Αναστασία

Έτσι όλα τελείωσαν...

Αναστασίας POV
Δέκα χρόνια πριν...

"Τι έχεις σήμερα μικρουλα? Δεν μου φαίνεσαι και αρκετά συγκεντρωμένη στο μάθημα." Με ρωτάει ο κυριος Άλαν και τον κοιτάζω κάπως ένοχα.

"Συγνώμη. Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν είμαι και πολύ συγκεντρωμένη... Σκέφτομαι αλλά πράγματα. Είναι και ότι όλα όσα κάνουμε τώρα τα ξερω. Τόσες φορές τα έχουμε κάνει. Από τότε που ήμουν 4 κάνουμε μάθημα. Σχεδόν δέκα χρόνια τώρα. Τα έχω βαρεθεί... Μιλαω τέλεια γαλλικά..." Του λέω και εκείνος γελάει λιγάκι.

"Ναι η αλήθεια είναι ότι είσαι υπερβολικά καλή στα γαλλικά. Ουτε η μητρική σου γλώσσα να ήταν..." Σχολιάζει.

"Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που είμαι λυπημένη... Απλά... Απλά να... Εμ... Εχθές πήγα στην εκκλησία. Και είδα ένα αγόρι. Τον Βασίλη. Αλλά εκείνος ουτε που με κοίταξε. Αλλά και να με κοίταζε τι να γινόταν... Αφου είμαι άσχημη." Λέω με παράπονο και εκείνος με κοιτάζει μπερδεμένος.

"Εσύ? Είσαι εσυ άσχημη? Εσυ εισαι το πιο όμορφο κοριτσάκι που έχω δει σε όλη μου την ζωή. Είσαι πανέμορφη. Μη το ξανά πεις αυτό." Με μαλώνει.

"Μα είναι η αλήθεια... Όλα τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας μου είναι πολύ πιο όμορφα. Έχουν πιο ωραίο σώμα... Ντυνονται πολύ πιο όμορφα από εμένα και δεν μοιάζουν με παιδακια δημοτικου." Γκρινιάζω και εκείνος παίρνει ένα σοβαρό υφος.

"Μικρή... Είσαι πανέμορφη κοπέλα. Όλες οι γυναίκες είστε όμορφες... Αλλά εσυ εισαι και λίγο παραπάνω από τις άλλες. Μην ξανά πεις κάτι κακό για εσένα... Ουτε για το σώμα σου ουτε για την εμφάνιση σου. Στο κάτω κάτω αν δεν σου αρέσει κάτι... Μπορείς να το αλλάξεις." Με συμβουλευει και το σκέφτομαι λιγάκι.

Ίσως... Ίσως να αρχίσω να βαζω και εγώ όλα αυτά που βάζουν οι ξαδελφες μου για την ακμή...

Ίσως να κόψω και λιγάκι τα μαλλιά μου...

"Μπορώ να κάνω κάποια πράγματα... Αλλά θα ήθελα να με αφήσουν η μαμά και ο μπαμπάς να βαζω τα ρουχα που αρέσουν σε εμένα. Οχι μονο αυτά τα άσχημα μακριά. Είναι χάλια. Με κανουν να φαίνομαι άσχημη." Του λέω και εκείνος χαιδευει το μέτωπο μου.

"Οτι και να κάνεις... Εσυ θα είσαι η μικρή ομορφη πριγκίπισσα που γνώρισα πριν λίγα χρόνια..." Μου λέει και χαμογελάω ξανά.

Μου αρέσει που είμαι πριγκίπισσα.

Μου αρέσει που θεωρεί ότι είμαι όμορφη.