gevoel te krijgen voor later. Het was een stomme traditie en ik vond het maar niks. Ik moest inmiddels nog lang wachten voordat ik misschien een welpje kreeg en de kans was heel klein. De diertjes werden uitgeloot onder de 200 meiden van ieder examenjaar en dan werden er twee misschien drie heel gelukkig met zo'n welpje. Vanuit mijn ooghoek zie ik plotseling iemand lopen. Ze was lang, had licht bruin haar en witte kleren. De vrouw wenkte me. Voorzichtig liep ik naar haar toe. Stapje voor stapje voel ik me bijna gedwongen om te gaan kijken wie het was. Ver weg hoor ik fluisterende stemmen. 'Kom... Kom maar...' fluisterde de vrouw. 'Kom naar me toe, meisje... Help me...' Als ik nog een stap wil zetten, word ik achteruit weggetrokken. Ik knipper snel met mijn ogen. De vrouw was weg. Ik begin bang te worden als ik twee armen om die van mij voel. 'Laat los! Laat los!' gil ik. 'Rustig aan, Alyssa! Kijk dan!' roept de vrouw achter me. Als ik goed kijk snak ik gelijk naar adem. Een enorm diepe klif van de waterval gapende voor me. Het lichte water stortte naar beneden. Geschokt kijk ik om zich heen. Ik stond net voor de rand van de rotsen! Ik was bijna naar beneden gevallen! Hoe kom ik hier in godsnaam?! De vrouw die achter me staat, de nieuwe lerares Melisandra, laat me los en pakt mijn hand. 'Kom, lieverd. We gaan even thee drinken.' Ik laat me maar mee voeren. 'Maar...' stamel ik en ik bleef maar naar de uitstekende rots kijken. Hoe kwam ik hier eigenlijk? Die vrouw was alleen maar aan de bos rand. Melisandra voert me kalm mee naar haar lokaal. Als we samen naar binnen lopen, kijk ik mijn ogen uit. Haar lokaal leek op een boeddhistische tempel, met gebedsvlaggetjes en stapels boeken. 'Wat voor vak geeft u ook al weer?' vraag ik afwezig en pak een boek. Verbaasd begin ik te bladeren in de tweede editie van de Three Musketeers. Deze was origineel! 'Ik geef Literatuur.' zegt Melisandra als ze theekopjes pakt. Ik lees een bladzijde en negeer de vrouw. 'Laat me raden, je leest veel?' vraagt ze als ze thee in schenkt. 'Ik lees te veel.' lach ik. Melisandra lacht en gaat achter haar bureau zitten. Ik loop half lezend naar de stoel die voor het bureau staat en ga zitten. 'Alyssa, wat heb je daar eigenlijk gezien?' vraagt ze plotseling. Mijn gezicht betrekt en ik leg het boek aan de kant. 'Weet ik niet... Ik was onderweg naar Tai Chi maar toen zag ik iemand. Een vrouw.' vertel ik. De lerares voor me was plotseling heel geïnteresseerd. 'Oh ja? Wie dan?' 'Ik ken haar niet. Maar ik moest naar haar toe komen.' 'Hoe zag ze eruit?' 'Lang, bruin haar en witte kleren.' Melisandra leunt achterover in haar stoel en kijkt toe hoe ik van mijn thee dronk. 'Dus je was eerst op de trainingsplaats en toen ineens bij de waterval?' vraagt ze verbaasd. Ik haal haar schouders op. 'Denk het.' 'Je weet toch wel dat we dit jaar helemaal geen Tai Chi hebben?' Mijn mond valt open. 'Maar mij is vertelt dat ik het wel heb! Elke vrijdag, van tien tot twaalf.' 'Misschien van een andere leraar? Maar die module vervalt dit jaar.' Ik zak verbijsterd achterover in mijn stoel. 'Waarvoor heb ik die kleren dan gekregen? Verder dan Tai Chi heb ik alleen MMA en Krav Maga...' Melisandra haalt haar schouders op. 'Ik zou het niet weten, Alyssa. Misschien dat het schoolhoofd meer weet.' Ik sla demonstratief mijn armen over elkaar. 'Daar praat ik niet meer mee. Vanavond kan ik mijn spullen pakken en voortaan in school slapen omdat ik zogenaamd agressief ben.' Melisandra werpt een vluchtige blik op haar horloge. 'Ik heb zo een vergadering. Misschien moet je toch maar even uit de buurt blijven bij die plek. Afgesproken?' Ik knik zwijgzaam. Ze was zo aardig voor me. Eindelijk een lerares die vriendelijk tegen mij was. Ik sta op en vertrek. Toch knaagt er iets aan me. Wie was zij eigenlijk? Ik ken haar niet en ik heb haar nog nooit eerder gezien. Misschien moet ik toch maar voorzichtig zijn.