Mirage [yoonmin]

'24

"Bundan nefret ediyorum."

"Çünkü beceremiyorsun."

"Hayır." Hoseok'a anında karşı çıkarken Jungkook bundan eğlendiği fazla belli olan bir ifadesiyle "Artık buna karşı çıkamazsın." Demişti.

"Bunda nasıl bu kadar kötüsün?"

"Kapayın çenenizi."

İki kardeş benimle uğraşarak kendilerince eğlenirken onların bu haline gözlerimi devirdim. Bunda kötü olabilirdim fakat eminim ki diğer sporlarda iyi olabilirdim. Ümidimi yitirmemeye çalıştığım sırada, gizlendiğini zannederek fotoğrafımı çekmeye çalışan gazeteciyi fark ettim.

Ara verdiğimin haberi yayıldığından beri gazeteciler bir açı, bir olay, yazmak için yeni bir haber aradıklarında peşime düşerek fotoğraflarımı çekmeye çalışıyorlardı. Kendimi ne kadar gizlesem de yinede bir şekilde benim olduğumu anlayabiliyor, nereye gidersem anında orada belirebiliyorlardı.

Cebimde ki maskemi çıkarıp takarken, "Artık gitsem iyi olacak." Diye mırıldandım elimde ki sopayı Jungkook'a verdiğimde.

Haberimin yapılmasını, kimsenin benim nerede ne yaptığımı öğrenmesini istemiyordum. Sessiz sakince bir süreliğine de olsa hayatımı istediğim şekilde yaşamaya çalışacaktım.

Bir anda ne olduğunu anlayamayan ikili bana bakarken bense gizlenmek için elimden geleni yapıyordum.

"Ah hyung daha yeni başladık." Küçük çocuk sızlanırcasına karşı çıkarken abisi ise benimle dalga geçmeye devam ediyordu.

"Kötü oynuyorsun diye hemen pes etme."

İkiliye gözlerimi devirirken, "Birincisi gayet iyi oynuyorum ikincisi gazeteciler geldi, burada durmak istemiyorum." Dediğim de Jungkook anında ciddi bir surata bürünmüş, "Oh, seni bırakmamı ister misin?" Diye sormuştu.

"Hayır önemli değil." Kendim gidebilirdim.

"Başka antrenmanım yok, Jungkook'un da çekimi yok, bu gece bize yemek yapar mısın?" Hoseok ortaya attığı düşünceyi onayladığımda, gözlüğümü takarak sessizce yanlarından ayrıldım. Ara vericeğim haberinin çıkmasının üzerinden bir iki hafta geçmişti. Birkaç gün bir şey yapmadan sadece yatmış yeterince yalnız zaman geçirdiğimi hisettiğimde, Hoseok ve Jungkook ile bir süre zaman geçirmeye başlamıştım.

Hiçbir şey yapmıyordum ve bu beni mutlu ediyordu. Uzun bir süredir bir stüdyo da bir de şirkette koşturuyordum, ayriyetten yaptığım pratikler ve diğer insanlar için şarkı yazmakta yorucuydu. Yine de beni en çok etkileyen şu son süreçte çıkan haberler olmuştu.

Eve geçtiğimde ilk önce güzel bir duş almış, biraz oyun oynadıktan sonra çocuklar için yemek hazırlamıştım. Düşündüğümden erken gelmeleriyle birlikte masayı hazırlayıp getirdikleri içkilerle sohbet ettik.

"Taehyung ve ben seviştik." Güle eğlene geçen sohbetimizin arasında Jungkook'un söylediği cümle ile Hoseok şaşkınlıkla ağzında ki içkiyi karşısında ki çoçuğun suratına püskürtürken bense boğazıma kaçan alkolle öksürerek kendime gelmeye çalıştım.

"Eew iğrençsin." Küçük çocuk suratında ki içkiyi iğrenerek silerken, "Ben daha elini tutmaya utanıyorsundur diye düşünüyordum fakat tahminimden de hızlıymışsın." Diye mırıldandım gülerek ona bakarken. Bu gelişmeyi bu çiftten beklemiyordum. Evet, uzun bir süredir birlikte zaman geçirdiklerini, birbirlerinden delicesine hoşlandıklarının farkındaydım fakat Jungkook ilişki konusunda büyük bir korkağa dönüşürdü ve ileri adım atmaktansa her zaman geriye kaçardı. Yinede bu sefer her şeyin farklı ve iyi ilerlemesi beni sevindirmişti.