Ep-17(Uni/Zg)

6.9K 476 98
                                    

တင်းတင်းဆုပ်ထားတဲ့ကျောပြင်ကျယ်ကို သိုင်းဖက်ရင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးကာ ငြိမ်သက်နေသူကြောင့်မာဂိုသက်ပြင်းချကာ ဘုန်းမြတ်ရဲ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲမော့လိုက်သည် မျက်၀န်းအိမ်လေးကရဲကာ မျက်တောင်ပုတ်ခပ်ပုတ်ခပ်လုပ်နေတဲ့ထိုအမျိုးသားကြောင့် ၀မ်းနည်းနေတဲ့သူ့စိတ်တွေကိုဖြေသိမ့်ရင်း တလှည့်ပြန်ချော့ရပြန်သည်

" မြုံစိစိလုပ်နေပြန်ပြီ ငိုမနေနဲ့တော့ "

" ဘယ်သူကငိုနေလို့လဲ "

" ကိုယ့်မျက်နှာလဲကိုယ်ပြန်ကြည့်အုံး ခရမ်းချဥ်သီးမျက်နှာဖြစ်နေပြီ "

" ...... "

" ခင်ဗျားကိုကြိုပြောထားမယ်နော် ဒီတခါထွက်ပြေးရင် ခင်ဗျားကိုရအောင်ပြန်ဖမ်းပြီး ကတုံး,တုံးပစ်မယ် အဲ့ဒါမှခြေငြိမ်မှာ "

" မျက်နှာသွားသစ်တော့မယ် မင်းလဲလုပ်စရာရှိတာလုပ် "

" ကျုပ်ကိုချစ်လား "

" ငါ့အရှေ့ကဖယ်ပေး "

" ချစ်လားလို့မေးနေတယ်လေ "

" မင်းကကောငါ့ကိုချစ်လို့လား "

" မချစ်ပဲနေမလား "

" ချစ်ရင်လဲပြီးတာပဲ "

" အဲ့လိုမရဘူးလေ ကျုပ်မေးတာလဲပြန်ဖြေအုံးမှပေါ့ "

" အေး ချစ်တယ်ကွာ "

" ပြန်ပြော "

" ချစ်တယ် "

" မကြားရဘူး "

" မင်းကိုချစ်တယ် "

" နာမည်ထည့်ပြော "

" မာဂိုကိုချစ်တယ် "

" အပြည့်အစုံပြော "

" မာဂိုထိုက်စံကိုချစ်တယ် "

ကျေနပ်တဲ့အဖြေရသွားမှသာ ဘုန်းမြတ်အရှေ့မှာပိတ်ရပ်ထားတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုဘေးရွှေ့ပေးလိုက်သည် သို့ပေမဲ့စိတ်ထဲမကျေနပ်သေးတာကြောင့် ခေါင်းကုတ်ကာပေစောင်းစောင်းထွက်သွားတဲ့ဘုန်းမြတ်အနောက်မှကပ်လိုက်သွားပြန်သည်

" မျက်နှာသစ်ရေချိုးပြီးရင် ကိုယ်သွားစရာလေးရှိတယ် "

သွားတိုက်ရင်းပလုံးပထွေးပြောလာတဲ့စကားသံကြောင့် မာဂိုလက်ပိုက်ကာ ဘုန်းမြတ်ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်သည်

Try To Escape Within 30Days( Completed) Where stories live. Discover now