Volgende deel weer een klein beetje Fleva😍❤️
Ik glimlachte naar Wolfs die tegen over mij zat op de bank.Verlegen keek ik hem aan.
Iets minder dan twee uur geleden stonden we nog buiten dicht tegen elkaar aan geplakt in een omhelzing. Hij was zo blij toen hij me eindelijk weer na een paar maanden in zijn armen kon sluiten. Niet dat hij me leuk vond had hij gezegd, maar toch. Hij had me gewoon gemist en zeker omdat hij zijn drie kinderen steeds minder gelukkig zag worden. Vooral Lilly. Haar cijfers werden steeds slechter door de andere nanny. 'Waar zit je met je gedachtes toch!?' Haalde Wolfs mij uit mijn mooie gedachtes. 'Gewoon.' Haalde ik mijn schouders op. 'Niks gewoon! Vertel!' Was hij het er niet mee eens. 'Er is niks Wolfs!' grinnikte ik nu om zijn bezorgdheid. Hoofdschuddend keek hij mij aan, maar gelukkig liet hij het erbij. 'Wil je nog wat drinken?' Stond hij al op en pakte hij mijn glas. 'Ja lekker.' knikte ik goedkeurend. 'Een Chocomel?' Hield hij het pak omhoog. weer knikte ik.
'Hier.' Zetten hij een dampende mok met chocomelk voor mij op de tafel. 'Lekker!' Bedankte ik hem. Voorzichtig nam ik een slokje van de nog hete chocomelk in mijn handen. 'Papapa! Papa!' Rende ineens Jasmijn de kamer binnen. Verbaast bleef ze staan toen ze me zag. 'Isse Eva er weer!?' Sprong ze om mijn nek. Ik grinnikte. 'Jaa Eva is er weer.' Streelde ik door haar mooie lange staart. Eigenlijk had ze voor haar leeftijd best lang haar. Ze was nu net 1 maandje 6, maar toch. Haar haar was nu iets langer dan haar onder rug. 'Gaatte andere vrouw weg!?' Begon ze te juichen. Waardoor ik en Wolfs helemaal dubbel lagen van het lachen. 'Jammer he?' Trok ik haar al lachend bij mij op schoot en drukte ik allemaal kusjes op haar wang. 'Ieeuww! Nee!' Schudde ze meteen haar hoofd. 'Gaant we nu gaan eten? Jasmijn heeft super honger!' Veranderde ze het onderwerp. 'We gaan zo eten Jasmijn, maar eerst is even Sanne ophalen.' Drukte ik weer een kus in haar haar en duwde ik haar van me af. 'Okeey! Ik ga mee toch?' Rende ze al naar haar schoenen die onder de trap lagen. 'Eva helpen!!' Ze was al weer bezig met haar schoenen aan te trekken, wat haar niet lukte aangezien ze, ze verkeerd om had aangetrokken.
JE LEEST
Nanny (Flikken-Maastricht)
RandomNa 3 jaar als Rechercheur in Amsterdam is Eva het helemaal zat! Haar werkpartner pest haar dan ook weg. Nadat ze haar ontslag heeft ingediend, gaat ze opzoek naar een nieuwe baan. Als ze een oproep ziet als Nanny geeft ze zich dan ook direct op. Bij...
