"So are you okay?"
"Of course gasgas lang naman ito, Sino ba nag balita sayo nyan?"
Kumunot ang nuo ko dahil sa sinabi nyang iyun. Hindi naman basta gasgas ang mga sugat nya hindi din ganun kalala gaya ng iniisip ko.
"Wala i gotta go bye"
Hindi na ko nag aksaya ng oras at mabilis na umalis. Hindi ko na sya nilingon kahit pa narinig ko ang madaming beses nyang pag tawag sa pangalan ko. Wala na akong pake kung pinag titinginan ako dahil sa kung paano ako mag lakad basta ang mahalaga ay ang maka alis ako sa lugar na ito.
Pag kalabas ko ay rinig ko pa din ang pag tawag nya saakin. Mabuti na lang at may taxi sa labas ng daan kaya agaan akong sumakay at sinabi ang destinasyon ko.
Lumingon ako sa likod at nakita syang nakatingin sa sinasakyanan habang nag hahabol hininga.
Nang mawala na sya sa paningin ko I then realized I'm holding my breath. I let a loud sight to calm my throbbing heart.
I thought he was the patient in the ICU.
I thought he was in a bad condition.
I thought i would lose him.
There's so many thoughts in my head but thank god he's okay now i can finally breath.
This is all my kuya's fault. He better get ready or else.
Bakit hindi ko din kase naisip na DOCTOR SYA. Natural na nasa operating room iyun dahil sya yung doctor. Aba malay ko bang hindi pala sya yung pasente.
Kinbukasan ay himalang walang Darius ang nag pakita o nagparamdam man lang sakin. I mean hindi sa nag e expect ako ah sadyang ganun lang ang ginagawa nya lagi. It either i te text nya ko o kaya ay personal na babatiin ng good morning.
Bago ako umalis ng bahay ay lumapit saakin si kuya. Masamang tingin ang binibigay ko sa kanya habang papalapit sya saakin.
"Why are you looking at me like that"
"Stop pretending innocent will yah" maarte kong sambit sabay irap. Nag tungo na ako ng kusina para kumuha ng pagkain.
"as far as I remember i don't have a criminal record or i did not commit a crime so I am innocent" Pag sunod nya saakin sa kusina.
"As far as i remember ikaw ang nagsabi saaking na aksidente si D-darius at nasa ICU sya" Madiin kong sambit
"Totoo naman ah"Naka ngisi nyang sambit kaya mas lalo akong nainis kase tama naman ang sinabi nya
Ako lang ang OA na nagisip na apuruhan sya pero ayaw kong aminin yun. Ma pride na kung ma pride.
"Wala ka bang pasok at nagagawa mo kong bwisitin dito!" Inis kong bulyaw sa kanya sabay kuha nung cerial at mangko
"Actually i need you to do me a favor"
"Nope' MAbilis kong sambit
"What?! Come on!!"
Hindi ko sya pinansin at nag simula ng kumain. Kain lang ako ng kain habang sya ay sige sa pag sasalita. Since when did he become this talktive. Wala akongnaririnig blah blah blah
"Fine i give you one moth vacation. Ako na bahala sa lahat ng trabaho mo just pls do me a favor"
Tila nagg ningning ang mata ko sa narinig ko. Matagal ko ng gustong makakuha ng one month vacation dahil kung minsan isang araw lang ang bakasyon ko tas pag balik sa trabaho stress na naman.
"Deal" Mabilis kong sagot ng hindi pinagiisipan kung ano man ang gusto nyang ipagawa saakin.
Basta ang bakasyon ang gusto ko ng at least pag uwi ko hindi tambak trabaho ko.
This will be easy as pie
NO
NO
NO
NO FVCKING WAY!!!!!
"We're here"

BINABASA MO ANG
She's Bad
Fiksi Remaja"So your willing to let go of the person you love Mr Sarmiento?" My teacher immediately ask before i could speak. "Yes po" "And why is that? Your just going to let her go without hearing any explanation? What if it was a misunderstanding?" I immedia...