Saat 11.40, zaman bir türlü geçmiyor. Hoca duvara anlatır gibi anlatıyor, ben ise stresten deliye dönmemek için tırnaklarımı yiyorum. Stresimin sebebi hocanın kamera gibi dikkatlice sınıfı gözetlemesi, derse girmeden önce üstüne basa basa ders esnasında telefonun yasak olduğunu, kurala uymazsak telefonu alacağını ve gün sonuna kadar vermeyeceğini söyledi. Sanki lisedeyiz.
Daha fazla dayanamayıp başımı sıraya koydum ve gözlerimi kapattım. Zor da olsa uyumayı denedim çünkü mecburdum.
Yaklaşık 10 20 dakika sonra uyandığımda ara verdiğimizi anladım ve telefonumu alıp lavaboya gittim. İnternetimi açtığım sırada art arda gelen bildirimler ile kaşlarım çatıldı. Hemen WhatsApp'a girdim.
"Jungkook iyi misin, Woojin seni nerden tanıyor?"
"Sana bir şey yapmadı değil mi?"
"Şuan derste misin, mesajlarıma neden bakmıyosun?"
"Woojin yanına gelirse hemen ordan uzaklaş Jungkook."
"Mesajımı görünce beni ara."
-
Ne oluyordu böyle?
Hemen WhatsApp'dan çıkıp Taehyung'u aradım. Telefon 3. çalışta açıldı."Jungkook, iyi misin?"
Sesi çok fazla tedirgin çıkıyordu, ani heyecan ile konuşamadım. Sonra toparlanıp hemen cevap verdim.
"İyiyim. Ne oluyor böyle, bir şey anlamadım."
"Woojin yanına geldi mi?"
"O kim, tanımıyorum ki-"
Cümlemi bitirdiğim anda arkamdan gelen ses ile yutkundum.
"Demek tanımıyorsun ha?"
O kadar korkmuştum ki telefonum elimden kayıp düştü. Okulda Hoseok dışında kimseyi tanımıyordum. Bu kimdi böyle?
Arkamı dönüp titreyen sesimle zar zor konuştum.
"S-sen kimsin?"
Sırıtarak bir kaç adım yaklaşıp konuştu.
"Taehyung ile aranda ne va-"
Tam konuşması bitiyordu ki bakışları yerdeki telefonuma kaydı.
"Jungkook, ne oluyor?"
"O siktiğimin aptalı bir şey mi yaptı?"
"Jungkook, iyi misin?"
O art arda cümlelerini sıralarkan Woojin denen kişi yere doğru eğilip konuştu.
"Sus artık Taehyung. Bu güzel oğlanın artık seninle bir işi kalmadı." dedi ve telefonu kapattı. Şok içinde bir ona bir telefona baktığım sırada sinirle kaşlarım çatıldı.
"Neyse, konumuza dönelim. Taehyung ile nerden tanışıyorsunuz?"
"Sanane ya çık şurdan." Diyerek yanından uzaklaşacaktım ki kolumu tuttu.
Bağıracağım sırada tanıdık yüz görmemle rahatladım."Jungkook, ne oluyor burda?"
Hoseok son anda yetişmişti resmen. Woojin hiçbir şey demeden yanımızdan çekip gitti. Ben hemen Hoseok'a sarılıp göz yaşlarımı tutmaya çalıştım.
Ortaokul, lisede de böyle şeyler yaşamıştım ve sürekli zorbalığa uğrayıp az önce olduğu gibi sorguya çekiliyordum.
Hoseok da bana karşılık verince uzun süre öyle kaldık. Sonra yavaşca ondan ayrılıp yerdeki telefonumu aldım.
-Taehyung kişisinden 9+ mesaj-
Derin bir nefes alıp verdim ve telefonumu cebime attım.
"Neler oldu Jungkook?"
"Sonra anlatırım. Ders başlar şimdi, gidelim hadi."
Yolda yürürken aynı zamanda Taehyung'un mesajlarını okuyordum.
"Jungkook?"
"Az önce ne oldu?"
"Hemen cevap ver."
"O piç sana birşey yapmadı değil mi?"
"Jungkook güçlü kal, geliyorum"
"Yoldayım şuan."
"Bi kaç gün sonra gelip sürpriz yapıcaktım aslında ama o aptal senin çevrendeyken dayanamadım."
"Jungkook, mesajımı görünce beni ara lütfen."
Hızla mesajları okuduktan sonra şoka girmiştim. Buraya mı geliyordu?
Hemen onu aradım ve telefon açıldığında endişeli sesini duydum.
"Jungkook?"
"Ben iyiyim Taehyung, merak etme. Ama anlamadığım bir şey var, buraya mı geliyorsun? Avusturalya'ya? Buraya yani?"
"Evet Jungkook. Zaten orda işlerim vardı. Gelmişken ilk sana uğrarım."
"T-tamam" Nedensizce çok fazla heyecanlanmıştım.
"Kaç saate gelirsin?"
"Şu an hava alanındayım biraz araştırdım. 11 saat falan sürermiş"
"Saat şuan 14.20 yani gece 1 gibi burdasın"
"Evet, ama gece olmuş olucak sende kalsam sorun olmaz değil mi? "
Çok heycanlanmıştım ve az önce hiçbir şey yaşamamış gibi aşırı mutluydum."Yok ya ne sorunu, tekim zaten."
"Tamamdır. Gece görüşürüz, büyük ihtimal karnım aç olur. Bir şeyler hazırlarsın belki" diyip sessizce kıkırdadı.
"Hazırlarım tabii. Görüşürüz."
"Görüşürüz."
•
•
•
•ben bolumleri tekrar okudum ve baya duzenleme yaptim silip tekrar yazmayi dusunuyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
7020 // Taekook
FanfictionGece uyuyamadığı için omegleye giren Jungkook, karşısına çıkan çocuğa aşık olur. Fakat mesafeler istedikleri zaman buluşmalarına engeldir. Bu da yetmiyormuş gibi dünyaya bir virüs yayılır.