Nanny (Flikken-Maastricht)

Hoofdstuk 39

Ik ga nu voor het eerst van uit Wolfs schrijven, maar een deeltje hooR😌

Wolfs

'Waar is Eva?' Ging Steffi op mijn schoot Zitten. 'Weg! Dat zie je toch?!' Duwde ik haar weer van me af en stond ik gelijk op. 'En?' Keek ze me verbaast aan. 'En?! Eva is wel onze Nanny!' Zei ik nu boos. Ik zag dat Steffi schrok van mijn felle reactie. 'Miss je haar ofzo?' Trok ze haar wenkbrauwen op. 'Je doet zo raar!' Ging ze gewoon verder. 'Weet je wat het is!' Wees ik naar haar. 'Ik ga terug naar Maastricht.' Zei ik. 'Wat!?!? Dat meen je niet.' Greep ze me bij mijn schouders. 'Je bent gek!' Schudde ze me heen en weer. Pissig keek ik haar weer aan. 'Ik maak het uit.' Gaf ik haar weer een duw. Even bleef ze stil, maar meteen herpakte ze zich en begon ze te vloeken. 'Je maakt het UIT!!?' Gaf ze me nog een klap ook. 'Ja! En ik ga nu naar Maastricht om Eva te zoeken!' Liep ik langs haar heen en volgde ik mijn weg naar boven. '

'Pap? Waar gaan we heen?' Kwam Lilly naast mij staan. 'Terug!' Ging ik gewoon door waar ik mee bezig was. 'Waarom papa?' Stond Jasmijn er ineens ook. 'Omdat we naar Eva gaan.' Aaide ik over hAar wang. 'Echtt!! Yes Papapa!' Sprong ze me om mijn nek. 'Jaa haha.' Glimlachte ik nu. 'Als jullie je tas in pakken kunnen we nog om half 4 thuis zijn.' Gaf ik ze een zetje in de goede richting.

'Gaan we?' Stonden ze na 10 minuten eindelijk bij de deur. 'Ja we gaan.' Liep ik naar buiten om de koffers in te laden. 'Wacht!' Rende Steffi naar buiten. 'Maak je het echt uit?!' Geloofde ze me gewoon niet. 'Ja!' Lachte ik nu. 'Ik wil met Eva verder!' 'Met die trut? Ze is het echt niet waard!' Gilde ze wanhopig. 'Jij bent het niet waard!' Gooide ik de kofferbak dicht en stapte ik in de auto. 'Ik haat je!!' En met die woorden draaide ze zich om. mij en de rest lachend achterlatend.

Eva:

Huilend zat ik voor me uit te staren. Ik had nergens meer zin in. Ik had de hele nacht niet geslapen en Al een halve dag niet gegeten. Ik kon alleen maar denken aan Wolfs. Aan Steffi. Zou hij echt niks voor mij voelen?? Was het dan allemaal een stom grapje? Ik wist het echt niet. Ik wilde het niet eens weten. Bang voor de verschrikkelijke waarheid. Weer voelde ik mijn mobiel trillen in mijn zak, maar zoals ik al de hele tijd deed negeerde ik het.
Na de 10 de keer nam ik toch maar op. '

'Met Eva?'

'Eef!! Met Wolfs!'

'Ow hoi.'

'Heii! Waar ben je?'

'Gewoon....'

'Eef!'

'Gewoon thuis....'

'Oké. Doegg!'

Verbaast hing ik op. Ik vond het maar een vaag gesprek, maar goed. Eigenlijk had alweer spijt dat ik had opgenomen! Hij zit me nu waarschijnlijk uit te lachen samen met die verschrikkelijke trut! Die gedachtes maakte me helemaal gek!! Echt knetter gek!!

Okey ik ben niet helemaal te Vreden over dit deel........ Eigenlijk gewoon niet!

Maar het is ook zoo warm he!? Tjongen🙀🙀