Book of Curse #2: "Love Bound" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 4

Αλκινόη

Αφού έφυγαν όλοι έμεινα μόνη.

Μπήκε στο δωμάτιο η μαγείρισσα που έμαθε τί είχε γίνει. Προφανώς θα τα έμαθε και θα τα άκουσε όλα.

- Ήμουν γελοία, έτσι δεν είναι;

Τη ρώτησα μετά από μια μακριά σιωπή.

- Θέλεις να σου το επιβεβαιώσω;

- Όχι.

- Ήσουν.

- Ωστόσο, ξέρεις ότι θα μπορούσα να κάνω αυτό που είπα. Έχω τη δυνατότητα.

Έγνεψε καταφατικά.

- Πράγματι. Όμως δεν θα το κάνεις.

- Δεν είμαι τόσο σίγουρη όσο εσύ.

Άφησε ένα μικρό σαρκαστικό γελάκι και με έπιασε από το γόνατο.

- Είσαι μία γυναίκα υπεροπτική, ριψοκίνδυνη και πονηρή, μπορώ να πω μερικές φορές, αλλά υπάρχει ένα απαραίτητο ελάττωμα σ' αυτήν την υπόθεση, που σου λείπει, Αλκινόη.

- Ποιό;

- Ότι δεν είσαι άνδρας.

Σηκώθηκα και άρχισα να βαδίζω στο δωμάτιο πάνω-κάτω. Η φωτιά του πόνου είχε εξασθενίσει, την είχαν σβήσει τα δάκρυά μου και τα κάρβουνα της εκδίκησης έκαιγαν στο μυαλό μου πιο φωτεινά και επικίνδυνα και από μάγμα.

- Αν ήμουν άνδρας, θα μπορούσα να πολεμήσω μαζί του, ενώπιον όλων και να αποκαταστήσω την τιμή του Βορέα.

- Όμως είσαι γυναίκα. Ο Αλέξανδρος δεν θα πολεμήσει με μία γυναίκα.

- Μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος στη θέση μου.

- Ποιός;

- Ο Ευρύμαχος.

Η μαγείρισσα κούνησε αρνητικά το κεφάλι.

- Όχι, Αλκινόη, ο Ευρύμαχος δεν θα το κάνει. Τον φοβάται όσο τον μισεί. Ο Αλέξανδρος τον έκανε να φάει χώμα ήδη μία φορά και ο Ευρύμαχος δεν το έχει ξεχάσει.

- Τους χώρισε ο Αριστείδης. Δεν υπήρξε νικητής.

- Θα υπήρχε, αν είχαν συνεχίσει. Ο Ευρύμαχος πολεμάει σαν λιοντάρι, αλλά ο Αλέξανδρος είναι τόσο πονηρός, σαν μικρός πεινασμένος λύκος. Παλεύει σαν άντρας ο οποίος δεν έχει τίποτε να χάσει και αυτό είναι που τον κάνει τόσο επικίνδυνο. Κανείς δεν θα του επιτεθεί κατά μέτωπον, Αλκινόη, μην τρέφεις αυταπάτες.

Έβγαλα μια λυσασμένη κραυγή και έριξα μερικές γροθιές στο μαξιλάρι.

- Πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος! Υπάρχει οπωσδήποτε! Το δίκιο είναι με το μέρος μου!