Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar a...
Arkadaşlar bir sezonun daha sonuna geldik. Islık benim için gerçekten güzel bir serüvendi. Lakin part 1'in finalini verme zamanı geldi gibi hissettim. Part 1 anladığınız üzere bizim gerçekliğimizde geçiyor.
Ama part 2 ruhların gerçekliğinde yani Nova'nın evinde geçicek. Bu sefer ortama uyum sağlamak zorunda olanlar Derek ve sürüsü olacak.
Kitaplarımda reklam yapmak yasaktır!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gergin vücudumu gevşetmek için kollarımı iki yana açtım ve parmak uçlarımda yükselip göğüsümü ileri ittim. Normal halime dönerken biraz daha iyi hissediyordum.
Tanrı aşkına neden çevremde bu kadar sır var anlamıyorum. Ne olurdu normal bir hayatım olsa? Diğerleri gibi dertsiz tasasız yaşasam?
"Ne düşünüyorsun?"
Jess'in sesi ile bakışlarım ona kaydı. Kara kara ne yapacağımı düşünüyorum desem? Elindeki bir kupa kahve ile yatağında oturuyordu. Omuz silktim ve yanına oturdum
"Bende bilmiyorum ki. O kadar çok şey oluyor ki, artık bende ne düşüneceğimi bilmiyorum"
Jess anladığını göstermek istercesine gülümsedi ve derin bir nefes alıp verdi. Oda dertli gözüküyordu
"Uzun zamandır amcanın peşinde miydik yani?"
Bunu daha çok kendine sorar gibiydi. O da olanlara bir göz gezdirince sorular ile karşılaşmıştı
"Buraya onu yakalamak için gelmiştik oysa, şimdi ortaya çıksa da açıklama yapsa diye bekliyoruz"
Jess hafifçe güldü ve bana çevirdi bakışlarını
"Ne ironi ama"
Tüm bu olayları şakaya vurması onun savunma mekanizması gibiydi. Evet çok şey yaşamıştık ama bir şekilde hayat geçiyordu.
Ortada çok büyük bir gizem var ve ben yıllardır tamda ortasında olduğum bu gizemden bihaberdim. Her şeyi yeni yeni kavrıyor olmam biraz can sıkıcıydı.
Omuzlarım yavaşça düşerken odanın kapısı açıldı. Derek ikimizde de gözlerini gezdirdi, sonra beni baştan aşağı süzdü. İyi olduğumdan emin olmak istiyor gibiydi.
"Gel seninle bir yürüyüşe çıkalım"
Derek bana hitaben söyledikleri ile yerimden kalktım. Açıkcası bu karmaşa içinde bana tek iyi gelecek şey oymuş gibi hissediyordum. Bir yanım ona deli gibi ihtiyaç duyarken diğer yanım tedirgindi. Sanırım hayatımın her bölümünde bir terk edilme korkusu yaşayacaktım.
Ben onu takip ederken beraber evden çıkmış ormanda yürüyüş yapmaya başlamıştık. Bir süre ikimizde konuşmadık. Konuya nasıl gireceğini bilemiyor gibiydi.
"Derek "
İsmi dudaklarımdan döküldüğü an durdu. Bende onunla dururken derin bir nefes verdim.
"Lessy beni oraya tekrar götürmek isterse-"
Sözümü kesen şey elimi tutması olmuştu. İki elimide elleri arasına alırken bakışlarım anlık avucunun içindeki ellerime kaydı. Hemen sonra tekrar ona baktım.
"Yani demek istediği-"
Bu seferse onun sözleri olmuştu sözlerimi kesen şey
"Hayır Nova. Seni bırakmam"
Nasıl anlamıştı? Oysaki dolandırarak soracaktım. Öyle görünüyor ki Lessy ile o dünyaya tekrar gitmem gerekecekti. Onları yanımda götürebilir miydim bilmiyorum, veya gelirler mi ondan da emin değilim.
Derek avucundaki elimi hafifçe okşadı ve sözlerine devam etti
"Endişelenme"
Söylemesi kolaydı tabi. Derek gelecek olsa dahi Jess gelir miydi. Yada Derek vaz geçer miydi? Ya vaz geçerse? Nasıl tekrar ona geldi konu?
İçimdeki huzursuzluk ile ellerimi çektim ve başımı hafifçe eğdim. Derek ise sağ eli ile çenemi tuttu ve hafifçe havaya kaldırdı. Boştaki eli belimi bulurken ellerim otomatik olarak boynuna dolandı.
"Yüzünü eğme Nova. O gözlerini kaçırma benden"
Yüzüm yanmaya başlarken yakınlığımızdan doğan tuhaf hisleri tanıyordum. Heyecanlanıyordum. Onu her gördüğümde olduğum gibi yine heyecanlanmıştım. Artık emindim ondan gerçekten hoşlanıyordum. İçimi kıpır kıpır eden bu duygu ile döküldü kelimeler dudaklarımdan
"İlk defa bu kadar çok seviyorum ve uzaklaşma ihtimalin bitiriyor beni Derek"
"Beni senden kimse uzaklaştıramaz güzelim"
Gözlerimiz buluştuğunda devam etti sözlerine. Yine oluyordu işte. Yine yok oluyordu çevrem. Sadece o ben vardık artık bu dünyada
"Gördüm bir kere bu güzel gözlerini..."
Elleri yanaklarımı bulurken küçücük hissettim kendimi bu dünyada, hiç tatmadığım sevgiyi tadıyordum. O sözlerine devam ederken ben onun dokunuşları altında titriyordum
"...hissettim bir kere ruhundaki acıları..."
Kafasını bana yaklaştırması ile gözlerim hafifçe kapandı.
"...tattım bir kere seni sevmenin ne güzel bir his olduğunu..."
Sıcak dudaklarını dudaklarıma değdirmesi ile tamamen kapandı gözlerim. Kısa bir süreliğine durdu ve ayırdı dudaklarını. Son sözlerini söyleyip tekrar kapattı dudaklarımı
"...nasıl bırakabilirim ki?"
Dudaklarımızın hareketli ahenkle birbirine uyum sağlarken ellerim ensesindeki kavuşmuş imkanı varmış gibi daha çok yaklaşmaya çalışmıştım ona. Kalbimin ısısı giderek artarken içimdeki mutluluk giderek artıyordu.
Bu hayatta anne babam dahi bırakmıştı beni. Şimdi nasıl ona inandım bilmiyorum. Ama inandım işte. İçten içe biliyordum beni bırakmayacağımı.
Ne olduğumu veya ne olacağımı önemsemiyordu. O içimdeki beni seviyordu. Yaşayacaklarımızı göze alarak alarak buluşturmuştuk dudaklarımızı. Olacak her şeye beraber göğüs germeyi kabul ederek itiraf etmiştik hislerimizi. Her bir hareketimiz birbirimize verdiğimiz birer sözdü..
!!PART 1 FİNALİ!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eğer hatam olduysa uyarırsanız sevinirim. Sonraki bölümde veya bir sonraki kitabımda görüşmek üzere.
Kısa bir süre sonra görüşmek üzere. Farklı bir gerçekliğe adım atacağımız Part 2'de bir çok sırda çözüme kavuşacak ve bu iki güzel karakterimiz olan Derek ve Nova'nın dahada yakınlaşmasını sağlayacak.
Umarım bölümü beğenmişsinizdir sevgilerle hoşçakalın <3
