Love Is Hard For Otaku

Epi-5

''အုန်းသာကူ''

''ထက်ရိပ်လင်း''

''အုန်းသာကူ''

''ထက်ရိပ်လင်း desu!"

"ထက်ရိပ်လင်း''

''ဗျာ…ဦးလေးကြီး''

''ရှင်းထွဋ်ခေါင်''

''ရှင်းထွဋ်ခေါင်''

''အကိုတပ်ခေါ်…မင်းထက်ကြီးတယ်''

''အကိုထွဋ်ခေါင်''

''မြန်မာကားထဲကဒိုင်ယာလော့ခ်ကြီး နားထဲအတောင့်လိုက်ဝင်လာသလိုပဲ''

''ကိုကြီးထွဋ်ခေါင်''

''ကလေးလား မင်းက''

''ကိုကိုထွဋ်ခေါင်''

''ကြက်သီးထစရာကြီးကွာ''

''baka!"

"ဟေ့!"

"jya…Senpai?"

"doushite…''
(ဘာလို့လဲ)

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့ကျွန်တော်တို့ကိုဝေဝေတို့သုံးယောက်သားကရယ်ချင်စိတ်ကိုမြိုသိပ်ရင်းကြည့်နေကြတယ်။

''ဟေ့ အုန်းသာကူ''

''ထက်ရိပ်လင်း''

''အေးပါ ထက်ရိပ်လင်း…လောလောဆယ်မေးနေတာဖြေဦး…ဘာလို့ဆန်ပိုင်းလဲ''

''ဘာလို့ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ထက်လည်းအသက်ကြီးတယ် ကျောင်းလည်းစောစောပြီးထားတော့ ကျွန်တော်တို့ထက်စီနီယာကျတယ်လေ…အဲ့ဒါကြောင့်ပါ''

''ဟုတ်လား"

"ဟုတ်…senpai''

''senseiဆိုရင်ကော…''

''Senseiဆို ဦးလေးကြီးပဲခေါ်မှာ''

senseiလည်းမခေါ်နိုင်ပါဘူး။Senpaiတောင်မကောင်းတတ်လို့ခေါ်နေတာ။မနေ့တနေ့ကမှပေါ်လာပြီးလူကိုဟောက်စားလုပ်နေတာ။

ကျွန်တော်ကလည်း ကျွန်တော်ပဲ။ပုံမှန်အေးဆေးနေတဲ့လူက ဒီလူကြီးကိုတွေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်စွာတေးဖြစ်သွားမှန်းမသိ။ကျွန်တော်ကကျွန်တော်မဟုတ်တော့သလိုပဲ။ပန်းနုသွေးတာမဟုတ်ပေမဲ့ ဒီလူကြီးသာစကားအကောင်းပြောရင် ကျွန်တော်လည်းခင်မို့မို့အေးဆန်နေမှာမဟုတ်ဘူး။

''အဟဲဟဲ…အဟဲဟဲ…အကိုရှင်းထွဋ်ခေါင်နဲ့ ကျွန်တော်တို့လင်းနဲ့တော်တော်ခင်ကြတာပဲနော်''