Nanny (Flikken-Maastricht)

Hoofdstuk 31

Twee weken later......

'Eva wil je even helpen?' Kwam Lilly in de deur opening staan van mijn kamer. 'Tuurlijk!' Draaide ik me om zodat ik haar aan kon kijken. 'Lukt je koffer niet dicht?' Lachte ik nu. 'Zo iets ja.' Knikte ze lachend. 'Jij gaat toch ook mee?' Liep Lilly nu mijn kamer in. 'Ja. Volgens mij wel.' Haalde ik mijn schouders op. 'Ik ben klaar. Kom je?' Stond ik even later op. 'Jaa ik kom.' Stond Lilly nu ook op en liepen we samen naar mijn kamer.

'Rommel kont!' Gaf ik Lilly hoofdschuddend een duw. Om haar koffers lagen allemaal verschillende soorten kledingstukken verspreid over de hele kamer. 'Wat? Ik? Een rommel kont?' Grinnikte Lilly nu. 'Ik maak nooit rommel!' Lachte ze zo nonchalant mogelijk. 'Daarom liggen er zo veel kledingstukken.' Grinikkte ik en Hoofdschudden keek ik haar aan. 'Wat?' Giechelde Lilly. 'Jasmijn heeft dit gedaan hoor.' Ging ze verder. 'Jaja. Of die zo veel verstand heeft van kleding weet ik niet hoor.' Knipoogde ik naar haar. 'Jij moet soms niet zo slim doen!' Zuchtte ze. 'Ik ben gewoon slim.' Was ik het er niet mee eens.

'Lill schat ben je al bijna klaar?' Verscheen Steffi ineens in de deur opening. Geërgerd keek ik haar aan. Wat deed zij nou hier? Vroeg ik me af, maar niet lang daarna werd mijn gedachtes al beantwoord door Lilly's vraag die er waarschijnlijk het zelfde over dacht als ik. 'Wat doe je hier?' Vroeg Lilly dan ook verbaast. 'Gek ik ga mee op vakantie!' Sloeg ze lachend een arm om Lilly heen. 'Leukk.' Zei ik met een gemaakte glimlach. 'Jaaa zeker.' Keek ze me bespottend aan. 'Ga jij eigenlijk ook mee? Ik hoop van niet, want ik wil wel een beetje rust met Floris hè!' Was ze nog niet klaar met zeuren. Grijnzend keek ze me aan en draaide ze zich even later om naar Lilly die haar hoofdschuddend aan zat te kijken. 'Zou ik je helpen met pakken?' Liep ze al naar de koffers van Lilly. 'Nee hoeft niet Eva hielp me al. Toch?' Smeekte ze me, waardoor ik een lach op mijn gezicht kreeg. 'Oww okey. Nou succes dan maar.' En boos liep ze de kamer uit ons lachend achterlatend.

'Ik mag haar echt niet!' Zei ik meteen. 'Vertel mij wat. Ik mag der ook niet!' Zuchtte Lilly. 'Ik heb nu al geen zin meer in de vakantie hoor.' Moeizaam liet ze zich op de grond zakken. ''Hei! Ik ga mee.' Probeerde ik haar op te vrolijken met iets wat nog helemaal niet zeker was. 'Echt!?! Meen je dat!?' Vloog Lilly me gillend om me nek. 'Jaa.' knikte ik onzeker. Nu maar hopen dat ik echt mee mocht, anders wist ik niet hoe ik Lilly moest gaan troosten. Niet dat ze ging huilen, maar ik wist zeker dat als ik niet mee ging Lilly ook niet ging en dan zou Jasmijn ook niet willen en Sanne ook niet en dan was dus de hele vakantie door mij verpest! Dat wilde ik echt niet! Nu maar hopen dat ik mee mocht.