7020 // Taekook

22

Yazarın anlatımı ile

Jungkook geçirdiği kaza sonucu saatlerdir hastanede, ameliyattaydı. Koridorlarda onu kaybetme korkusunda olan arkadaşları, doktorun güzel haberler vermesi için dualar ediyordu. Kısa zaman sonra doktor ameliyathaneden çıktığında hepsi ayağa kalkıp doktora art arda sorularını yöneltti.

"Sakin olun, hastanın durumu iyi. Hiç bir kritik durumu yok. Ben uzman olmadığım için pek anlamam fakat psikolojik olarak durumu çok kötü. Düşündükleri şeyler beyin hücrelerine zarar veriyor. En kısa sürede bir psikiyatriste gitmenizi öneririm. Birazdan normal odaya alacağız. Ziyaret edebilirsiniz, geçmiş olsun."

"Teşekkürler doktor bey."

Arkadaşları güzel haber karşısında sakinleşip Jungkook'un normal odaya alınmasını bekliyordu.

"Durumu iyiymiş. Siz de artık eve gidin. Yorgunsunuz, ben başında beklerim."

"Saçmalama Jimin. Kimse bir yere gitmiyor."

Jungkook normal odaya alındığında sırayla hepsi ziyaretine girmişti. Jungkook henüz uyanmamıştı. Jimin fırsatı değerlendirmek adına bildigi uzman psikologlardan birine Jungkook için randevu aldı.

__________

Taehyung

Gözlerimi araladığımda bakışlarımı etrafta gezdirdim. Karnım çok acıktığı için baş ağrımı aldırmadan ayağa kalktım. Koridordaki ev telefonu ile hergün olduğu gibi sıkılarak o numarayı aradım.

"Birazdan getiriyoruz Taehyung bey."

Telefonu geri kapatıp yatağa geçtim. Bodrumun kapısının kilitleri açıldığında içeriye o aptalın girdiğini gördüğümde sinirle ayağa kalktım.

"Siktir git burdan."

"Sakin ol oğlum. Sana yemeğini ben getirdim."

Elindeki tepsiyi masaya bıraktığında yaklaşıp yanıma geldi.

"Sana güzel haberlerim var. Seni burdan çıkarıcam. Burdan derken, eve götürmiycem tabiki. Bu arada bu kadar zamandır söylemedim sanırım. Amerikadayız. Sen burda uyutulurken şirketi Amerika'ya taşıdım. 1 hafta önce uyandırıldığında söylemeyi düşünüyordum ama sana zaman tanımak istedim. Artık özgür olabilirsin. Ama şartlarım altında"

"Yine ne saçmalıyosun? Bi dakika uyutulurken mi? Ne zamandır uyuyorum ben?"

"3 yıldır Taehyung. Ara ara uyandırıldın, ama hatırlaman çok zor. İlaçların etkisi sonucu. Her neyse, şimdi bu depodan çıkıp yanımda yaşamaya başlıyorsun. Tüm günün şirkette çalışarak geçecek. "

Birden aklıma gelen kişi ile beynim dondu. O neredeydi? 3 yıldır uyuyorsam ona ne olmuştu?

"Jungkook?"

"Taehyung!! Onu hayatından çıkarıcaksın. Tam da bunu söyleyecektim zaten. O aptal seni unuttu. 3 yıldır ölü biliyor seni. Cidden seni hala sevdiğini falan mı düşünüyorsun? "

"Yalan söyleme. O beni unutmaz."

Gülerek telefonunu cebinden çıkartıp bana birkaç fotoğraf gösterdi.

Fotoğrafta Jungkook bi klinikte 20 21 yaşlarında gibi gözüken bi kızla sarılıyordu. Başka bir fotoğraf açtığında aynı kadın ile bir restorant da yemek yiyordu. Daha fazla bakmak istemediğim için bakışlarımı yere çevirdim.

"Tamam kapat şunu."

"Aferin oğlum aferin. Gel benimle evimize gidiyoruz."

______

2 ay sonra

Çalan telefon ile dosyaları toparlayıp ayağa kalktım.

"Jongin, ne oldu?"

"Tamam şimdi çıkıyordum zaten."

Ceketimi alıp şirketten çıktım ve arabama bindim. Jongin'in bahsettiği kliniğe geldiğimde arabayı park edip içeriye girdim.

"Hoşgeldin"

"Hoşbuldum, sen neden buradasın? Seansta olman gerekmiyor mu?"

"Şuan başka biri seansta. Onu bekliyorum."

"Anladım"

Psikoloğun seansını yaptığı odanın kapısı açıldığında dışarıya çıkıp kliniğin arkasına geçip sigarayı çıkarıp ucunu yaktım ve içmeye başladım. Birinin bu tarafa doğru geldiğini görünce sigarayı ağzımdan çekip gelen kişiye gözlerimi diktim.

Karşıma her zamanki gibi siyah eşofman, beyaz sweati ve ağzında sigarası ile güzel yüzü görüş açıma girdiğinde bana öyle bir yoğun bakıyordu ki 2 ayda yanına gitmediğim için aptallığımı sorguluyordum. Onu çok özlemiştim.

"T-taehyung, s-sen?"

Sigarayı yere atıp ona doğru yaklaştım ve ellerimi hızla boynuna sardığımda o da karşılık vermişti hemen. Uzunca bir süre sarıldığımızda yavaşca ayrılıp ellerimi yanaklarına koydum. Gözlerinden akan yaşları sildim baş parmağım ile.

"Ağlama sevgilim. Anlatıcam sana her şeyi. "

"Sen yaşıyorsun? B-bu gerçek mi?"

"Gerçek bitanem."

Tekrar onu kendime çekip sarıldığımda gözlerim dolmaya başlamıştı. Kokusunu uzunca süre içime çektim..

•
•
•