បន្ទាប់ពីថេយ៉ុងចាកចេញពីរ៉ូសគេក៏ទៅប្រមូលយកសម្លៀកបំពាក់ដែលគេទិញឲ្យនាងសម្រាប់ចូលរួចកម្មវិធីនៅយប់នេះពីមុខបន្ទប់គេមកដោយមុននេះគេបានឲ្យកូនចៅគេទុកនៅទីនោះ។
"ថេយ៉ុងលោកទិញអ្វីហេតុអីក៏វាច្រើនម្លេះ" រ៉ូសដែលទើបដើរចេញពីបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ឃើញគេកំពុងតែរើរបស់ឡើងរញ៉េរញ៉ៃពេញនឹងនាងក៏សួរ
"នេះ-រ៉ូបមួយនេះទុកសម្រាប់ស្លៀកនៅយប់នេះទៅ" ពេលដែលរ៉ូសមកអង្គុយនៅក្បែរថេយ៉ុងគេក៏បានហុចរ៉ូបមួយដែលមានពណ៌សមកឲ្យសម្រាប់ស្លៀករួចរ៉ូសក៏លើករ៉ូបនោះមកមើលមុននឹងលេបទឹកមាត់បន្តិចមុននឹងនិយាយ
"លោកច្បាស់ហើយមែនទេថាខ្ញុំត្រូវស្លៀកឈុតនេះ" រ៉ូសក៏សួរថេយ៉ុងបញ្ជាក់ពីរ៉ូបដែលនាងកំពុងកាន់
"ត្រូវហើយ" ថេយ៉ុងឆ្លើយទាំងច្បាស់ក្នុងចិត្ត
"មានបញ្ហាអីមែនទេ" ពេលដែលឃើញរ៉ូសមើលមកខ្លួនថេយ៉ុងក៏សួរនាងម្ដងទៀត
"អត់-អត់មានអីទេ" នាងក៏ឆ្លើយទាំងញញឹមទៅកាន់គេ
"បើអត់ក៏ល្អហើយ"
"លោកតែថារ៉ូបទាំងអស់នេះលោកអ្នកទិញខ្លួនឯងទាំងអស់មែនទេ"
"ប្រាកដជាខ្ញុំហើយ-មិនពេញចិត្តមែនទេចឹងខ្ញុំទៅយកអាផ្សេងមកទៀតក៏បាន" ថេយ៉ុងឃើញទឹកមុចរ៉ូសដូចមិនសូវពេញចិត្តគេក៏បម្រុងងើបទៅដើម្បីទៅយកឈុតផ្សេងទៀតមកឲ្យនាងទៀត
"មិនបាច់ទេខ្ញុំពេញចិត្តនឹងរ៉ូបទាំងអស់នេះ"
"ជុប!គួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់ខ្ញុំទៅក្រៅបន្តិចនាងរៀបចំខ្លួនទៅហើយក៏មានអ្នកដែលនឹងមកជួយនាងដែរបន្តិចទៀត" ថេយ៉ុងក៏ឱនមកថើបថ្ងាស់រ៉ូសបន្តិចមុននឹងគេដើរចេញទៅយ៉ាងសប្បាយចិត្ត។
ឯរ៉ូសវិញក៏បើកភ្នែកម៉ក់សម្លឹងទៅថេយ៉ុងដែលចេញទៅមុននេះ
"គួរឲ្យស្រលាញ់?គេអ្នកនិយាយឬក៏ខ្មោចអ្នកឲ្យគេនិយាយមនុស្សឆ្គួតចូលចិត្តធ្វើឥ្យបេះដូងគេរំភើបណាស់" រ៉ូសនិយាយព្រមទាំងយកដៃខ្ទប់មុខញញឹមតែម្នាក់ឯង។
តុកៗ>រ៉ូសដែលកំពុងតែអង្គុយសម្លឹងមើលរ៉ូសដែលថេយ៉ុងឲ្យនាងស្លៀកក៏បានឮសម្លេងគោះទ្វាទើបនាងចោលភ្នែកពីរ៉ូបរួចក៏ដើរទៅបើកទ្វា
ក្រាក"សួរស្ដីអ្នកនាងពួកយើងជាអ្នកដែលនឹងមកផាត់មុខឲ្យអ្នកនាងតាមបញ្ជាលោកថេយ៉ុង" គ្រាន់តែបើកទ្វាភ្លាមក៏បង្ហាញឲ្យឃើញនារីពីរនាក់នៅឈរមុខនោះព្រមទាំងនិយាយស្វាគមន៍មកកាន់នាង
"ចា៎!សួរស្ដីអញ្ចើញចូលមកសិនមក" រ៉ូសនិយាហើយក៏ទាញទ្វារបើកឲ្យធំបន្តិចដើម្បីឲ្យពួកនាងបានចូល
