Enemy Of The Savior/دشمن ناجی

𒊹︎︎︎𝖕𝖆𝖗𝖙_16𒊹︎︎︎

با پنجه پاش روی زمین ضرب می‌زد و مضطرب منتظر پسری که قرار بود یک قدم به واقعیت نزدیکش کنه روی نیمکت چوبی نشسته بود، به یاد دیشب کلافه دستی به موهاش زد و دمی‌ گرفت... نمیدونست معنی اون پیامی که براش ارسال شده بود چی‌بود و همین باعث کلافلگیش شده بود، پیامی که فقط یه جمله بود :
_ من تورو به قاتل برادرت میرسونم_

با دراز شدن دستی جلوی صورتش نگاهش رو به جوهیوک داد و لبخندی زد :

_ممنون

جوابش رو با لبخند ارومی داد و کنارش نشست :

_فکر می‌کنید بیاد؟!

کمی از آب‌میوه‌اش نوشید و سری تکون داد:

_ اگه نمیخواست بیاد دلیلی نداشت پیام بفرسته.

پسر جوان تر سری تکون داد و در سکوت آب‌میوه نصفه و نیمه‌اش رو تموم کرد، با صدای پسر جوون و غریبه ای سر هردو بالا اومد :

_ شما کیونگسویی؟

لیوان خالی شده‌اش رو کناری گذاشت و بلند شد، با دقت به چهرش نگاه کرد :

_تو همونی هستی که پیامک داد؟!

پسر سری تکون داد و کف دستش رو بهم فشرد، استرس از تک تک رفتاراش هویدا بود.

_باید حرف بزنیم اما نه اینجا!

کیونگسو نگاه سوالی به اطراف کرد :

_بریم، هر جا تو بگی.

پسر سری تکون داد و از پارک خارج شد، نگاه کنجکاوش رو سمت جوهیوک گردوند و با دیدن چهره مبهم اون پوفی کشید و به ناچار دنبال پسر غریبه به راه افتاد . پسر جوان بعد نگاه پریشانش دور و اطراف خیابون وارد کافه کوچکی که روبروی‌ پارک بود شد .

_ نمیخوای بگی برای چی اون پیامو فرستادی؟!

کیونگسو گفت و صندلی رو کمی عقب کشید، جوهیوک هنوزم نسبت به پسر شک داشت و با تردید نگاهش می‌کرد:

_پسر خاله من هم مثل برادر شما شد...

بعد کمی سکوت بالاخره شروع به صحبت کرد، دو نگاه کنجکاو روی صورتش نشست و مضطرب از قرار گرفتنش در مرکز توجه، پلک هاش رو عصبی بهم فشرد.

_ یعنی اون هم برای تست رفت و......

با یاداوری پسر خاله عزیزش اشکِ روونه شده‌اش رو با انگشت گرفت و برای تسلط بیشتر درخواست آب کرد، تمام مدتی که منتظر آب از طرف گارسون بود کیونگسو در سکوت نگاهش‌ می‌کرد و پسر غریبه فرصت این رو داشت تا خودش رو آروم کنه.

_ ببین... وقتی پسر خالم برای تست اون ماده رفت با اینکه گفته بودن باید تنها بره و خودش هم چشماش بسته بود ولی من تعقیبشون کردم، حتی نزدیک بود لو برم اما به هر سختی بود رفتم و متوجه شدم کجا بردنش!