Nanny (Flikken-Maastricht)

Hoofdstuk 55

'KLOOTZAK!!' Gilde ik terwijl ik zo hard mogelijk op zijn borst sloeg. Meteen greep hij ruw mijn polsen die ik meteen weer los trok. 'Laat me gewoon met rust!' Wilde ik me omdraaien om weg te lopen. 'NEE.' Trok hij me terug en voelde ik alweer zijn harde hand op mijn slaap. Wankelend liep ik naar achter en viel ik met een doffe klap op de grond. Ik kon dit niet. Niet meer! Ik was gebroken. Ik was hier net twee dagen en nu was ik het al meer dan zat!!! Ik wilde zo graag weer vrij zijn, maar dat ging me zeker niet lukken. Niet alleen. 'Opstaan!' Trok hij me omhoog. Meteen voelde een misselijk gevoel in mijn maag. Met moeite hield ik mijn spuug in. 'Heui!' Hoorde ik de o zo bekende stem van Nick. Wacht wat?? Moeizaam keek ik op. Mijn hoofd bokte en mijn buik deed zeer. 'Nick?' Fluisterde ik ongelovig. Dit kon niet! Hij was toch weg???! Snel knipperde ik met mijn ogen. Misschien kwam her door die klap?? Misschien verbeeld ik het maar?? 'Eva...' Grinnikte hij. Ik verstijfde. Fijn ik zit hier dus opgesloten met twee gekken. Twee mensen die mij haten. Nou eigenlijk vond de ene mij leuk en de andere mij stom. Onduidelijk! Ik zuchtte. Niet omdat ik moe was, Maar omdat ik geen zin meer had in ze. Snel trok ik me los en vluchtte ik naar buiten. 'EVAAAA!' Schreeuwde ze. Gewoon blijven rennen. Ik moest door rennen! Niet omkijken. Te laat. Door dat over mijn schouder keek zag ik niet dat er een steen half omhoog zat, waardoor ik met een harde klap op grond belanden. Meteen greep ik naar mijn enkel. 'Fuckk!!' Siste ik. 'EVAA!' Werden hun stemmen luider. Ik kreunden. Nu zou ik helemaal der aan gaan. 'Hier! Pak er!' Schreeuwde mijn vader. Moeizaam probeerde ik op te staan, maar meteen zakte ik weet op de grond. Mijn enkel deed echt te veel pijn! 'Help.' Fluisterde ik. Hopend dat iemand mij zou horen en me zou gaan bevrijden. Helaas was er niemand op straat. Ik zuchtte weer. Normaal als je geen hulp wil dan zijn er super veel mensen en als je is echt hulp nodig hebt is er natuurlijk weer niemand. 'Jij gaat hier Zo veel spijt van krijgen.' Trok hij me omhoog en gooide hij me over zijn schouder heen. Wild begon ik te spartelen als een kleinkind. 'Help!!!!!' Schreeuwde ik nu. 'Hou je bek!' Snauwde hij. 'Nee! Nooit!' Gin ik gewoon door. 'Ik zei... Hou je be.....' 'Lukt het hier allemaal?' Kwam er een mevrouw aangelopen. Allebei draaide we ons om. 'Ja.' Zei hij snel. Het liefst wilde ik mijn mond open trekken en zeggen dat het niet ging, maar toch hield ik mijn mond. 'Oké. Ik zou de volgende keer iets zachter doen.' Gromde de vrouw. Gemaakt lachte ik naar haar. 'Ja mevrouw.' Antwoordde ik netjes. 'Goed.' En hoofdschuddend liep ze weg. 'Wat!' Keek ik pissig naar Nick. 'Niks.' Liep hij naar mijn vaders huis.

