El Grande Series 2: Theodore Granville|✔

CHAPTER 10

Chapter 10

Laurenz Pov

Tinanggap ko ang kamay ni Senyorito Theo na nilahad niya sa akin matapos niyang unang bumaba. Alas sais na pero meron pa namang araw at nandidito ulit kami sa bandang likod ng bahay dumaan dahil ayaw kong makita ng mga kapitbahay namin o sino mang taga-rito na kasama ko si Senyorito Theo. Iniisip ko lang kasi ang kanilang mga sasabihin kung saka-sakaling makita nila kami.

Tinablahan ako ng kahiya-an nang makita ko ang labis na kaibahan ng kamay namin ni Senyorito Theo. Maputi naman ako pero madumi ang kamay ko dahil sa pamumulot ng niyog, mabaho pa. Hindi na rin naman kasi ako nag-abala pang maghugas nang hilahin na ako ni Senyorito Theo kanina tungo sa kabayo niya, kay Atlas.

Ang kamay ni Senyorito ay di rin naman ganoon ka lambot pero alam mo 'yong kamay ng mga mayayaman? Na kahit na gamit na gamit ang kamay ay di pa rin nagkakaroon ng kalyo.

Nang humigpit ang pagkaka-kapit niya sa kamay ko ay kitang-kita ko kung papaano umusli ang kanyang ugat doon. Sinupurtahan niya pa ang baywang ko sa pagbaba ko.

"Salamat po."

"Don't use po with me, baby girl. I'm your suitor."

Ngumuso lang ako dito bago bumaling kay Atlas na kumain ng damo doon sa lupa. Ang bango ni Atlas, mana sa may-ari. Malaki at sobrang itim nitong si Atlas. Walang halong kahit na anong kulay, puro itim lang itong si Atlas at sa totoo nga n'yan ay natakot ako dito kanina kasi parang alagad ni Grim Reaper si Atlas. Ang kintab pa ng balahibo niya.

Hinaplos ko ito.

"Thank you rin, Atlas."

Tinago ko ang kamay ko sa likod at napakagat sa labi ko bago bumaling kay Senyorito Theo. Parang dumikit na sa akin ang kanyang panlalaking amoy. Aba'y papaanong hindi kakapit sa akin ang kanyang amoy kung maka-maneho siya kay Atlas kanina ay halos maipit na ako sa unahan niya.

Kanina ay naglakas loob naman akong sa likod nalang niya sasakay kaso di ako marunong. Ito ang unang pagkakataon na makakasakay ako ng kabayo at labis-labi ang kaba ko kanina. Idagdag pa na halos di ko abot ang kabayo. Kaya nga nag-insist nalang si Senyorito na sa unahan nalang ako at siya ang sa likod.

Nakakahiya tuloy sa kanya na di kaaya-aya ang amoy ko.

"Let's meet tomorrow."

"Po?"

"I said, let's meet tomorrow."

"Pero Senyorito may trabaho po ako." rason ko dito.

Huminga siya ng malalim.

"Magkano ang oras mo?"

"Ano pong klaseng tanong 'yan?"

"Bibilhin ko ang oras mo kung kinakailangan para lang makasama ka."

"S-senyorito."

"I'm serious here, Laurenz." Gumalaw ang panga niya. "Fuck ni-hindi ako kailanman nagmakalimos sa oras ng ibang tao dati."

"Pasensya na po pero importante rin po sa akin ang trabaho ko."

"That is why I'll buy you--"

"Hindi po maganda tingnan 'yan."

"This is why I really like you, baby girl. Okay, after your work then, pupuntahan kita sa hacienda. I meant every word I said earlier, baby girl. I want to do this thing on the right way. I don't know what does the suitors do, but I will do my best to get your yes."

Ngumuso ako.

"Di ba po parang nag-aaksaya lang kayo n'yan ng panahon sa akin. Hindi po ako worth it ng panaho--"