"អ្នកនាងអង្គុយចុះមកពួកយើងនឹងរៀបចំតុបតែងមុខឲ្យអ្នកនាង" នារីម្នាក់ក៏បានប្រាប់ឲ្យរ៉ូសទៅអង្គុយនៅលើសាឡុងដើម្បីឲ្យពួកនាងងាយស្រួលធ្វើការដោយម្នាក់ជាអ្នកចាត់ការទៅលើសក់និងម្នាក់ទៀតជាអ្នកផាត់មុខ
"រួចរាល់ហើយអ្នកនាង-អ្នកនាងពិតជាស្រស់ស្អាតទោះបីគ្រាន់តែផាត់មុខស្រាលៗនិងទម្លាក់សក់ធម្មតាក៏ដោយ" ប្រើពេលមិនយូរប៉ុន្មានពួកនាងក៏បានធ្វើសក់ផាត់មុខរួចព្រោះថារ៉ូសចង់ធ្វើបែបធម្មតាៗនិងទម្លាក់សក់ចឹងហើយទើបប្រើពេលលឿន
"អ្នកទាំងពីរសរសើរខ្ញុំពេកហើយ" រ៉ូសក៏តបទៅពួកនាងទាំងញញឹមតិចៗ
"វាជាការពិតណាអ្នកនាង-លោកថេយ៉ុងពិតជាសំណាងណាស់ដែលមានអ្នកនាងជាភរិយា"
"ទេ-ខ្ញុំមិនមែនភរិយាគេទេ" រ៉ូសពេលដែលឮគេនិយាយបែបនេះនាងក៏ប្រកែកឡើងមកភ្លាមព្រោះថានាងមិនទាន់រៀបការទេ
"តែលោកថេយ៉ុងប្រាប់ពួកយើងបែបនេះ"
"គេប្រាប់បែបនេះ" រ៉ូសក៏មកនិយាយខ្សឹបៗតែម្នាក់ឯង
"មានអ្វីដែលទេអ្នកនាង" នារីម្នាក់ឮរ៉ូសនិយាយអ្វីមិនដឹងទើបនាងសួរទៅរ៉ូស
"គ្មានអីទេ-"
"ចា៎!ចឹងអ្នកនាងទៅផ្លាស់រ៉ូសទៅកុំឲ្យលោកថេយ៉ុងចាំយូរ" ហើយពួកនាងក៏នាំរ៉ូសទៅផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ដែលត្រៀមរួចជាស្រេចនោះ
"លោកថេយ៉ុងភ្នែកមុតមែនរ៉ូបនេះពិតជាសាកសមនឹងអ្នកនាងណាស់" បន្ទាប់រ៉ូសពណ៌សដែលរើសដោយថេយ៉ុងបានគ្រងនៅលើខ្លួនរ៉ូសហើយធ្វើឲ្យពួកនាងទាំងពីរសរសើរចេញមកមិនដាច់ពីមាត់
"តែខ្ញុំថាវាដូចជាវាលពេកទេដឹង" រ៉ូសនិយាយព្រមទាំងប្រឹងយកដៃទៅទាញរ៉ូបនោះឲ្យខិតមកខាងលើបន្តិច
"មិនវាលទេអ្នកនាងប៉ុណ្ណឹងនោះលោកថេយ៉ុងឃើញហើយដឹងតែពេញចិត្តតែម្ដងជឿខ្ញុំចុះ" ដោយមានអ្នកនិយាយជួយលើកទឹកចិត្តបែបនេះរ៉ូសក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រមស្លៀកឈុតទាំងមិនច្បាស់ថាថេយ៉ុងពេញចិត្តឬអត់
"តោះឆាប់ទៅៗអ្នកនាងលោកថេយ៉ុងចាំអ្នកនាងនៅជាន់ខាងក្រោម"
YOU ARE READING
SS1:កូនបំណុលម៉ាហ្វៀ(ចប់)
Romance"រ៉ូសនាងចាំទុកក្នុងខួររបស់នាងផងថាយើងគ្មានថ្ងៃស្រលាញ់នាងទេហើយនាងក៏មិនត្រូវស្រលាញ់យើងដូចគ្នាបើហ៊ានឆ្លងបន្ទាត់នេះនាងនឹងខ្ទិច" ថេយ៉ុង "ថេយ៉ុងលោកអស់ឱកាសហើយពេលខ្ញុំចង់ឮពាក្យនេះមិចក៏លោកមិននិយាយពេលនេះហួសពេលហើយថេយ៉ុង"រ៉ូស