Daar werd ik meteen vast gebonden aan het bed. 'Auw!!' Kreunde ik. De touwen die hij on mijn arm had gedaan waren veel te strak in gesteld! 'Stil!' Gaf hij me een stomp in mijn maag. Meteen beet ik op mijn lip om de pijn te verzachtten. 'Henk!' Schreeuwde hij . Met een klap werd de deur open gegooid. 'Oeh.' Liep hij grijnzend naar mij toe. 'Nee! NEEE.' Begon ik aan de touwen te trekken. Ik wist precies wat hij van plan was. 'Alsjeblieft.' Rolde er al een traan over mijn wang. 'Je bent weer stout geweest.' Schudde hij zijn hoofd. 'En dan weet je dat je straf krijgt.' Begon hij aan mijn blouse te trekken. 'Nee..' Snikte ik nu. 'Liefje niet huilen.' Kuste hij mijn tranen weg. Meteen draaide ik mijn hoofd weg die hij zoals altijd weer terug draaide. 'Ssst.' Werd zijn grijns nog breder. 'Ik heb een leuk spelletje verzonnen.' Drukte hij nog snel zijn lippen op de mijne voordat hij weg liep en vervolgens terug kwam met wat glimmend in zijn hand. 'W..wa..Watt is dat.' Stotterde ik. Angstig trok ik aan de touwen. Ik moest hier weg als ik nog wilde blijven leven. 'Nick.' Keek ik hem hopeloos aan. 'Help.' Smeekte ik hem. Snel draaide hij zijn hoofd weg. Ik zuchtte weer. Aan hem heb je ook niks. Die zak!! Snel liet ik mijn blik weer over het glimmende voorwerp gaan het was.... Het was een mes!!!!

Ik kon niks meer doen. Ik was verdoofd. Ik kon alleen maar toe kijken hoe mijn vader steeds dichter bij me kwam. 'Alsjeblieft.' Snikte ik. 'Ssst.' Legde hij me mes om mijn wang. 'Het doet heel even pijn.' Grinnikte hij. Langzaam liet hij het mes over mijn wang glijden. Meteen voelde ik een steek door mijn lichaam gaan. 'Henk.' Kreunde ik. Ik voelde dat mijn lichaam schokte. 'Doet het zeer??' Liet hij zijn vingers over mijn wang glijden. 'Ja.' Snikte ik. 'Mooizo.' Drukte hij allemaal kusjes in mijn nek. Ik walgde van zijn aanraking. 'Je bent zoo mooi.' Trok mijn blouse uit. Snel kneep ik mij n ogen dicht. Wetend dat dit verschrikkelijk zou gaan worden....

Opgekropen lag ik in een hoekje. Ik trilde mijn lichaam deed echt te pijn. Alles gewoon. Nadat mijn vader mij had. Mij had je weet wel. Kwam Nick ook nog met wat vrienden. Nu zat ik hier opgesloten in de kelder. Langzaam liet ik mijn vingers over mijn wang glijden. Het was gelukkig gestopt met bloeden, maar dat wilde niet zeggen dat. Het geen pijn meer deed. Het deed juist verschrikkelijk veel pijn. Net zoals de wond op mijn been en mijn arm. Nadat hij me had je weet wel. Had hij me nog is gesneden. Meteen Kneep ik mijn ogen dicht. Ik moest er niet meer aan denken. Dan deed het alleen maar meer pijn. Moeizaam stond ik op zover bet nog kon. Mijn enkel deed nog steeds pijn. Ondersteund door de muur strompelde ik naar de deur, waar ik tegen aan begon te slaan en te duwen. Na twee minuten had ik door dat het toch niet zou gaan helpen. Wild begon ik om me heen te slaan. Hard trapte ik tegen de muur. Ik werd gek!! Echt knetter gek. 'Aaaah!' Gilde ik. Verschrikt greep ik naar hoofd. Ik voelde me duizelig worden. Shit! Ik moest wakker blijven. Langzaam voelde ik me weg zakken. Had ik hij dan zo hard geslagen? Had ik dan zo wild gedaan??? Ik voelde dat ik steeds meer weg zakte. Langzaam werd ik mee getrokken in een diep zwart gat.

Einde......💁🏻😭

Nee oké. Dit is niet echt het het einde van het verhaal, maar wel het einde van Nanny. Snappen jullie het nog??? Ik ga namelijk een vervolg schrijven. Dus ja😊 jullie kunnen nog lang genieten van dit verhaal. Helaas geen fleva😱 maar dat komt zeker heel veel voor in het vervolg😻
📖📖📖📖📖📖📖📖