Nanny (Flikken-Maastricht)

Hoofdstuk 53

Ik verstijfde. 'W...wa...wat deed hij dan.' Stotterde ik. Terwijl ik mijn tranen probeerde binnen te houden. Onderzoekend keek hij me aan, snel draaide ik mijn hoofd van hem weg die hij meteen weer terug draaide. 'Gaat het wel Eef?' Trok hij me voorzichtig naar zich toe. Langzaam knikte ik, maar meteen schudde ik mijn hoofd. Liegen had nu toch geen zin! Ik kon het beter nu vertellen voor dat er verschrikkelijke dingen zouden gaan gebeuren als ik niet vertelde over mijn angst. 'Wil je het me vertellen.' Keek hij me nu lief aan. 'Uh.. Ik ga maar is naar bed.' Negeerde ik zijn vraag. 'Eef!?' Hield hij me tegen. 'Je hebt nog geen antwoord op mijn vraag gegeven. Beschaamd liet ik mijn hoofd zakken. 'Sorry.' Met die woorden liep ik naar boven. Ik zou het morgen wel gaan vertellen...

Ik liet me via de muur naar beneden zakken. Ik voelde me verschrikkelijk. Mijn vader was met me bezig!? Maar wat deed hij dan? Zou hij me willen ontvoeren? Of zou hij we weer net zoals vroeger willen mishandelen? Ik hoopt dat hij me misschien gewoon een cadeautje wilde geven en daarom met me bezig was, maar ik denk toch dat, dar niet het geval was. Ik zuchtte luid. Ik was bang, bang voor wat er zou gaan komen. Straks vermoord hij een van de kids of nog erger mijn broer Maurice! Je weet maar nooit waar die vent toe in staat is! Gelukkig weet hij niet waar maus is en Jasmijn, Sanne en Lilly die bescherm ik wel! Zeker nu hij gewoon ineens binnen kon stappen. En het ergste was hij werkte bij de politie!!!! Nouja werken, dat is iets anders... Laat maar zeggen dat hij er gewoon rond liep ofzo. 'Eva?' Werd er zachtjes op de deur geklopt, waardoor ik schrok. 'Ja?' Vroeg ik. 'Mag ik misschien binnen komen?' Vroeg hij nu. 'Tuurlijk!' Zuchtte ik. 'Gaat het echt wel?' Knielde hij voor me neer. 'Of het gaat!?' Vroeg ik hem met opgetrokken wenkbrauwen. 'Tuurlijk gaat het niet! Dat zie je toch!?' Ging ik verder. 'Vertel het me dan.' Veegde hij mijn tranen weg die inmiddels waren gaan lopen. 'Dat kannn nniett.' Snikte ik nu zachtjes. Bang om hem boos te maken. 'Waarom niet?' Vroeg hij me weer. Moeizaam haalde ik mijn schouders op.   'Weet ik niet.' Snikt ik weer. 'Kom. Dan gaan we nog even slapen.' Drukte hij voorzichtig een kus op mijn wang. Weer knikte ik. 'Ok.' Stond ik gelijk met hem op. Voor nu was het goed en dat wist hij. Ik was gewoon te moe in alles uit te leggen. Ik zou het vanmiddag wel uitleggen nu nog even slapen....

'Eva! Eva!! Eva!' Gilde Jasmijn en Anne. 'Hmmm.' Trok ik mijn dekens nog verder over mijn hoofd. 'Jeee moet opstaahaaan!' Trokken  ze nu mijn dekens van me af. 'Heeeii!' Kreunde ik. 'Moet dat.' Wreef ik de slaap uit mijn ogen. 'Jaa!' Ging ze nu naast me zitten. Moeizaam ging ik recht opzitten. 'Hoe laat is het.' Was het meer een vraag voor mezelf dat voor Jasmijn en Anne. 'Half 12.' Wezen ze naar de klok.  Meteen schoot ik overeind, maar direct liet ik me weer terug vallen toen ik zag dat het nog maar half 8 was. 'Jasmijnn het is half 8!' Gaapte ik. 'Oepss.' Giechelde ze allebei. 'Maar wij hebben echt honger!' Wreven ze als kleine kinderen over hun  buik heen. 'Jasmijn doe normaal.' Grinnikte ik. 'Je bent geen 5 meer.' Was ik het met haar gedrag niet eens. 'Nee, ik ben 7! Toch?' Vroeg ze me. 'Uh, ja zoiets ja.' Lachte ik. 'Zullen we dan maar de rest wakker gaan maken en dan gaan eten.' Knipoogde ik. 'Jaaa!' Sprongen ze gillend op. Hoofdschuddend keek ik ze na.  Het waren ook twee gekken soms, maar dat was juist ook weer zo leuk aan hun! Ze maakte je gewoon aan het lachen. Ik ken Jasmijn ook niet echt heeeul lang ofzo. Net 4 of 5 maanden?? Naja het maakt ook niet echt veel uit, maar toch. In het begin was Jasmijn net zo moeilijk als Lilly, maar nu zijn ze alle twee best. Ik ben ook echt van ze gaan houden in die paar maanden dat ik hier ben, daarom zorg ik ook dat er niets zou gaan gebeuren! Het leek me ook handig als ik het gewoon nog even niet zou gaan vertellen aan Wolfs en de meiden. Ze zullen er toch van schrikken. Ik kon het beter eerst zelf oplossen en dan pas vertellen. Ik ga wel deze week even langs mijn oude huis en dan kijken of mijn vader Naja Henk er zou zijn. Ik zou hem goed gaan aanpakken, zodat hij iedereen met rust zou laten! Daar zou ik voor gaan zorgen.....

Hallo allemaal. Ja dit verhaal is G E W E L D I G. Onze liefste schrijfster is nog op vakantie en heeft geen wifi. @jansen234, dat ben ik dus. Ze heeft me een sms gestuurd. Enjoy ;) ❤