14.10.2022
Unicode
ဂျောင်ကုထွက်သွားတာ ကြာလေပြီ။ ညအချိန် နန်းတော်အပြင်ပို့ခဲ့သည်မို့ ဂျောင်ကုသည် သူရောက်ရှိခဲ့တာ နန်းတော်မှန်းမသိပေ။
ပြောပြဖို့ စိတ်ကူးလည်း အလျဉ်မရှိပေ။ ဒီတိုင်းလေးကဘဲ ကျွန်ုပ်အတွက် အားလုံးအဆင်ပြေပေသည်။
ညနေကျရင် နန်းတက်ပွဲအတွက် ဝတ်ဆင်ဖို့အတွက် အကြီးဆုံးအမတော် ယူလာပေးခဲ့သည့် အဝတ်အစားကို ကြည့်နေမိသည်။
တကယ်ဆို သာမန်လူတစ်ယောက်ဘဲဖြစ်ချင်တာ။ ဒီလိုအဆင်အယံတွေနဲ့နေတာထက် သဘာဝတရားကြီးထဲမှာ ကျင်လည်ချင်တာ။
ဘုရင်တစ်ပါး။ ဒါဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကြားခဲ့ရသည့် စည်းမျဉ်းတစ်ခု။ ဖြစ်ချင်လားလို့ မည်သူမျှမမေးကြပင်မဲ့ ...ဖြစ်ကိုဖြစ်ရမယ်ဆိုတဲ့စကားကိုတော့ နေ့စဉ်နဲ့အမှ ကြားလာခဲ့ရတာ ထုံးစံပင်။
သေတ္တာထဲက ဝတ်စုံအမဲကို ထုတ်လိုက်သည်။ ခနလောက် နန်းတော်ထဲက ထွက်သွားပါရစေအုံး။ နန်းတော်အပြင်ဘက်မှာ ခနလောက် နေပါရစေအုံး။
နန်းတက်ပြီးသည်နှင့် အရာအားလုံးစွန့်လွှတ်ပြီး တိုင်းပြည်ဝန်ကို ထမ်းရတော့မှာ ဖြစ်ပေသည်။
ဒါဟာ တာဝန်တစ်ခု။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်တာဝန်ကို သိတတ်ရမှာကလည်း စည်းကမ်းတစ်ခု။
ဝတ်ထားသည့် ဝတ်ရုံကို ချွတ်ကာ ထိုအမဲရောင်ကို ဝတ်လိုက်သည်။
ထို့နောက်တွင့် လေးနဲ့မြှားကို ယူလိုက်တော့ ရောက်လာသည့် အထိန်းတော်က...
"မင်းသားငယ်ထပ်ပြီးတော့ ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"အမ်...ကျွန်ုပ်စိတ်ရူပ်နေလို့ မြှားသွားပစ်မို့ပါ"
ဂျောင်ကုကို တွေ့ချင်တာလည်း ပါသည်။
"ဒါပေမဲ့ မင်းသားငယ် ဒီနေ့က နန်းတက်ပွဲနေ့"
"သိတယ်လေ..အားလုံးကိုယ်စီအလုပ်ရူပ်နေကြတယ်ဆိုတာလဲ ကျွန်ုပ်သိတယ်...သင်လည်း လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပါ...ကျွန်ုပ် အမှီပြန်လာခဲ့ပါမယ်"
YOU ARE READING
The Legend Of The Past
Fanfictionအတိတ်ရဲ့ ဖြစ်ရပ်တစ်ချို့မှာ ငါဟာမင်းကို စိတ်ထဲမှာ မုန်းတီးနေတုံးဘဲ သို့သော် ငါ့နှလုံးသားကတော့မင်းကိုသိပ်ချစ်သည်။ Jeon Jungkook♡Kim Taehyung♡Park Jimin Written By Ah_Moe? ?
