Hoofdstuk 51

627 42 8
                                    

'Waar was je? Je kan niet zomaar weg gaan als ik op bed lig en van niks weet! Voor het zelfde geld  had Jasmijn lopen kloten en was er wat ergs gebeurt!' Schreeuwde ik naar Wolfs. Hij was net dood leuk thuis gekomen. Normaal zou ik er niet zo'n groot punt van maken maar het was net half 3 geweest en hij kwam nu pas. 'Ik moest overwerken.' Haalde hij zijn schouders op. 'Jah. Tuurlijk.' Geloofde ik hem niet echt. 'Dan niet.' Haalde hij zijn schouders weer op. Pissig keek ik hem aan. 'Jij bent toch onze nanny?' Liep hij langs mij heen naar de keuken waar hij een flesje bier  uit de koelkast pakte. 'Weetje laat maar.' rende ik naar boven. ik had geen zin meer in hem. Tenminste nu niet.

Met een harde klap gooide ik de deur achter me dicht en liet ik me op het bed vallen. Wat een sukkel was hij ook. Hij dacht zeker dat ik hem zou gaan geloven. Echt niet! Ik zou hem nooit gaan geloven! Nou ja nooit is ook een groot woord, maar toch nu zou ik hem niet geloven. Ik kom toch ook niet pas half 3 thuis' en als ik al half drie thuis zou komen zou ik in ieder geval dat melden. Ik zuchtte. Soms snapte ik hem echt niet! 'Eef?' Haalde hij me uit mijn gedachtes wat hij beter niet had kunnen doen, want meteen begon ik tegen hem te schreeuwen. Geschrokken van mijn felle reactie liep hij naar achter. 'Eef?' Probeerde hij weer, maar ik liet hem echt niet uit praten! 'WAT EEF? ROT GWN OP! ALS JIJ LEKKER WIL GAAN LIEGEN DAN DOE JE DAT, MAAR NIET TEGEN MIJ!!' Schreeuw de ik. 'Sorry...' Mompelde hij. 'Ga gwn weg!' Duwde ik hem mijn kamer uit. 'En Oja! Ik ben morgen weg!' Liet ik hem als laatste weten voor dat ik de deur in zijn gezicht knalde.

Tja..... 5 dagen niet gepost😁😱 ik zou eerlijk zijn, ik had gwn echt geen inspiratie meer😢 maar gelukkig door lieve jansen234 Heb ik weer inspiratie 😏💘💘💘

Nanny (Flikken-Maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu