FATE SERIES 01: LOVING THE STORM

CHAPTER FOUR

"D*MN IT KZIA, OPEN THIS G*DAMN DOOR!"
Inis na sigaw ko ka Kzai na ngayon ay nasa labas ng aming kwarto, Tanging sya at si Zyaire lang ang may alam ng lock nito. Wala rin akong cellphone dahil kinuha nya ito kagabj at paniguradong tinago nya iyon o malamang ay tinapon nya.

'Fvck ano nanaman ba ang ginawa ko na ikinaselos nya!'

Bwisit na buhay! Siguradong back to zero nanaman ako sa panunuyo sa kanya, Ugh! Buraot talaga isang linggo pa lang ang lumipas simula ng payagan nya kong lumabas dito sa kwarto at maglibot sa palasyo tapos binawi nanaman!!

'Kasalanan ng matandang iyon, K*ngina sya malunok nya sana pustiso nya! Epal'

Pagkapos nya kasing malaman ang ginawa ko sa matandang iyon ay halos dalawang oras nya kong sinermonan, Straight iyon.

Kesho paano kung mahulog ako at nabalian ng buto, at kung ano-ano pang ka-Oayan ang sinabi nya. Dinaig pa ang nanay ko!

Ngayon ay eto ako nakakulong nanaman sa kwarto, Nakatunganga at hinihintay na may bumukas ng pinto! Maaga itong umalis kaninang umaga at hindi ko na sya nakagisingan pa which is wala lang sa akin dahil mas maganda iyon, hindi masisira ang araw ko tsk!

"K*nginang yan buksan mo nga ito, kung ayaw  mong hindi kita bigyan ng sweldo" Bulyaw ko sa kanya hinampas ang pintuan na agad ko ring pinagsisihan dahil mukhang nakalimutan kong matigas pala ito.

Napamura nalang ulit ako sa sakit

"Ouch! D*mn this!" I cursed and immidietly blow mya hand. Kita ko ang pamumula nito at ramdam ko rin ang hapdi dulot ng pagkakahampas nito.

"Im sorry Empress, ngunit mas gugustuhin kong mawalan ng sweldo kaysa sa mawalan ng kabuhayan ang buong angkan ko" Takot na ani nito napairap nalang ako sa walang kwenta nyang sagot. Akala mo naman kakilala ko ang angkan nya, Wala namang silbi sa akin iyon kaya bakit ko gagawin ang yun tsk, b*bo rin.

Kanino ba talaga kampi ang babaeng ito sa aking amo nya o sa d*monyong iyon, Badtrip!

"I swear Kzai, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko kapag hindi mo ginawa ang gusto ko" Pagbabanta ko sa kanya.

"I am sorry empress" Tanging sagot nalang nya. Napaupo nalang ako sahig sa sobrang inis, Ramdam ko na rin ang pagiinit ng gilid ng aking mata.

I was never like this before, kahit kailan ay hindi naging ganito kababaw ang luha ko. Kahit noong araw na nam*tay ang magulang ko ay hindi ako umiyak, I never mourn them but now it was different. Pakiramdam ko ay isang preso dito sa kwarto, Nasasakal ako sa kanya..Bawat bagay na ginagawa ko ay may kahulugan sa kanya

'Napakama-iisue ng t*ngina'

Wala sa sariling napalingon ako sa salamin, kita ko ang pamumutla ng aking katawan, dahil narin sa hindi ako nasisinagan ng araw. Kahit ang eyebags ko ay sobrang lalim na rin dahil hindi ako makatulog ng maayos sa kanya.

"Talaga bang hindi mo ito bubuksan" Pananakot ko muli sa kanya saka tumayo mula sa pagkaka-salampak sa sahig.

"Empress please don't make my job to hard!"
Aniya na parang bang pagod na pagod na, kung pagod sya mas pagod ako! hindi ko sya pinansin atsaka tumingin sa veranda ng kwarto i wish this unexpected plan worked.

"O sige tatalunin ko nalang ang veranda kung ayaw mo kong palabasin" Malamig na ani ko saka pumunta sa veranda napalunok ako ng makita kung gaano ito kataas, Sa tansa ko ay 12 feet ang taas ng pagbabagsakan ko!

Fvck! siguro naman kakayanin ko pang talunin ito. Noong nabubuhay ako sa aking katawan kinakaya kong talunin ang 15 feet na taas. Siguro naman kaya ng katawan ni Zein ang kanito ka taas.