Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar a...
Arkadaşlar bölümleri düzenleme fırsatım olmuyor. O yüzden hatalarım olursa satır arası yorum yaparak bildirirseniz sevinirim <3
Kitaplarımda reklam yapmak yasaktır!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir dakika ne!? Yeğenim mi dedi o bana?! Bana! Tanrım burada neler dönüyor böyle. Hiç bir anlayamıyorum. O iskeletimsi şey benim amcam falan mı!?
"Ne?"
Dudaklarımdan dökülen kelimelerle birlikte Lessy'nin elini bana uzattığını gördüm. Elini tutmamı istiyor gibiydi. Belki de bir tuzaktı. Şuan hiç bir şeyden emin değilim ve kafam çok karışık. Şu lanet olasıca hayatım sadece bir kaç hafta içinde karışmış ve bildiğim her şey yanlış çıkmaya başlamıştı.
Tereddüt ile kemikten elini tuttum. Soğuk ellerim onun taş kadar sert kemiklerine değdiği anda sanki yere düşermişçesine zeminin yüzüme yaklaştığını gördüm.
Ayağım altında hissetmeye devam ettiğim toprak ile içinden geçtiğim zeminin ardından sanki yerden kalkmışçasına 180 derece bakış açım değişti. Korkuyla bir adım gerilerken çevreme göz attım.
Aynıydı. Ormandaydık ama gökyüzü koyu mor renkteydi. Kaşlarım çatılırken bakışlarım yere kaydı. Çimen beklediğim gibi yeşil değildi onun yerine su yeşili gibiydi. Bakışlarım hala elimi sıkıca tutan ve bırakmayan amcama kaydı. En azından o öyle demişti
"N-Neresi burası?"
Sorum üzerine Lessy elimi bırakmadan doğruldu. Tanrım! Ben neyin içine bulaştım böyle?
Neden bu iskeletten olma şeye güvendim ki? Belki de beni öldürdü! Yada ruhumu falan çaldı ve şimdi de cehenneme götürüyor! Tanrım sen bütün günahlarımı bağışla!!
"Sakin ol Nova. Burası senin evin"
Excuse me! Evim mi? Burası nasıl ev ya! Dünyada olduğumuzdan bile şüpheliyim!
"Ne saçmalıyorsun sen!"
Sinirle bağırmam ile Lessy arkamdaki bir yeri gösterdi. Merakla oraya dönerken 2 kişinin bizi izlediğini gördüm. Kaşlarım çatılırken göz ucuyla Lessy'e baktım. İlk kez üzüldüğünü hissettim.
Bakışlarım tekrar o 2 kişiye kaydı. İkisinin de başında taç benzeri bir şey vardı. Biri 30'larında olan simsiyah saçlara sahip çok güzel bir kadındı. Diğeri ise beyazlaşmaya başlayan saçları ile yanındaki kadının elini tutan bir adamdı.
"Bunlarda kim?"
Sorum üzerine kadın hafifçe gülümsedi ve bir elini bize uzattı. Merakla ne yapacağını beklerken söylediği sözcük bende bir şok etkisi yaratmaya yetmişti.
"Kızım"
Has-. Sen ciddi olamazsın! Bu bir şaka değil mi? Bu kesinlikle bir şaka olmalı! Yok yani ben kesinlikle öldüm! Bir dakika... Yeni idrak ediyorum! Annem ve babam mı bunlar?!
