Αναστασία

Τραυμα

Ίων POV

"Αναστασία... Κοκκινοσκουφίτσα... Ελα βγες έξω από την κουβέρτα..." Της λέω και εκείνη γνέφει αρνητικά.

"Έλα μωράκι μου... Βγες έξω από το κουκουλι σου... Για εμενα... Ελα για εμενα που σε αγαπάω και με αγαπάς..." Συνεχίζω να της λέω αλλά εκείνη γνέφει ξανά αρνητικά.

"Ελα... Και σου εχω μια έκπληξη. Ξέρεις τι?" Την ρωτάω και για ακόμα μια φορά κουνάει το κεφάλι της αρνητικά. Δεν μιλάει και όλας.

"Σουβλάκια..." Της λέω και τότε βγάζει λιγάκι το κεφάλι της από την κουβέρτα που κρυβόταν και με κοιτάζει με δάκρυα στα γαλαζια ματάκια της.

"Σουβλάκια?" Με ρωτάει και τότε της δείχνω την σακουλα από το σουβλατζίδικο και κάθομαι κοντά της.

"Μάλιστα σου εχω παραγγείλει δυο. Με γυρο χοιρινό όπως σου αρέσει... Πατατούλες μπόλικες... Κρεμμυδάκι χωρίς ντοματούλα..." Της λέω για να την δελεάσω μιας και ξέρω πόσο λατρευει τα σουβλάκια.

"Έχουν και τζατζικακι?" Με ρωτάει η γλυκουλα μου και εγώ γελάω λιγάκι.

"Φυσικά. Έτσι θα σε άφηνα?" Της απαντάω και τότε παίρνει τα σουβλάκια της και κρυβεται ξανά πίσω από την κουβέρτα της.

Ουάου.

Χάλια θα μου τα κάνει τα σκεπάσματα.

"Αναστασία μου... Κοκκινοσκουφίτσα μου... Μήπως θέλεις να βγεις από το κουκουλι σου... Να σε πάρω αγκαλίτσα... Να βάλουμε να δουμε την Barbie «Η βασίλισσα της μόδας» και να σου χαιδευω τα μαλλάκια σου ενώ ταυτόχρονα θα τρως το σουβλάκι σου?" Της προτείνω και τότε βγάζει ξανά το κεφάλι της και με κοιτάζει μπουκωμένη.

Μα καλά πότε πρόλαβε?

"Θα... Θα μου άρεσε πολυ είναι η αλήθεια." Μου λέει με το φαγητό στο στόμα και χαμογελάω. Συνήθως με ενοχλεί ο άλλος να μιλάει ενώ τρώει εκείνη όμως είναι γλυκούλα.

"Τέλεια αγάπη μου... Ελα να σε βοηθήσω..." Της λέω και τότε παίρνω το ένα σουβλάκι της, την βοηθάω να σηκωθεί και χωρίς να αφήσει την κουβέρτα μου σηκώνεται και με κοιτάζει σαν αρκουδάκι.

"Σε πειράζει να πάρω και την κουβερτούλα μου μαζί?" Με ρωτάει η γλυκουλα και γελάω ξανά.

"Φυσικά και όχι. Ελα μωρό μου... Πάμε..."  Της λέω και κρατώντας το χεράκι της ενώ είμαι τυλιγμένη σαν το πιτόγυρο που τρώει κατεβαίνουμε τα σκαλιά και πάμε στο σαλόνι.

Αμέσως ξαπλώνουμε βολεύεται πάνω μου και εγώ βάζω την αγαπημένη της Μπάρμπι ταινία προκειμένου να χαλαρώσει.