BÖLÜM 18

39 13 1
                                    

Birinin göğsüne saklanmak, sığınmak, orasını yuvan bilmek paha biçilmezdi muhtemelen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Birinin göğsüne saklanmak, sığınmak, orasını yuvan bilmek paha biçilmezdi muhtemelen.
Bunu daha önce hiç tatmamış fakat deli gibi merak eden biriydim. Zira ben daha önce kimsenin göğsüne saklanıp orayı yuvam bilmemiştim.

Bana uzattığı eline bakarken sıcak göğsüne sığınma isteği benliğime sızıyor, adeta ruhumu ayartıyordu düşüncelerim.
'Git sığın göğsüne,' diyordu.' Başka bir zaman bu fırsat ayağına gelmez.'
Doğru, gelmezdi. Fakat biliyordum ki şimdi onunla aynı yatağı paylaşacak olan bedenim sonrasında yine onu isteyecekti. O zaman ne yapacaktım? Kokusuna bile korkarak sarılıyordum ben onun, bir gün o gömlekten de silinip gidecekti çünkü. Bu haldeyken ona daha fazla bağımlı hale gelmezdim.

Bir dakika kadar süren sessizliğimden ve gözlerine kilitlenip kalmış bakışlarımdan aldığı cevapla olsa gerek, kolunu geri çekti ve elimi bıraktı.

"Çok fazla oldum, değil mi?" Sorusu beni yutkundururken onunda sertçe yutkunduğunu adem elmasının hareketinden anlamıştım. "Özür dilerim, zaten çok fazla zor duruma soktum seni."

"Neden?" diye bir fısıltı çıktı dudaklarımdan. Soruyu sorduğu andan beri zihnimin arka plana attığı lakin birden dudaklarımdan fırlayan cümleyle benim göğsüm sıkışmış, ne cevap alacağımı düşünmeye başlamıştım. Neden benimle uyumak istiyordu?

"Ben-" dedi, güçlü bir şimşek odanın içini aydınlattığında son yarım saattir duran yağmur tekrardan hızla yağmaya başlamıştı. Kısa süreliğine cama giden bakışlarım tekrar ona döndüğünde, "ben şimşekten korkuyorum." Deyiverdi bir çırpıda.

Şunu bilmesi gerekiyordu ki, hiç inandırıcı değildi.

Başımı sertçe iki yana salladığımda omuzları düştü.
"iyi geceler." Diye mırıldandım kapıya döndüğümde.

Arkamdan kırık dökük bir sesle "İyi geceler." Dediğinde başım omzumun üstünden arkaya dönmüş, gözlerini hedefime almıştım. Söylediği yalana inanmamama mı yoksa onunla uyumayacağıma mı üzüldüğünü anlayamasam da onu bu gece ilk gördüğüm andan beri gözlerinden silinmeyen ifadesiyle bana baktığını gördüğümde göğüs kafesim buruldu.

Önüme dönüp bir nefes verdiğimde odadaki ikili koltuğa ilerledim ve dizlerimle ittirerek yatağın kenarına sürüklemeye başladım.
"Ne yapıyorsun?" diye sorarken yardıma gelmiş ve yatağın yanına konumlamıştık koltuğu.
Elimi bir anne edasıyla ona doğrulttum. "Dişlerimi fırçalayıp geliyorum o zamana kadar yatağa girmiş ol."

VECEL •yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin