Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΡΑΤΩΣ✨

28

Κατέβηκα τα σκαλιά απο το διαμέρισμα του Άρη και άρχισα να περπατάω μέχρι το σπίτι μου μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού και να σκέφτομαι όλα όσα είχαν γίνει, όλα όσα πρόκειται να γίνουν και όλα όσα θα γίνουν όταν έρθει το μωρό μου. Πήγα σπίτι κάθησα στο κρεβάτι μου και έμεινα να κλαίω. Όλα όσα έγιναν το τελευταίο καιρό είναι τόσο έντονα στο μυαλό μου. Σκέφτηκα ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδα τον Άρη, ήταν η τελευταία μου ευκαιρία για να είμαστε μαζί. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και έμεινα να κοιτάζω το ταβάνι του δωματίου. Το πρωί δεν άργησε να έρθει. Δεν είχα κλείσει μάτι όλη νύχτα. Σηκώθηκα ζαλισμένη και ήπια τον χυμό μου τις βιταμίνες μου και χαιρέτησα τους γονείς μου. "Τα πράγματα σου τα πήρες όλα;" με ρώτησε ο πατέρας μου. "Ναι μπαμπά, τα ετοίμασα όλα. Αν μπορείς σε παρακαλώ όταν σε ειδοποιήσω ότι βρήκα διαμέρισμα να τα στείλεις στην διεύθυνση που θα σου πω." "Εντάξει αγάπη μου, τώρα μαζί σου θα πάρεις κάτι;" "Ναι μπαμπά θα πάρω δύο βαλίτσες." "Μια χαρά. Τι ώρα θα πας; Θες να σε πάμε εμείς;" "Ρώτησε η μαμά μου. "Όχι ευχαριστώ, θα περάσω απο την Ξένια πρώτα και θα πάω μαζί της." Φιληθήκαμε, αποχαιρετιστήκαμε και έφυγα απο το σπίτι. Έφτασα στο σπίτι της Ξένιας. Στάθηκα έξω και κοιτούσα για τελευταία φορά την γειτονιά που μεγάλωσα. Χτύπησα την πόρτα και η Ξένια μου άνοιξε. "Αγάπη μου, μπες μέσα." Μπήκα μέσα και πήγα στο σαλόνι της. "Οι γονείς σου;" ρώτησα την Ξένια. "Ο καθένας στην δουλειά του." Μείναμε και κοιτούσαμε η μια την άλλη. "Ξένια έχει γίνει κάτι; Θα φύγουμε; " "Όχι όχι, ε γιατί με ρωτάς τέτοιο πράγμα;" "Δεν ξέρω, επειδή έμεινες να με κοιτάς βουρκωμένη" "Συγνώμη." "Τι;' "Συγνώμη" μου ξαναείπε. "Γιατί;" "Δεν ήθελα ποτέ να κάνω αυτό που έκανα, αλλά δεν μπορούσα να σε αφήσω να φύγεις με ένα μωρό στην κοιλιά." "Τι έκανες Ξένια;" "Το είπα" "Τι είπες Ξένια και σε ποιόν;" την ρώτησα θυμωμένη. "Σε μένα." είπε ο Αριστείδης. Εμφανίστηκε απο την κουζίνα και ανασηκώθηκα. Κοίταζα με απογοήτευση και με δάκρυα στα μάτια την Ξένια. "Γιατί το έκανες αυτό Ξένια;" "Επειδή-" Την σταμάτησε ο Άρης. "Τι γιατί ρε Ερατώ; Σοβαρά το ρωτάς αυτό; Σοβαρά ρωτάς αυτό το πράγμα;" Άρχισε να φωνάζει και η Ξένια να κλαίει. "Το έκανε επειδή θεώρησε σωστότερο να πεί την αλήθεια στον πατέρα του παιδιού σου Ερατώ ότι αυτό το μωρό υπάρχει και να μην τον αφήσει να ζεί στον κόσμο του ότι το έχασες. Είπες ψέματα σε μένα, στον πατέρα του παιδιού σου, σε μένα Ερατώ σε μένα, ότι έχασες το μωρό για να σε αφήσω να φύγεις για να σπουδάσεις. Αν καθόσουν και μου έλεγες αυτό που ήθελες πραγματικά να κάνεις στην ζωή σου δεν θα έμπαινα ποτέ εμπόδιο στην μόρφωση σου. Αυτό δεν θα σου το συγχωρήσω ποτέ Ερατώ." " Τι ήθελες να κάνω ρε Αριστείδη; Μετά απο όλα αυτά που έγιναν μεταξύ μας δεν ήθελα-" "Τι δεν ήθελες Ερατώ; Να μείνεις μαζί μου; Να μείνεις στο σπίτι μου; Να είμαστε μαζί; Να παντρευτούμε; Τι δεν ήθελες ακριβώς;" " Δεν ήθελα να μπέις φυλακή." "Τι;" "Ο πατέρας μου Άρη με απειλούσε ότι αν σου έλεγα ότι είμαι έγκυος και δεν πήγαινα να σπουδάσω όπως ήθελα θα σε έβαζε φυλακή για παρενόχληση ανηλίκου." "ΤΙ;" Ο Αριστείδης άνοιξε την πόρτα, πήρε τις βαλίτσες μου, με άρπαξε απο το χέρι με πήρε στο αυτοκίνητο του, μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε να φύγουμε. "Άρη τι κάνεις σε ξαναρωτάω" "Πάμε να τελιώσουμε μιαν δουλειά." "Σπίτι μου; Άρη γιατί ήρθαμε σπίτι μου;" "Κατέβα." Ο Άρης ήρθε και με κατέβασε απο το αυτοκίνητο. Με τράβηξε να πάμε στο σπίτι μου. "Άσε με τι κάνεις;" Χτύπησε το κουδούνι και η μαμά μου άνοιξε. "Τι έγινε; Ερατώ; κύριε Ηροδότου;" "Που είναι ο Γιώργος" "Τι θές τον πατέρα μου Άρη;" "Τι με ζητάς Αριστείδη; Τι κάνεις με την κόρη μου;" "Δεν καταλαβαίνω, αγάπη μου τι έγινε;" Ρώτησε η μαμά μου τον μπαμπά μου. "Τι έβαλες την κόρη σου να κάνει Γιώργο;" "Τι την έβαλε να κάνει κύριε Ηροδότου;" ρώτησε η μαμά μου. "Κυρία μου η κόρη σας είναι ερωτευμένη μαζί μου όπως και εγώ. Είχαμε μιαν περίεργη σχέση αλλά αληθινή. Όσες φορές σας είπε εδώ και σχεδόν 3 μήνες ότι έμενε στον Πάτροκλο στον Μάριο στην Ξένια η αλήθεια είναι ότι έμενε μαζί μου. Στο διαμέρισμα μου. Κάναμε έρωτα μέχρι το πρωί." "Τι λέει Γιώργο ο κύριος Ηροδότου;" ξαναρώτησε η μαμά μου τον μπαμπά μου. "Δεν ξέρω γυναίκα και εγώ πρώτη φορά τα ακούω." "Πρώτη φορά; Πως πιστεύετε ότι έμεινε έγκυος το παιδί μου η Ερατώ; Με την χειραψία;" " Δεν πιστεύω αυτά που ακούω. Τι λες Αριστείδη; Τι λέει ο κύριος Ηροδότου Ερατώ; Εγώ γιατί δεν γνωρίζω τίποτα;" "Επειδή κυρία μου ο άντρας σας δεν ήθελε να σας το πούμε. Όπως δεν ήθελε να γεννηθεί και αυτό το μωρό και έβαλε την Ερατώ να κάνει έκτρωση." "Τι; Δεν γίνονται όλα αυτά; Γιωργο τι λέει; Γιατί δεν μου είπες λέξη;" "Τι θες Αριστείδη; Ήρθες εδώ για να μου προκαλέσεις χαμό με την γυναίκα μου;" ρώτησε ο πατέρας μου. " Το παιδί έφυγε απο την μέση, η Ερατώ θα πάει να σπουδάσει και εσύ θα πάρεις τα πράγματα σου και θα εξαφανιστείς απο την εταιρεία μου." "Που πήγε το παιδί; Ερατώ; Έκανες έκτρωση;" ρώτησε η μαμά μου. "Φυσικά και έκανε γυναίκα, επειδή και η ίδια ήξερε ότι αυτό ήταν το σωστό." "Ερατώ θα μίλήσεις;" με ρώτησε ο Άρης. "Δεν το έκανα μπαμπά." "Τι δεν έκανες;" "Δεν έκανα την έκτρωση." "Τι εννοείς; Τα 4 χιλιάρικα; Το χαρτί;" "Τι είναι όλα αυτά Γιώργό;" Ρώτησε η μητέρα μου. Καθώς τους εξήγησα όλα όσα έκανα ο πατέρας μου νευρίαζε περισσότερό. "Εντάξει Ερατώ, καταλάβαμε. Τώρα τι θέλετε εδώ κύριε Ηροδότου; ρώτησε η μαμά μου.