Unicode
နောက်ဆုံးတော့ ဂျူဘုရင်သည် အာဒက်တိုင်းပြည်အား စစ်ရေးဆိုခဲ့လေသည်။
အရှင်သည် ထိုသတင်းဆိုးကြောင့် အာဒက်သို့ ပြန်လာနေပြီဟု အာဒက်တိုင်းပြည်ကို ထပ်မံကြော်ငြာခဲ့လေသည်။
ပြတင်းပေါက်၌ ရပ်ကာ အရှေ့က အာဒက်တိုင်းပြည်အား ဝိုင်းယံထားသည့် ဂျူစစ်တပ်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
အရာအားလုံးက ကျွန်ုပ်ဆိုတဲ့ မင်းသားငယ်ကြောင့်။ အသာတကြည် ဂျူဘုရင်လက်ထဲ သွားလိုက်ရင် အာဒက်သည် ငြိမ်ချမ်းနေမည်မလား။
အရှင်သည် အေးချမ်းစွာ အုပ်ချုပ်နိုင်မည်မလား။
နန်းဆောင်ထဲသို့ ဝတ်ရုံကို မကာ ဝင်လာသည့် မိဖုရားခေါင်နူးရ်...
မင်းသားငယ်ထယ်ယောင်းသည် တစ်ချက်မျှ လှည့်ကြည့်ကာ ပြတင်းပေါက်ဘက်သို့ ပြန်လှည့်သွားလေသည်။
ထို့နောက်တွင် မိဖုရားခေါင်းနူးရ်သည်
"သင့်ကြောင့်ဖြစ်တာ ကြင်ယာတော်...သင့်ကြောင့် အာဒက်စစ်ရေးဆိုခံရပြီ"
မင်းသားငယ်သည် ဘာအကြောင်းရင်းကြောင့်မှ ပြန်ချေမပပေ။ အခုချိန်မှတော့ ဘာများတတ်နိုင်အုံးမည်လည်း။
ပတ်တီးစည်းထားသည့် လက်ကို ကိုင်ကြည့်ကာ အရှင့်အတွက် သစ္စာဆိုခဲ့ပြီးပြီ။
အရှင်သာ ပိုင်ဆိုင်တာ ဖြစ်ပေသည်။
"သင်သာ အသာတကြည် ဂျူဘုရင်ထံသွားလိုက်ရင် ဒါတွေက ဖြစ်လာစရာအကြောင်းမရှိဘူး"
ဘာကြောင့် အခြားတစ်ယောက်စီသွားရမှာလဲ။ အရှင့်အပေါ် သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်သွားမှာပေါ့။
"အခုအချိန် သင်သွားရင် မှီပါသေးတယ်...အရှင်မင်းကြီးနဲ့ အာဒက်ကို ကယ်ချင်ရင် ကျေးဇူးပြုပြီး သွားလိုက်ပါ..."
မျက်ရည်များ ကျကာ ပြောနေသည့် မိဖုရားခေါင်နူးရ်၏ စကားတွေလည်း နားထဲမဝင်တော့။
အားလုံးအတွက် ဘာမဆိုလုပ်ပေးနိုင်တယ်...ဒါပေမဲ့ အရှင့်အတွက်တော့ မသွားနိုင်ပေ။
YOU ARE READING
The Legend Of The Past
Fanfictionအတိတ်ရဲ့ ဖြစ်ရပ်တစ်ချို့မှာ ငါဟာမင်းကို စိတ်ထဲမှာ မုန်းတီးနေတုံးဘဲ သို့သော် ငါ့နှလုံးသားကတော့မင်းကိုသိပ်ချစ်သည်။ Jeon Jungkook♡Kim Taehyung♡Park Jimin Written By Ah_Moe? ?
