Hoofdstuk 16

718 56 2
                                    

Heii lieve volgers,

Ik ben weer thuis hoor! Het was echt super leuk in Amsterdam! Ik wil even zeggen dat ik ga proberen om elke dag sws 1 deeltje online te zetten, maar ik kan het niet beloven!

En voor de mensen die het niet snappen met Nick. Lees dan hoofdstuk 1 weer misschien snap je het dan❤️

Lilly Pov:

'Pap? Eva?' Keek ik gapend om me heen. 'Waar ben ik?' Zuchtte ik. Zoals het eruit zag was dit niet mijn slaapkamer. Ineens flitsten de beelden van gisteren door mijn hoofd. Alles speelden zich nog een keer in mijn hoofd af. Ik had niet eens door dat ik weer was begonnen met huilen. 'Haii!' Werd ik uit mijn gedachtes gehaald door een vreemde man die naast mij was komen zitten. 'Ik ben Rick.' Stak hij zijn hand uit. Met betraande ogen keek ik hem aan. 'Ik... Ik ben Lilly.' Snikte ik. Snel schudde ik zijn hand en keek ik hem onderzoekend aan. 'Wat doe je hier?' Vroeg ik nieuwsgierig. Langzaam droogde ik mijn tranen en keek ik hem aan. 'Ik ben de broer van Nick.' Vertelde hij me. 'Wie is Nick?' Keek ik hem raar aan. 'Mijn broer!' Lachte hij nu. 'Hoe oud ben je eigenlijk?' Veranderde hij het onderwerp. '16 en jij?' Haalde ik mijn schouders op. '27.' Keek hij me hoofd schuddend aan. 'Wat?' Vroeg ik geïrriteerd. Het kwam er botter uit dan bedoel, maar dat kon me nu gewoon niks schelen. 'Niks!' Lachte hij nu alleen maar harder. 'Rot toch op man!' Stond ik boos op. 'Wacht! Sorry!' Pakte hij mijn arm. 'Ik bedoelde het niet zo.' Zuchtte hij. 'Maar?' Begreep ik hem niet meer. 'Niks maar! Er is geen maar.' Zei hij nu zacht. 'Oké.' Knikte ik naar hem. 'RICK! Ik hem een leuk speeltje.' Kwam waarschijnlijk zijn broer binnen. Snel dook ik achter het bed. 'Auww! Laat me los klootzak!' Hoorden ik een bekende stem zeggen. 'Eva!' Sprong ik achter het bed vandaan. 'Lil!' Trok Eva zich los bij Nick en rende ze naar mij toe. 'Het spijt me!' Snikte ik nu.'sstt! Het maakt niet uit!' Drukte ze een kus op mijn haar. 'Ik haal je hier uit!' Zei ze weer. 'Als ik nu zeg, ren je zo hard mogelijk weg en zoek je de voordeur! Oké?' Fluisterde ze in mijn oor. 'Maar jullie dan?' Keek ik haar bang aan. 'Ze hebben je vader vrij gelaten dus hij is gewoon thuis' Zuchtte ze. 'Maar Eva?' 'Nee! Je gaat gewoon oké lil? Keek ze me streng aan. 'Oké.' Verzekerde ik haar.

Nanny (Flikken-Maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu