Marry Me Money

Chapter 3 (Part 2 of 2)

Pareho silang nakasandal sa trunk ng kotse. Hawak ang soda at tig-isang stick ng fishball. It was when she was ready to talk when the rain starts pouring. Nagmamadaling pumasok sila sa loob ng kotse.

“Wrong time.” Sabi niya rito, kung saka naman kasi nag-karoon siyang muli ng oras para makapag-liwaliw sa labas ng walang pag-aalala sa mga taong makakakilala sa kaniya ay saka naman umulan.

“It’s ok if you don’t want to talk about it.” Mukhang mali nanaman ang pagkaka-intindi nito.

“I mean the rain.” Pagta-tama niya.

“Ah” pag-sang ayon nito. “Are you okay?” mataman itong nakatitig sa kaniya.

“Yeah, Why did you asked?” napa-kunot ang noo niya sa tanong nito.

“Namumutla ka.”

“I just hate rain.” Pagtatapat niya. “It’s bringing me back to my worst nightmare.”

“You’re afraid of sea and now rain. How can you manage to take a bath kung takot ka sa kahit anong form ng tubig?”

“Excuse me?” sa pakiramdam niya ay mas lalong lumala ang kunot ng noo niya dahil sa narinig.

“Naliligo ka pa ba?”

“Of course. It’s just that I have bad memory of this wet thingy.” Hindi naman siya takot maligo, for hygiene’s sake. Hindi niya lang matagalan ang mga bagay na lumamon sa pamilya niya. Bagyo at dagat, kulog at kidlat. She’s been trying to overcome this fear kaya hindi na siya ganon masyadong na-apektuhan nito but still the memories of  the past lingers on her mind in times like this.

“Don’t you think it’s time to move on to what happened to your parents?”

“I don’t know.” Sabi niya. “Fate don’t let me do it, sinong makakalimot kung laging pinapaalala sayo ng pagkakataon. I’m already twenty four but still that accident don’t fade in my memory.”

“I understand, to forget is the hardest thing to do in this world but, having the courage to move on is easy.”

‘yon nga ang ginagawa niya eh, move on. She had moved on, hindi na siya ang dating bata na laging nangungulila sa mga magulang. Hindi lang talaga madali ang makalimot. But, why is she telling this things to him? Pinapa-kisamahan niya lang ang taong ito. “Maybe, I’m talking too much.” Malakas pa rin ang buhos ng ulan. She looked outside the car. Saka lamang nila nahalatang wala ng mga tao sa paligid. “I think, we should go home.” She suggested.

“No, were not. Not until you play with me under the rain.” Lumabas ito at naligo sa ulan.

“James, bumalik ka nga dito! Sisiponin ka sa ginagawa mo. It’s a midnight rain.”

“No, not until you join me here!” sigaw nito habang nababasa sa ulan.

“I can’t! hindi ko kaya.”

Binuksan nito ang pinto na malapit sa kanya. Yumukod ito at lumapit sa kanya. “Face your fear, Lex. How can you be a good wife if only a simple rain could stop you from what you need to do just because you’re afraid of it.”

Umiling-iling lamang siya. Ayaw niya, dampi pa lamang ng hangin sa balat niya ay tumitindig na ang balahibo niya sa lamig, paano pa kaya kung mabasa siya sa ulan na ito.

Tumayo ito at tumingala para salubungin ang  bumabagsak na ulan. Basang-basa na ito ng ulan. Dikit na ang damit nito sa balat. He really has a very formed body with six packs abs. Gaya ng mga minomodle niyang imahe ng lalake.

 If I could make you my model siguradong papatok ka sa exhibit ko.

Hinagod nito ang buhok backwards bago tumingin sa kanya. He really looks so hot sa ginawang iyon.

“Tara na James.”

 “No.” he hardly said. “hindi ako aalis dito hanggat di ka susuong sa ulan.”

“eh di mag-isa ka diyan.”

“Makakaya mong pabayaan ako ditong magisa?”

“Oo.”

“Then you’re heartless.”

“Hindi ah. Hindi ko lang kaya. Magkakasakit ako.”

“Heartless and weak.”

“I’m not! Hindi ba pwedeng concern lang sa health?”

“So now, you’re heartless ,weak and coward.”

“Yeah, maybe I’m heartless but I’m not weak as well as coward!”

“Prove it!”

“I’m not obliged to prove you that, sino ka ba?” hindi talaga siya mapapa-payag nito. Wala naman siyang paki-alam sa mang-yayari sa lalake kahit tamaan pa ito ng kidlat sa labas. Mayaman sila, ipalilibing niya nalang ito.

“I’m just your fiancé, if you forgot.” Bigla ay natauhan siya sa sinabi nito, pina-iral niya ang pag-ka matigas niya rito. Not realizing that she must create a good raport between them to encourage him to marry her. “And what if I say, I won’t marry you if you don’t do what I want?”

Tumaas ang kilay niya, “If you’ll be honest and truthful with your words, I will.” After this moment ay hindi niya naman alam kung tototohanin nito ang sinasabi nito, kaya’t hindi niya ma-iwasang mag-alinlangan.

“OH I will, I’m a man of one word. Believe it or not.” Pang-sisiguro nito. “Come on, sweetie.” Pang-uudyok nito sa kaniya at nakalahad ang mga bisig nito na para bang nag-aabang ng batang nag-lalakad patungo rito.

She closed her eyes at unti-unting lumabas sa ulan, I must do it for her inheritance..for weathy future.. patuloy niyang sini-set ang utak niya.

------------------------

Papasunurin niya lang ang babaeng ito sa mga gusto niya, habang nasa bakasyon siya. He wants his vacation to be more fun, extra-ordinarily fun.

Kitang-kita niya at hindi niya maipagkakaila na may angking magandang hubog ng katawan ang dalagang nasa harap niya na unti unting nababasa ng ulan. She’s so beautiful and radiant. Walang pinipiling anggulo ang kagandahan nito.

“I know, James.” Natauhan siya ng magsalita ito.

“Know what?” he casually answers her.

“That I have those physical attributes.” binabasa ba nito ang isip niya? “Do you now like me, James?” Matapang na tanong nito sa kanya.

“Of course not. I just know how to appreciate a beautiful art of God.” I could say I like you to be my vacation fun factor.

“And now you’re saying that I’m beautiful.” Panunukso nito.

Biglang lumiwanag ang langit sa dala nitong kidlat at kasunod ay malakas na kulog. Napayakap sa kanya at napatili sa pagkabigla ang kanina’y nanunuksong dalaga. Tumingala ito sa kanya ng humupa ang pagkabigla nito. Her face was an inch away from his. 

“Yes, you are beautiful.” He almost whispered his words dahil sa sensayon nadarama niya ng pagkakalapit nilang dalawa, he can feel her curves under her cotton shirt, lalo na ang pag-kakatitig niya sa mga mata nitong pinapa-ganda ng mga mahahaba at makapal na pilik-mata.

“A kiss could close that statement, James.” Eto nanaman ang sensayong naramdaman niya na nang minsang makadikit siya sa dalaga.

“That happens only in movies.” Hinawakan niya ito sa balikat and he gently put her away from him. “You have proven me that you can come out to the rain. I think we should go.” Lumakad siya palapit sa kotse.

Pareho silang basing pumasok ng kotse. He started the car.