Αναστασία

Όταν δυο ηλίθιοι ερωτεύονται

Μερικές μέρες μετά...

Λοιπόν... Η ζωή είναι παράξενη.

Πολυ παράξενη.

Παρά πολυ παράξενη.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο παράξενο από την ζωή...

Ειδικά όταν η ζωή σου είναι σαν την δική μου.

Ζω σε ένα σπίτι με τις τρελές μου ξαδελφες. Κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό. Θα έλεγε κανείς.

Τώρα τελευταία αμφιβάλω για πολλα στην ζωή μου και με τρομάζει αυτό κυρίως επειδή είναι τελείως άγνωστο για εμενα και δεν θέλω ουτε να τι σκέφτομαι.

Δουλευω σε μια εταιρεία. Που θα ήταν φυσιολογικό αλλά... Δεν είναι.

Δνε είναι καθόλου φυσιολογικό.

Οι λόγοι?

Πολλοί. Παρά πολλοί.

Αρχικά εγώ πήγαινα για βοηθός σχεδιάστριας και κατέληξα βοηθός βοηθού του Προέδρου ουσιαστικά...

Η σχεδιάστρια είναι αξιαγάπητη και με προσέχει σαν να είμαι φτιαγμένη από πορσελάνη.

Το αφεντικό νούμερο δυο, δηλαδή ο Αχιλλέας έχει γίνει φίλος μου και κάθε μέρα με κερνάει ωραίο καφέ μιας και πηγαίνουμε στην ίδια καφετέρια με fancy καφέδες και νιώθει τυψεις για το χεράκι που χτύπησα επειδή έπεσα πάνω του. Αν και δεν έφταιγε εκείνος. Επίσης νιώθει λίγο υποχρεωμένος επειδή όταν είπα στην μαμά μου ότι με προσέχει εκείνη μου έστειλε ένα αρνί απο το χωριό για να του το κάνω δώρο. Πάλι καλά ήρθε και το πήρε.

Με αποτέλεσμα να γνωρίσει και την ξαδελφη μου την Αλεξάνδρα. Και τώρα αυτοί οι δυο είναι όλο πίτσι πίτσι σουξου μουξου μανταλάκια.

Ωραία τα θέτω το ξερω.

Ομως το χειροτερο πραγμα στην ζωή μου είναι εκείνος...

Και όχι.. Δεν εννοώ τον Λαμπρόπουλο που μου την πέφτει συνέχεια...

Αλλά τον Ίωνα...

Αυτό το κάθαρμα... Τον σαδιστή τον ξεδιάντροπο!

Εδώ και μια εβδομάδα κάθε φορά που μπαίνω μέσα στο γραφείο του τον βλέπω να χαριεντιζεται με εκείνη την Όλγα την αρραβωνιαστικιά του!

Και όχι μόνο στο γραφείο του αλλά παντου!

Όπου σταθουν όπου βρεθουν την φιλάει την ακουμπάει σε απρεπή μέρη και μερικές φορές τον έχω πιάσει να με κοιτάζει με αλαζονεία όταν το κάνει!