Marry Me Money

Chapter 12

Nasa simbahan na si Lex. Kanina pa sila naghihintay. Nasa loob lang siya ng bridal car. Sobra na ang pagaalala niya sa groom na isang oras ng hindi pa dumarating. Nakikita niyang naiinip na ang mga tao sa paghihintay. Sa palibot ng kotse niya ay mga reporters na pilit na pinipigil ng mga crowd controllers ng kasal niya.

“Dom, baka may nangyari kay, James.” Pagaalalang tanong niya.

“We’ll see, kapag bumalik ang lolo niya.” sabi ni Dominc na kasama niya sa loob ng kotse.

Umalis ang lolo ni James para alamin ang nangyari sa apo.

Nilingon niya ang kotse sa likod nila na sinasakyan ng lolo niya. hindi niya ito matanaw. Nagaalala siyang baka magalit ito sa kanya.

“Lex, look at me.” Kinuha ni Dominic ang atensyon niya. “Whatever happens, stay calm. Okay?”

“Yes.” Huminga siya ng malalim para pagaanin ang kabang nararamdaman.

Isang kotse ang pumarada sa harapan nila. Umaasa siyang  si James ang baba mula roon. Bumaba ang lolo nito. hinintay niyang may bumaba pa at nabigo siya.

Lumapit ang matanda sa pinsan niya. sa sasabihin nalang ng lolo nito siya umaasa.

Lumapit sa kotse nila ang pinsan niya.

Pumasok ito sa kotse, umupo ito sa passenger seat.

Humarap ito sa kanya. lalong lumakas ang kaba niya.

“Lex.” Kinuha nito ang mga kamay niya. naghihintay siya ng sasabihin nito.”James left to Europe.” Hindi niya alam ang mararamdaman sa sinabi nito. “Wala daw ang mga gamit nito at ang passport sa loob ng kwarto nito.”

Isang napaka bigat na bagay ang parang bumalot sa kanya.

Sinapo niya ang mukha at tuluyan ng umiyak.                                                                             

Naramdaman niya nalang na tumakbo ang kotseng sinasakyan nila ni Dominic.

Dominic hugged her. hindi siya nito binitawan hanggang sa makarating sila sa mansion. She run out to her room para umiyak.

Isang haplos ang naramdaman niya sa likod. She turned her head to see who owns the caressing hands.

Nakita niya ang lolo niya na nakaupo na sa kamang dinadapaan niya.

“Allow me to comfort you, Ija.” Hindi na siya nagisip pa at sumandal siya sa lolo niya. “This is my all fault. Nasasaktan akong makitang ganito, apo.”

Patuloy lang siya sa pagiyak.

“Hindi ko alam kung anong nagawa ko sakanya lolo kung bakit niya ako iniwan.”

“Perhaps, he does not know your significance in his worthless existence in this world.” Sagot nito sa kanya. ”A man like him is a fool; he does not know what he is letting go. I would clearly be blessed not to have inlaw like him.”

Kahit papaano ay napapagaan nito ang loob niya. siguro’y dahil he gain his lolo’s care because of what happened.

“I was wrong when I let you betroth to him. Akala ko ay magiging magandang impluwensiya siya sayo. Akala ko’y maipapadama niya sayo ang pagmamahal na ipinagkait ko at ng tadhana sayo.Lex.”

Hindi siya makapaniwalang sinasabi ito ngayon ng lolo niya.

“But I was wrong hence; he just broke your heart and hurt you. Forgive me.” Pagpapatuloy nito.

Humingi ito nang patawad sa kanya.

Ramdam niya ang sinseredad sa mga salita nito.

“Wala kang kasalanan sakin, lolo.He’s the one who left me. I’m sorry, lolo. Binigyan ko kayo uli ng kahihiyan.” Tiningala niya ito muli sa pagkakayuko sa balikat nito.

“I’ll forget about this hindi mo kasalanan ang nangyari. kahit kailan, you never disappoint me. You always make me proud but I always overlook it.” Pagtatapat nito. “because I’m too egoistic to look down to the child of my son’s inauspicious wife.”

Tinignan siya nito. “I know you’re a tough woman Lex. Leave all your regrets and bury all the bad things that happen this day. Because, any time by now may magkakatok muli diyan sa puso mo to kill these memory. And when that man came, don’t be indecisive to open up your door.”