Αναστασία

Ο μπαμπάς της?

Αναστασία/ Δηιδάμεια POV
Πριν αρκετά χρόνια...

"Viens sur mon coeur, âme cruelle et sourde,tigre adoré, monstre aux airs indolents; Je veux longtemps plonger mes doigts tremblants.Dans l'épaisseur de ta crinière lourde ;" Διαβάζω το ποίημα που μου έδωσε να διαβάσω ο κυριος Άλαν και εκείνος μου χαμογελάει περήφανος.

"Μπράβο μικρουλα μου. Πες μου και την μετάφραση τώρα." Μου λέει και καθαρίζω τον λαιμό μου.

"Άπονη και κουφή ψυχή, ω, έλα στην καρδιά μου. Όσο κι αν είσαι αδιάφορη, τίγρη μου λατρευτή,θέλω εγώ τα τρεμάμενα να χώσω δάχτυλά μου,
ώρα πολλή, μες στη βαριά χαίτη σου, την πυκνή." Του λέω και εκείνος χαιδευει τα μαλλιά μου.

"Μπράβο μικρή μου princesse. Τα είπες όλα τέλεια. Ουτε Γαλλίδα να ήσουν." Μου λέει και γυρνάω και τον κοιτάζω κουρασμένη.

"Εντάξει... Ξέρω να κάνω μετάφραση και στην ανάγνωση τα πάω τέλεια... Και να μιλάω μπορώ... Αλλά αυτά που λέει εδώ δεν τα καταλαβαίνω. Γιατί λέει την ψυχή του κουφή? Που εμφανίστηκε αυτή η τίγρη? Επίσης έχει χαίτη η τίγρης? Μόνο το λιοντάρι έχει. Νομίζω. Δεν έχω δει ποτέ από κοντά." Τον ρωτάω και εκείνος γελάει.

"Μάλλον τα ποιήματα του Charles Baudelaire δεν είναι κατάλληλα για τα δεκάχρονα παιδάκια." Μου λέει και τον κοιτάζω κάπως πονηρά.

"Ναι αλλά ο ζωολογικός κήπος είναι! Και θέλω να παω τόσο πολύ! Πήγε πριν μια εβδομάδα η ξαδελφη μου η Αλεξάνδρα με την ξαδελφη μου την Δέσποινα μιας και ήταν στην Αθήνα. Είδαν και τίγρεις και λιοντάρια. Εγώ δεν τα έχω δει ποτέ και θέλω πολύ. Μπορείτε να πείτε στους γονείς μου να παω και εγώ?" Τον ρωτάω μιας και ξέρω ότι η μαμά και ο μπαμπάς πάντα τον ακουνε.

Και εδώ θέλω πολύ να δω τα ζωάκια.

Και να παω στο λουνα παρκ.

Και εκεί πήγαν οι ξαδέρφες μου και μου είπαν ότι είναι τέλεια. Έχει πολύ πλακα. Είναι σαν μια παιδικη χαρά αλλά ακόμα πιο μεγάλη.

Βεβαια εγώ δεν πηγαίνω ουτε στις μικρές παιδικες χαρές... Αλλά το θέλω τόσο πολύ.

Ή έστω να παω βόλτα με το ποδήλατο και να μην κανω μόνο γυρω γυρω στην αυλή.

"Κοίτα... Το να πας στον ζωολογικό κήπο δεν είναι και τόσο ευκολο. Θα πρέπει πρώτα να πας στην Αθήνα. Που είναι πολύ μακριά και η μαμά και ο μπαμπάς δουλευουν. Μπορείς αν θελεις να τους ζητήσεις μια άλλη χάρη και εγώ θα σε υποστηρίξω. Υπάρχει κάτι άλλο που θες?" Με ρωτάει και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά.