Tarumar

1. Yerle Yeksan

Önce aşağıya tarih bırakalım mı? :)

30 Nisan 2023 🌱

Merhaba,

Yeni heyecan, yeni kitap. Meltem ve Selim Efe, Kanadı Kırık Kuşun Yarası adlı kitabımın yan karakterlerindendir. Okuyanlar onları hemen tanıyacaktır. Çok uzun konuşmak istemiyorum, bu yüzden direkt konuya gireceğim. Kitabı, karakteri sevmiyor olabilirsiniz. Bu gayet normal ama düşüncelerinizi dile getirirken lütfen bana veya aileme kadar küfürler etmeyin. Karakteri mi sevmedin ya da yanlış mı buldun, ona et ama bana değil.

Kitabı okurken lütfen anlayışlı olmaya çalışın. Çünkü ana karakterimiz masum değil ama bu ders çıkarmayacak anlamına gelmiyor.

Bu kitabı yazarken en dipte olduğum dönemdeyim. Psikolojik açıdan çok bitik durumdayım. Bazı sahnelerde ağladım. Bu ikinci kez başıma geliyor ve çok kötüyüm. Gerçekten sürekli susmuyor kafamdaki sesler ve ben artık dayanamıyorum. Hiçbir şeyi başaramıyorum. Olmuyor. İstediğim her şeyi en yakınlarım başarmış olarak görüyorum ve bu beni çok yetersiz hissettiriyor. Saatlerce duvara bakıp kalıyorum. Bilmiyorum bu kafayla ne kadar güzel kurgu çıkar. Umarım her şey güzel olur.

Eskiden okunma sayısını çok ama çok fazla önemsiyordum. Şimdi artık eskisi gibi değilim. Okunursa güzel olur sadece. Ben yazacağım okunursa okunur, okunmazsa da okunmaz.

Her neyse, bu kadar konuşmak yeter. Hepinize kucak dolusu sevgiler ve keyifli okumalar. <3

(Bu kitabı beni yazmam konusunda hemen gaza getiren lorelias_ 'na teşekkür ederim. ❤️)

Oy ve yorumlarınız eksik etmeyin lütfen :')

Instagram: meryemcagrak

1. BÖLÜM

YERLE YEKSAN

Sırtımı duvara vermiş yatakta uzanıyor, telefonumdan gelinlik modellerine bakıyordum. Elimi karnıma götürüp kocaman sırıttım. Resmen ondan bir parça taşıyordum ve bu onun vazgeçemeyeceği bir varlıktı. Bizi birleştirecek tek güç. Onun sevgiliydim. Daha doğrusunu onun deyimiyle takılıyorduk. Ama ne takılma? Resmen onunla ne zaman buluşsam kendimi onun altında buluyordum. Sanki hayatımız seksten ibaretti. Hoş, öyle olsa bile sıkıntı değildi sadece beni bırakmasın istiyordum.

Bu aralar birkaç kez Ezgi'ye bakarken görmüştüm ve kalbim bütün kıskançlıkla cayır cayır yanmıştı. Ezgi, Ufuk'u seviyordu ve bu karşılıksız aşktı. Ufuk her şeyin farkında olmasına rağmen, bilmiyormuş gibi yapıyordu. Onun en büyük hatası kendisinden hariç bütün herkesi salak zannetmesiydi. Ama yanılıyordu, ben onu yıllardır seviyordum. Onu neye, nasıl tepki vereceğine kadar tanıyordum ve beni salak yerine koymasına anlam vermekte zorlanıyordum. Ondan bir mesaj bildirimi düştüğünde kalbim anında hızlı hızlı atmaya başladı.

Ufuk: Bu akşam buluşalım. Kafa dağıtırız.

Meltem: kafa dağıtmaktan kastın nedir?

Ufuk: Anladın bence sen onu... :)

Alt dudağımı ısırdığımda bacaklarımın arasını sızım sızım sızladığını hissettim.

Meltem: Anlamadım, biraz ayrıntıya girsene :)

Ufuk: Meltem... zorlama gel ve sevişelim işte kızım. Sanki sende istemiyormuşsun gibi davranmayı kes.

Meltem: Kızma hemen, tamam geliyorum. Akşama görüşürüz. :*

Görüldü.

Alt dudağımı ısırdım. Onunla sevişmeyi özlemiştim. Bedenlerimizin birbiriyle dans etmesini deli gibi özlemiştim. Hamile olmam bir sorun teşkil etmiyordu. Bunu bizzat araştırmıştım. Onu benden koparacak her şeyi göz önüne almış ona göre hareket ediyordum.