Hoofdstuk 17

708 57 6
                                    

Zoals jullie merken schrijf ik soms ook vanuit Lilly, maar het meeste schrijf gewoon vanuit Eva hoor. Zoals nu😏✨

Langzaam liep ik op Nick af en begon ik hem te kussen. Verbaast keek hij me aan, maar niet snel daarna kuste hij mij terug. 'Ik hou van je!' Loog ik. Hij begon te grijnzen. 'Ik ook van jou. Kom je weer terug?' Fluisterde hij in mijn oor. 'Misschien.' Kuste ik zijn lippen weer. Toen Nick me in mijn nek begon te kussen keek ik snel naar Lilly. 'Nu..' Knikte ik naar haar. Zo snel als ze kon rende ze naar de deur en vluchtte ze naar buiten. 'Shit!!' Duwde hij me weg. 'Heb je dit gepland?' Draaide hij zich met een ruk om. Voorzichtig haalde ik mijn schouders op. 'Ik weet van niks.' Zei ik dan ook. 'Je liegt!' Pakte hij nu mijn hand Vast. 'Hier krijg je spijt van.' Trok hij me ruw bij mijn middel naar zicht toe zoals hij altijd deed. 'Auw!' Fluisterde ik zacht. Bang om hem nog bozer te maken. 'Wat auw! Doet het pijn.' Keek hij me uitdagend aan. 'Kom!' Trok hij me mee naar zijn kamer. 'W,wat gaan we doen.' Stotterde ik. 'Wat denk je zelf?' Keek hij me geïrriteerd aan. 'Oh.' Lachte ik flauwtjes.

Bij zijn kamer aangekomen duwde hij me gelijk op zijn bed en begon hij me ruw te zoenen. Niet snel daarna trok hij mijn kleding uit en begon hij mijn lichaam te verkennen. 'Stop!' Snikte ik nu. 'Doet het pijn?' Hijgde hij. Bang keek ik hem aan. 'Ik vroeg je wat!' Schreeuwde hij nu en boos gaf hij mij een stomp in mijn maag. Meteen greep ik naar mijn maag. Een golf van misselijkheid voelde ik op borrelen. 'Geef is antwoord!' Keek hij me doordringend aan. 'Ja.' Snikte ik weer. 'Wat!?' Gaf hij me weer een klap, maar dit keer in mijn gezicht. 'Alsjeblieft!' Fluisterde ik nu weer.

Na twee verschrikkelijke uren was hij eindelijk klaar en ging hij dan ook weg. Ik had me ondertussen opgesloten in de badkamer, waar ik nu dan ook zat.

Ahh arme Eva:(

Nanny (Flikken-Maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu