Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΡΑΤΩΣ✨

32

Μετά από λίγες μέρες

Η Ξένια κατάφερε και έκλεισε τραπέζι στο Dominos για απόψε. Έχω να πάω εκεί γύρω στους πέντε μήνες. Όλα όσα έκανα πρίν την εγκυμοσύνη τα έχω σταματήσει, πλέον δεν κάνω τίποτα. Πήγα και πήρα ένα κόκκινο φόρεμα που να με χωράει. Διάλεξα ένα που ήταν κοντό αλλά φαρδύ έτσι ώστε να μην φαίνεται και η κοιλιά μου τόσο έντονα. Πήγα και έκανα τα νύχια μου σήμερα για να είναι περιποιημένα αύριο που είναι ο γάμος μας. Ο Άρης έφυγε απο το σπίτι για να μείνει με τον αδερφό του έτσι να μην με δεί που θα ετοιμάζομαι αύριο. Έκανα ένα μπάνιο και ίσιωσα τα μαλλιά μου. Άρχισα να κάνω το μακιγιάζ μου όταν η Ξένια ήρθε για να με πάρει μαζί της. "Γειά σου φιλενάδα, άρχισες να ετοιμάζεσαι; Άντε θα αργήσουμε!" μου είπε η Ξένια. "Ναι, έκανα τα μαλλιά μου, μου έχει μείνει μισή ώρα και θα είμαι έτοιμη." "Θα έρθουν και κάτι άλλες κοπέλες, ξέρεις με όσες κάναμε παρέα" "Ναι καλά έκανες Ξένια, για δες έβαλα καλά αυτό το κόκκινο κραγιόν;" "Ναι μια χαρά. Θα βάλεις κόκκινο φόρεμα σωστά;" "Ναι, περίμενε να με δείς." Έβαλα το κόκκινο φόρεμα και τις κόκκινες γμου γόβες. Η αλήθεια είναι πονούσα την μέση και τα πόδια μου πολύ. Είχαν όλα φουσκώσει αλλά πρέπει να είμαι όμορφη τέτοια μέρα. "Πως σου φαίνομαι;" την ρώτησα. "Καλέ μια κούκλα είσαι, δεν φαίνεται και πολύ η κοιλιά σου." "Ξένια κόφτα ψέματα δεν είμαι στις αρχές τις εγκυμοσύνης. Είμαι σχεδόν 8 μηνών δεν κρύβεται αυτό." "Εντάξει απλά φαίνεσαι για 3-4 αυτό εννοούσα. Φύγαμε;" Πήγαμε στο μπαράκι μας και καθήσαμε στο τραπέζι που μας έκλεισαν. Όταν όλες οι φίλες μου ήρθαν όλες άρχισαν να παραγγέλνουν ποτά και άρχισαν να μεθάνε και να χορεύουν. Σε αντίθεση με μένα που έπινα αναψυκτικό όλο το βράδυ. "Είσαι η πιο όμορφη έγκυος που έχω δεί." άκουσα τα λόγια που μου είπε ο Άρης αλλα αυτήν την φορά απο κάποιον άλλον. Γύρισα να δώ και είδα το πρόσωπο του. "Πάτροκλε; τι κάνεις εσύ εδώ;" "Αυτό είναι το μπάρ που έρχομαι απο 15 χρονών. Εσύ τι κάνεις εδώ έγκυος; Μέσα στον καπνό και τα ποτά;" "Με έφεραν οι φίλες μου." "Η Ξένια είναι εδώ άρα." "Ναι" του είπα. Καταλάβαινα ότι ήταν λίγο μεθυσμένος. Παραπατούσε. Ο Πάτροκλος πήρε τα χέρια μου και με τράβηξε μέχρι έξω. "Τι κάνεις; Θα με ψάχνουν μέσα." "Καμιά δεν θα σε ψάχνει. Είναι όλες μεθυσμένες. Πάμε κάπου που να μην έχει τόσο τσιγάρο." "Ε κάθισε εδώ στο παγκάκι και μετά θα επιστρέψω." του είπα φοβισμένη και κάθισα. "Ποιος είναι ο πατέρας;" με ρώτησε. "Δεν ξέρεις; Νόμιζα ότι μετά απο την μέρα που μίλησα με την Αθηνά θα σου είπε ότι μας είδε με τον Άρη στο- χωρίσατε;" "Ναι, άρα ο πατέρας είναι εκείνος