RÖPORTAJ

BÖLÜM 12

Sabah gök gürüldeme sesi ile gözlerimi açmıştım. Sağanak bir şekilde yağan yağmur damlaları cama çarpıyor ve bu bile beni uyandırmaya yetiyordu. Ama yine de bu ses benim çok hoşuma gidiyordu. 

 Sıcacık yatağımdan kalktığımda gelen ürpermeyle artık kışlıkları çıkartmanın zamanının geldiğini fark ettim. İlk önce lavaboya geçip elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra yatağın altından kalın kıyafetleri çıkartıp dolabıma yerleştirdim ve yazlıkları koydum. Yatağıma da kalın bir battaniye serdikten sonra tamamdı.

Kalın bir kazak ve tayt giyip ayağıma panduflarımı geçirdim ve mutfağa geçtim. Çay yapıp kendime küçük bir tost hazırladım ve kahvaltımı yapıp çıkan bulaşıkları makineye dizdim. Mutfağı da toplayıp odama geçtim ve yatağımın altına girip telefonumu elime aldım. Whatsapp'tan mesaj vardı. Açıp baktığımda Pusat'tan gelmişti.

Pusat: Günaydın güzelim.                                                                                                                                                Siz: Günaydın.                                                                                                                                                                          Pusat: Nasılsın?                                                                                                                                                                      Siz: İyiyim, sen nasılsın?                                                                                                                                                      Pusat: Bende iyiyim. Bugün aslında sana iş bulduğumu söyleyecektim o yüzden buluşup buluşamayacağımızı soracaktım fakat vazgeçtim sanırım. Hava çok soğuk ve senin dışarı çıkıp hasta olmanı istemiyorum.                                                                                                                                                Siz: Çocuk muyum ben Pusat? Sıkı giyinirim bir şey olmaz.                                                                                Pusat: Olsun yine de evde kal sen.

Yazdığı şeyle ofladım. Gerçekten Pusat'la işim vardı.

Pusat ile bir süre daha konuşup uygulamadan çıktım ve internetten iş ilanlarına bakmaya başladım. Aslında Pusat bana iş bulabileceğini söylese de ben yine de bir şansımı denemek istiyordum. Olmazsa o bulurdu.

 Bir süre internette dolaştım fakat içime sinen bir iş ilanı olmamıştı. Ya maaşları çok düşüktü, ya çok uzaktı, ya da benim yapabileceğim işler değildi. Ayrıca CV attığım ajanslar da geri dönüş yapmamıştı. En yakın zamanda bir iş bulup para kazanmam gerekiyordu, aksi takdirde elde avuçta birikmiş olan bütün param  bir gün bitecekti ve ortada beş parasız kalacaktım.

 Bu konuyu sonra düşünmek üzere rafa kaldırdım. Bir zaman sosyal medyada gezinip şarj bitimi uyarısı gelince ofladım ve yerimden kalkıp telefonumu şarj cihazına taktım.

Evet telefonumun şarjı bitinceye kadar sosyal medyada geziniyordum.

Bu sefer televizyonun karşısına geçtiğimde yarım saat kanallarda gezinmenin ardından bir günlük dizide durdum. Fakat konusu saçmaydı ve sarmamıştı.

Millet bu dizilerde ne buluyordu Allah aşkına?

Televizyonu kapatıp başıma bu olaylar gelmeden önce okumakta olduğum fakat yarım kalan Çalıkuşu'nu elime aldım. Güzel kitaptı. Biraz da kitap okuduktan sonra kenara koyup tavanı seyretmeye başladım. Canım sıkılıyordu. İşe giderken bu kadar sıkılmıyordum. Günü çoğunluğunu işte geçiriyordum, eve geldiğimde bu aktiviteleri yaptığımda zaten gün bitiyordu. en iyisi mi dışarı çıkıp biraz gezip hava almaktı. Pusat'ın dedikleri umurumda değildi açıkçası. Evet hafiften yağmur yağıyordu fakat çocuk değildim ben, sıkı giyinir kendimi hasta etmezdim.