Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Derek-
"Nova?"
Jessica'nın sesi ile hızla açtım gözlerimi. Çocukların baktığı yere bakmam ile Nova'nın üzerine bol gelem tişörtüm ve çıplak bacakları ile elinde bir su bardağı tuttuğunu görmem bir oldu. Onunda bakışlarındaki şaşkınlık okunabiliyordu. Ben nasıl oldu da onun uyandığını anlamamıştım? Çocuklar o kadar çok konuşuyordu ki dikkatim dağılmış ve onun kalp ritimlerini dinlemeyi kesmiştim sanırım.
"Selam"
Dedi Nova o naif ve tapılası sesi ile. Sesi beni kendime getirmeye yeterken hızla ayaklandım ve nazikçe kolunu tutarak onu odama yönlendirdim. İtiraz etmeden paytak adımlarla peşimden gelmesi ve uykulu gözleriyle bana bakması ona sarılma isteğimi harekete geçiriyordu ama bunu garip karşılayabilirdi. O yüzden o ihtimali aklımdan çıkarmaya çalıştım ve ikimizi de odaya soktum. O anında kıyafetlerinin yanına giderken odaya sinmiş olan kokusu doldurdu burnumu. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes almamak için zor durdum. Şuna bütün irademi bunum için kullanıyordum.
"Sen üzerine değiştirip aşağı gelirsin"
Dedikten hemen sonra odadan dışarı attım kendimi. Onun buram buram burnuma gelen kokusu ve öpmem için yalvarırcasına duran yüzünün her bir santimi karşısında durmak zor oluyordu. Adımlarımın oturma odasını bulması ile Jessica hızla yanıma geldi
"Abi! Nova'nın burada ne işi var? Hani evde kimse yoktu?"
Evet onlara evde kimse yok demiştim çünkü Nova bu kadar erken kalkmaz sanıyordum. Onlarda biraz durur gider demiştim ama yanılmışım.
Çocuklara bir cevap vermeden yanlarından geçtim ve dağınık duran koltuğa yöneldim. Şimdi kolayda Jessica'nın sorularından kaçmak vardı işte.
---Nova---
Kıyafetlerimi değiştirmiş ve dünküleri giymiştim. Odanın kapısını sessizce açtım ve çıktım o sırada onların konuşma sesleri doldu kulağıma
"Size demiştim farklı bir koku ve kalp atışı duyuyorum diye. Birde bana duyuları kör diyorsunuz"
Jessica'nın kızgın sesinin hemen ardından Colin'in sesi doldurdu odayı
"Abi anlatacak mısın yoksa biz biraz daha kafamızda kuralım mı?"
Hemen ardından Derek'in derin bir iç çekiş sesini duydum. Sonrasında ise erkeksi hafif kalın sesini
"Anlatacak bir şey yok. Dün eşyaları dizmeme yardım etti. Hava kararınca da burada kalmasına karar verdik o kadar"
Derek'in otoriter sesinin hemen ardından bu sefer Alfred konuştu