ο τριαντάρης; Και τώρα που είναι;" "Έμεινε στον αδερφό του. Δεν  έμαθες ότι αρραβωνιάστηκα μαζί του; Ούτε ότι αύριο είναι ο γάμος μου;" "Τι; Όχι δεν-δεν το ήξερα. Μάλιστα. Να ζήσετε. Νόμιζα ότι του Μάριου είναι το μωρο." "Του Μάριου; Όχι όχι έχω να τον δώ πολύ καιρό. Γιατί χωρίσατε με την Αθηνά;" "Επειδή δεν ήταν το γραφτό μου." "Τι; τα γραφτά μας εμείς τα διαλέγουμε." "Ερατώ η Αθηνά με χώρισε επειδή με βρήκε με μία άλλη στο κρεβάτι." Ήπιε όλο του το ποτό με μιαν γουλιά. Ορθάνοιξα τα μάτια μου. "Μάλιστα. Εμ, θα πρέπει να πάω μέσα." "Όχι, όχι μείνε εδώ κάνε μου λίγη παρέα" μου είπε και άρπαξε το χέρι μου φέρνοντας με κοντά στο στόμα του. Θεέ μου είναι κόλαση αυτός ο τύπος. Τόσα χρόνια περίμενα ένα του φιλί, ένα του άγγιγμα και δες που είμαι τώρα. "Ερατώ;" άκουσα την φωνή του Αριστείδη και γύρισα αμέσως να τον δώ. Ο Άρης ανασήκωσε τα μανίκια του. "Τι κάνεις; Τι φοράς; Γιατί είσαι εδώ; Γιατί είσαι με αυτόν;" με ρώτησε. "Εσύ ρε τι κάνεις με την γυναίκα μου;" Ο Άρης έχωσε μιαν μπουνιά στο πρόσωπο του Πάτροκλου, κάνοντας τον έτσι να πέσει κάτω και να αιμορραγεί η μύτη του. Έσκυψα να τον βοηθήσω και ο Άρης με άρπαξε απο την μέση για να φύγουμε. Πήγαμε σπίτι. "Θα ξαπλώσω." του είπα. "Κάθισε κάτω" μου είπε και έδειξε το χέρι του τον καναπέ του δωμάτιου. "Νυστάζω." "Θα μου απαντήσεις σε μερικές ερωτήσεις και μετά θα κοιμηθείς." "Άντε κάνε τις ερωτήσεις." του είπα μετά απο δέκα λεπτά μου έμεινε να με κοιτάει και να δαγκώνει αυτά τα σαρκώδη και πλέον κόκκινα του χείλη. "Γιατί ήσουν μαζί με εκείνον απόψε στο μπαράκι φορώντας αυτό το φόρεμα;" "Μιλούσαμε" "Και δεν μπορούσες να το κάνεις αυτό απο το τηλέφωνο; Και για ποιον λόγο να μιλάς με τον πρώην σου;" "Μιλούσα μαζί του για την πρώην κοπέλα του." "Χώρισε και σε θυμήθηκε. Γιατί δεν έβαλες ένα παντελόνι και έβαλες τα καλά σου για να πας να τον βρείς;" "Άρη άσε τις ζήλιες. Ήμουν μέσα με κάτι φίλες μου και ήρθε να μου μιλήσει. Βγήκαμε έξω επειδή δεν τον άκουγα" "Ήσουν μέσα; Μέσα σε εκείνο το μπάρ που σε γνώρισα;" "Ναι" "Το μπάρ που είναι πάντα γεμάτο απο καπνό τσιγάρου, δυνατή μουσική και ποτά;" "Ναι Άρη εκείνο και ούτε έπινα ούτε χόρευα ούτε κάπνιζα." "Τότε δεν βρίσκω τον λόγο για να πάς" "Εσύ γιατί πήγαινες;" τον ρώτησα. "Ήμουν δίπλα Ερατώ εγώ. Πήγα να παίξω με τον Σίμο μπιλιάρδο." "Χμ, εντάξει. Γιατί δεν πας τον αδερφό σου σπίτι;" "Θα τον πάω και θα έρθω." "Δεν είναι ανάγκη, δεν θα φύγω απο το σπίτι μην ανησυχείς. Νύσταξα." Έβγαλα το φόρεμα μου και ξάπλωσα με τα εσώρουχα. "Καλό σου βράδυ" έκλεισε την πόρτα πίσω του και έφυγε απο το σπίτι με τον αδερφό του που τόση ώρα καθόταν στο σαλόνι μας.