Na het eten had ik Jasmijn naar school gebracht en Lilly naar school gestuurd aangezien zij gewoon zelf naar school kon gaan. Sanne had ik daarna snel in bedje gelegd en was ik nu beneden bezig met opruimen. 'Tring, tring.' Ging de deurbel. Zuchtend liep ik naar de voordeur en opende ik deur. 'Hai! Zou ik even binnen mogen komen?' Keek een dame mij nijdig aan. 'Ehhh, natuurlijk. En u bent?' Vroeg ik nieuwsgierig. 'Ik ben de vriendin van Floris.' Vertelde ze mij. Meteen voelde ik een steek van jaloezie door mij heen gaan. 'En jij?' Stak ze haar hand naar me uit. 'Eva, Eva van Dongen.' Schudde ik vriendelijk haar hand. 'Ow en wat doet U hier bij mijn vriend thuis?' Veranderde haar blik ineens in jaloers. 'Oww ik ben de nanny van zijn kinderen.' Zei ik trots. 'Leuk voor je.' Stapte ze ineens langs mij naar binnen. Direct liep ze naar de woonkamer en draaide ze zich om naar mij. 'Je kan nu wel weer gaan. Ik ben der nu toch. Dus!' Zei ze met een valse blik. 'Uh, nee hoor. Ik blijf liever wel.' Glimlachte ik nu gemaakt. 'Ah, het was geen vraag hoor.' Keek ze me nu dwingend aan. 'Ow.' Afwachtend keek ik haar aan. 'Dus. Wat sta je er nog!' Keek ze me pissig aan.
Daarna ging het allemaal heel snel voor mij. Voordat ik het Wist stond ik buiten zonder 1 cent. 'Lekker dan!' Dacht ik zuchtend. Diep in gedachten begon ik te lopen. Toen ik bij de Maas aankwam, plofte ik gelijk op het bankje. Na dik 3 uur lang daar te hebben gezeten, was ik het zat. Net toen ik wilde opstaan hoorden ik een voor mij al bekende stem. 'Wat doe jij hier.' Werden mijn Gedachtes verstoord door Lilly. Geschrokken keek ik op. 'Dat kan ook beter aan jou vragen.' Keek ik verbaast aan. 'Ik heb tussenuur.' Keek ze van mij naar haar vrienden. Mijn blik viel meteen op een super knappe jongen die naast haar stond met zijn arm om haar middel. 'Wat gaan we vanavond eten?' Veranderde ze ineens van onderwerp. Ik haalde mijn schouders op. 'Dat moet je maar vragen aan die tuttebel.' Zei ik geërgerd. 'Wie is dat dan?' Keek ze me nu vragend aan. 'Je vader heeft toch een vriendin?' Begreep ik haar verbaasdheid niet. 'Ow zij!' Zuchtte Lilly. 'Ja zij, ja!' Sprong ik nu boos van het bankje af.
JE LEEST
Nanny (Flikken-Maastricht)
RandomNa 3 jaar als Rechercheur in Amsterdam is Eva het helemaal zat! Haar werkpartner pest haar dan ook weg. Nadat ze haar ontslag heeft ingediend, gaat ze opzoek naar een nieuwe baan. Als ze een oproep ziet als Nanny geeft ze zich dan ook direct op. Bij...
