giriş

108 8 0
                                    

2013

Küçük çocuk hayatında ilk defa ağlıyordu belki de bu kadar. İlk defa odasının kapısını sert bir şekilde kapatmıştı. Yatağa attığı bedeni titriyordu.

Annesi haliyle endişelenmiş, oğlunun odasına gelmişti. Küçük çocuğu o şekilde görünce pişman olmuştu söylediği şeye.

"Oğuz, annecim yapma böyle."

Çocuk annesini duymuyor, ağlamaya devam ediyordu.

"Hem kesin bile değil. Belki de devam eder."

Oğuz annesini dinlemek için kafasını gömdüğü yastıktan kaldırıp sesli bir iç çekmişti.

Olayların başına dönecek olursak eğer çok değil yarım saat önce Oğuz aşağıda her şeyden çok sevdiği çizgi romanı olan Barış'ı okuyordu.

Gerçekten de her şeyden çok seviyordu. 8. yaş doğum gününde dedesinin almış olduğu bir çizgi romandı sadece. Ama o bir çizgi roman Oğuz'un her şeyi olmuştu. Çıkan her sayısını alıp defalarca kez okumuş, yeni sayılarını da her şeyden çok merak edip beklemişti.

Ama ne yazık ki annesinin verdiği habere göre Barış'ın yeni sayısı artık çıkmayacaktı.

Sebebi ise yazarının aniden geçirmiş olduğu kalp kriziydi. Yani hem yazarı hem de Barış sonsuz bir yolculuğa çıkmıştı.

Aldığı haberle adeta yıkılmıştı Oğuz. En yakın arkadaşıydı Barış. Tamam belki gerçek değildi ama her şeyini ilk ona anlatır, cevap vermese de onun dinlediğine emin olurdu.

Ve şimdi en yakın arkadaşının onu bırakması aldığı en kötü haberdi. Elindeki çizgi romanı nazikçe yan tarafına koyduğunda elinde olmadan gözleri dolmuş gelen ilk hıçkırıkla da ardı kesilmeyen ağlama krizine girmişti.

Olanlar bunlardı işte. Şimdi de odasında annesinin kolları arasında sakinleşmeye çalışıyordu.
"Hem belki de başkaları devam ettirir çizgi romanı."
"İstemiyorum." dedi iç çektiğinde.

Annesi daha da üstelemedi. Bir süre da oğluyla kaldığında sonrasında Oğuz yalnız kalmak istediği için yalnız bıraktı onu.

Oğuz ise kapının kapanmasıyla gözlerini yumdu. Anneannesi her zaman eğer bir şeyi yürekten istersek gerçek olur derdi Oğuz'a.

Oğuz ise o an içten bir şekilde bir şey istedi.

"Lütfen, lütfen Barış gerçek olsun. Sarılayım ona, lütfen."

Gözlerini açmadan önce derin bir nefes aldı. Tek istediği gözlerini açtığında yanı başında Barış'ı görebilmekti.

Gözlerini yavaşça açtığında ise hayal kırıklığına uğradı. Barış'ı odasında göremeyince tekrardan başlayan ağlaması bu sefer daha uzun sürdü.

Bu kez aklında dolanan şey ise Barış'ın onu sevmiyor oluşuydu.
-•-

Herkese merhaba 🫶 Açıkçası yayınlayıp yayınlamamak arasında gidip geliyordum, bölümleri kimse okumayıp kendi kendime bir şeyler yazarken rahat hisseden ben şu an bu satırları paylaşırken biraz ürkmüyor değilim. Nasıl sonuçlanır bilmiyorum ama umarım istediğim gibi devam eder bu macera 🩵

Hikayenin açıklama kısmında da bahsettiğim gibi konusunu W Two Worlds dizisinden esinlendim. Konusu dışında pek de gidişatı benzer değil yani..

Ayrıca giriş bölümü olduğu için de kısa tuttum bölümü. Okunması nasıl olur, olmaz bilemem ama devam etmeyi istiyorum 👉🏻👈🏻 Çok geçmeden ilk bölümü de atarım zaten 🙇🏻‍♀️

Şimdilik sağlıcakla kalın 🧏🏻‍♀️

iki dünya | bxb Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin