«រត់គេចចេញ»

162 4 0
                                        

💙សមុទ្រទឹកភ្នែក💙

ភាគ22

ពេលវេលាកន្លងផុតទៅអស់ជាច្រើនខែ ស្លឹកឈើចាប់ផ្ដើមជ្រុះព្រិលចាប់ផ្ដើមធ្លាក់ចុះមកពាសពេញប្រទេសកូរ៉េ រុក្ខជាតិខ្លះក៏ក្រៀមស្វិតស្រពោនដូចជាមនុស្សស្រីម្នាក់កំពុងអង្គុយជាប់ជើងគ្រែសម្រក់ទឹកភ្នែក ខ្លួនពពេញដោយស្នាមរំពាត់និងស្នាមខាំជាំជាច្រើនកន្លែង ពេលនេះនាងដូរមករស់នៅជាមួយជុងហ្គុកវិញម្ដងតែភាគច្រើនដែរគេមករកនាងគឺដើម្បីតែតណ្ហាតែប៉ុនណ្ណោះ នាងហាក់មិនបានស្មើនិងស្រីរកសុីផង ធ្វើការពីព្រឹកដល់ល្ងាចយប់ក៏ត្រូវបមករើកាមបុរសម្នាក់ដែរមានឈ្មោះជាឪពុកកូននាងទៀត!! តើជីវិតនាងរាល់ថ្ងៃនេះពេលណាទើបអាចស្គាល់រស់ជាតិកកដីសុខនិងគេ? បើគេម្ដងឆ្គួតម្ដងជា ទោះនាងមិនបានធ្វើខុសក៏វៃវៃរួចក៏លួង ហាក់ដូចមានបីសាចចូលសណ្ថឹតក្នុងខ្លួនជុងហ្គុកអញ្ចឹង ។

ក្រាកកកកក

« នាងឯងឆាប់មកណេះ » សម្លេងបើកទ្វារមួយទំហឹង និងដើរមកជិតប៊ីនណាទាំងភាពឈ្នានីស ចាប់មកបាចសក់នាងតូចមួយដៃនិងអូសទៅក្រោមតាមបញ្ជារអ្នកស្រីចន

« អួយយយ.... បងភីមលែងសក់ខ្ញុំទៅណា ហុឹកៗ ខ្ញុំឈឺ » ប៊ីនណាប្រឹងប្រលេសសក់ចេញពីដៃអ្នកបម្រើស្រីធ្វើការក្នុងផ្ទះត្រកូលចន

ព្រូស !!

« អ្នកម៉ាក់ » មីនជីដែរអង្គុយលេងជាមួយជុងវ៉ុនពេលនេះអាល្អិតនេះអាយុ5ខែហើយ ...!។ នាងតូចរស់មកក្បែរម្ដាយនិងសម្លឹងមើលមុខភីមរុញម្ដាយនាងមុននេះ

« នាងធ្វើម្ហូបរបៀបមិចហាស ? ហេតុអីបានជាមានសន្ទូចស្រីនៅក្នុងសាច់ត្រីបែបនេះ  » អ្នកស្រីបោះចានម្ហូបសាច់ត្រីនោះទៅក្បែរជើងនាងឡើងដល់ថ្នាក់មីនជីភ្ញាក់

« តែមុនធ្វើខ្ញុំបានពិនិត្យវារួចហើយម...មិចក៏មានសន្ទូចត្រីនៅក្នុងនោះទៅវិញ » ប៊ីនណាក្រវីក្បាល នាងច្បាស់ណាស់ថាពេលកំពុងលាងវាគ្មានបែកសាច់រឺក៏សន្ទូចត្រីនៅក្នុងនិងឡើយ.

ផាច់៚

« រឿងនៅនិងមុខហើយនាងនៅប្រកែកទៀតហេស? » ភីមដើរមកទះកំភ្លៀងនាងតូចមួយដៃនិងស្រែកថាអោយដោយមានស្រីបម្រើផ្សេងទៀតសើចចំអកដល់នាងតូចគ្រប់គ្នា

« កុំវៃម៉ាក់អូន ... ម៉ាក់អូនមិនបានខុសនោះទេ» មីនជីរត់មកពាំងមុខម្ដាយទាំងយំពេលឃើញភីមចង់វៃម្ដាយខ្លួនទៀត នាងមិនយល់នោះទេថាហេតុអីអ្នកនៅទីនេះស្អប់ម៉ាក់នាងម្លេះ? តើម៉ាក់នាងខុសអីទើបអ្នកគ្រប់គ្នាសូម្បីតែឪពុកនាងក៏ធ្វើបាបម្ដាយខ្លួនដែរ ។

« អ្នកនាងតូចជាក្មេងអ្នកនាងមិនគួរដឹងរឿងមនុស្សចាស់នោះទេណា ... នាងសយមិចនាងមិននាំអ្នកនាងតូចនិងអ្នកប្រុសតូចទៅលេងខាងក្រៅទៅ »ទោះបីជាស្អប់ម្ដាយពិតមែនតែចំពោះជុងវ៉ុននិងមីនជីវិញសុទ្ធសឹងទទួលបានក្ដីស្រលាញ់ពីអ្នកគ្រប់គ្នា មិនមានអ្នកស្អប់ឡើយ

« ចាស !! អ្នកនាងតូចតោះទៅលេងខាងក្រៅណា » សយដើរមកលើកពរមីនជីតែនាងមិនព្រមនៅក្រាញ់រនាលស្រែកពេញនិង

« អូនមិនទៅទេ អ្ហឹកៗ អូននៅការពារម៉ាក់អូន បើអូនទៅមីងនិងវៃម៉ាក់អូន អ្ហឹក....ៗៗ លែងអូន » ទោះបីជាខំប្រឹងស្រែកយ៉ាងក៏នៅតែត្រូវបានគេចាប់ចេញពីទីនេះដដែរ

អ្នកស្រីចនញញឹមចុងមាត់ចំអកទៅនាងតូចដែរអង្គុយញ័រខ្លួន ដឹងទេថាគាត់នេះស្អប់នាងប៉ុនណា ឃើញមុខម្ដងៗចង់តែសម្លាប់ចោលទេ។

« ចូលរួមសោកស្ដាយផងណាដែរនាងមិនអាចសម្លាប់យើងបាន .. នេះស្អប់យើងដល់ថ្នាក់យកសន្ទូចត្រីទៅដាក់ក្នុងម្ហូបអោយយើងសុីផងរឺ? » អ្នកស្រីចន

« លោកស្រីនាងនេះចំជាក្រពើណាស់ បានលោកប្រុសយកមកនៅផ្ទះជាមួយបន្ទិចប្រឹងឡើងខ្លួនដូចម្ចាស់ផ្ទះ ថែមទាំងថ្វើបាបអ្នកស្រីទៀត ចាំខ្ញុំចាត់ការវាអោយណាលោកស្រី» ភីម ឭនិយាយរួចក៏នាំអ្នកបម្រើ2/3នាក់ទៅវាយធ្វើបានបាចសក់ មួលក្ដិច សប់សារពើ ចំណែកនាងវិញបានត្រឹមយំលើកដៃអង្វរ ។
( ចឹងបានគេថាឆ្នាំងមិនក្ដៅទៅក្ដៅគំរប )

ភាគក្រោយ :

« រត់ចាកចេញពីទីនេះជាមួយម៉ាក់ណា ម៉ាក់និងមើលថែរពួកកូនម៨នអោយអ្នករកឃើញយើងឡើយ » ប៊ីនណា

To be continued...

ជេយ៍ 🧸

💙សមុទ្រទឹកភ្នែក💙Where stories live. Discover now