Hoofdstuk 9

797 55 13
                                    

'Rustig maar!' Sprong Lilly nu ook van het bankje af. Waar ze net op was komen zitten. 'Sorry.' Mompelde ik. 'Geeft niet.' Zuchtte Lilly. 'Ik snap je wel hoor.' Nam ze het voor mij op. 'Lil! We zijn uit!' Riep een vriendin van Lilly die zich de hele tijd op de achtergrond had gehouden nu blij. 'Echt! Hebben we weer uitval.' Glimlachte ze. 'Leuk!' Stond ik nu ook op. 'Ik ga even naar huis. Ga je mee?' Keek Lilly mij nu afwachtend aan. 'Ik? Lil je weet dat ik niet meer binnen mag komen.' Verontschuldigde ik me dat ik niet mee kon. 'Boeie! Je gaat gewoon mee!' Trok Lilly me nu mee richting haar huis.

Thuis aangekomen liep Lilly gelijk naar de deur, waar ze de huissleutel onder de mat vandaan haalden. 'Kom je?' Bleef Lilly in de deur opening staan. Angstig liep ik achter Lilly naar de woonkamer, waar Floris tot mijn grote verbazing stond te praten met zijn vriendin. 'Heii pap!' Vloog ze hem om zijn nek. 'Eva?' Keek Floris mij nu aan. 'WAAROM was je niet thuis!? Sanne was gewoon alleen thuis!' Barste hij in woede uit. 'Maar.' Keek ik naar zijn vriendin die me grijzend aankeek. 'Ik kwam gelukkig net met Floris aan. Anders was ze gewoon de hele dag alleen.' Speelde ze het spelletje mee. 'Ohh! Das niet waar!' Nam Lilly het weer voor mij op. 'Lil hou jij je er alsjeblieft buiten.' Snauwde zijn vriendin haar af. 'Hoe heet jij eigenlijk.' Vroeg ik bot. 'Steffi, steffi de wit.' Stak ze haar hand alweer uit. 'Eva, onze nanny.' Wees Floris naar mij.

Nanny (Flikken-Maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu