El Grande Series 2: Theodore Granville|✔

CHAPTER 33

Enjoy reading, everyone! Thank you palagi sa comments and votes. I appreciate each and every one of you!
_________________

Chapter 33

Laurenz Pov

"Why are you laughing?" puna ni kuya Harden sa akin habang humahagikhik ako rito sa kanyang tabi. We're walking side by side.

Even though I wasn't looking at him. I can already sense his annoyed face and it's cute for me. Nakatuon kasi ang atensyon ko sa bawat hakbang ko sa baitang pababa.

"You're overreacting, kuya. Hindi naman ako madadapa." ani ko sa kanya.

"Oh, we won't know that until you fall. And before that happens aalalayan na kita." Hawak niya kasi ang kamay ko habang ang isa naman ay nakayakap sa baywang ko. He is so caring—both of them are so caring with me.

Tinatawanan ko lang siya ngayon pero sa totoo lang ang sarap pala mahalin at maalagaan ng isang kapatid. The four months of living here in Como, Italy, weren't good for me. Sa mga nagdaang buwan sa paglilihi ko, silang dalawa ang laging nasa tabi ko. Si Rielle at tita Freda ay nand'yan din naman sa tabi ko kaso silang dalawa ni Walter ang mas... puyat. Ewan ko rin ba, kasi gabi ako kung makahingi sa kanila ng kung ano-ano. Naaawa nga ako sa kanila at nahihiya noong una. Mga walang asawa at single kasi sila, e. Ayaw ko silang utusan at pinipigilan ko ang sarili ko sa mga cravings ko. Kaso kapag hindi ko naman nakukuha o nakakain ang gusto ko ay umiiyak ako. In which naba-bother sila at nag-aalala lalo.

I still remember nung unang gabi namin dito sa Como. Gusto kong kumain ng pinya kaso sa lahat ng mga groceries and foods sa villa ay walang pinya roon. Kaya ayon nagkagulo ang dalawang kapatid sa paghahanap ng pinya. Nakakatuwa at nakakaiyak iyong mga experienced ko last months with them. Syempre, naaawa rin ako kasi kung kailan nga gabi ay saka pa ako susumpungin. Mabuti at nasasanay na rin sila.

At magpahanggang ngayon nga ay salitan si kuya Harden at Walter sa pagtabi sa akin matulog. Kahit na sinabi ko sa kanila na ayos na akong mag-isa sa kwarto, sinasamahan pa rin nila ako. And I find it sweet. Ewan, baka OA lang din ako kasi first time kung maalagaan ng ganito.

Sa sobrang occupied ng utak ko ay natisod ako sa aming paglalakad pero si Kuya Harden ang napadaing.

"Tsk! Tingnan mo na." sermon nito. "Kung wala ako baka nadapa ka na. You are pregnant, Ren."

Tumigil ako sa paglalakad at sumama kaagad ang timpla ng mukha ko. Bakit parang pinaparating ni kuya sa akin na kasalanan ko kung bakit ako natisod? Hindi naman iyon sinasadya ng paa ko!

"Sinisisi mo ako kuya?!" Pagalit kong untag sa kanya.

May dumaang turista sa tabi namin kaya naman saglit na natahimik si Kuya Harden. Hinapit nito ang baywang ko papalapit sa kanya para makaraan ang ilang mga turista sa likod.

"Of course not!" bawi niya rin naman kaagad. In an instant, he puts a bright smile on his face. Even though we only get to know each other for months ay talagang nagkaclose na kami. 

"Kidding!" Masiglang untag ko sa kay Kuya at tumalon ng konti.

Natawa ako nang paunti-unti ay nawala ang ngiti ni kuya Harden. Piningot niya ang ilong ko. Impit akong napasigaw doon sa ginawa niya. Isa ito sa mahilig nilang gawin ni kuya Walter sa akin. Pinipingot nila ilong ko! Porket ang tangkad nila at nahihirapan akong gantihan sila ay kinaganito nila ako.

"You know how to use your cards on us now, huh!" patuya niya sa akin.

Ngumisi lang ako sa kanya.

Ngayon lang ako nakapaglakad-lakad dito. Last months nga kasi ay hindi mabuti ang pagbubuntis ko. Saka nag-aadjust pa rin ako sa new environment ko.